Connie: Eren ben Jean'ın yanına gidiyorum görüşürüz.
Eren: Tamam yazışırız ders başlayınca.
Connie ile yollarımızı ayırdıktan sonra Mikasa ile seke seke sınıfa çıktık.
Sınıfa şarkı söyleyerek girdik.
Eren : Kâh orada kâh burada, geçti günler mevsimler..
Armin: Eren?
Mikasa: Ner'de akşam or'da sabah, gezdim durdum derbeder.
Annie: Noluyo lan?
Eren: Senden önce hiçbir şeyin kıymetini bilmeden...
Şarkı söylerken bir yandan Armin'e elimi uzatıp onu ayağa kaldırmaya çalışıyordum.
Mikasa & Eren: Senden önce hiç kimseyi böylesine sevmeden...
Armin elimi tutup ayağa kalktı ve onunla dans etmeye başladım.
Annie: Yuh be, Eren'e bak sen!
Eren: Bir tanem söyle canım, ne istersen iste benden.
Eren: İstersen geçsin hayat bayramlarla, seyranlarla!
Armin de şarkıya eşlik etti.
Armin: İstersen gelsin bahar sümbüllerle, salkımlarla...
Armin: İstersen dönsün dünya cümbüşlerle, çalgılarla...
Armin çok tatlıydı, gözlerinin içi gülüyordu.
Dördümüz sınıftan çıktık.
Armin'in elini tutmak istiyordum fakat ellerini bahçeye inene kadar asla göstermedi hep kazağının içinde tuttu.
Eren: Şu banka oturalım.
Annie: Tamam.
Eren: Iı ben direkt konuya gireyim o zaman..
Annie, su içerken belli belirsiz bir şeyler mırıldandı.
Eren: Benimle çıkar mısın Armin?
Armin: Ne?
Annie, Mikasa'nın üstüne ağzındaki suyun tamamını boşalttı.
Mikasa: Güzelim ne yapıyorsun ya?!
Annie: Ya ne bileyim bi anda söyleyince şaşırdım amınakoyim!
Eren: Lan durun bi!
Mikasa: Üstüm başım ıslandı sus çükünü keserim hayvan herif!
Armin: Bir dakika... Eren ciddi misin?
Eren: Evet.
Armin: Eren daha bugün tanıştık fazla hızlı gidiyorsun.
Annie: Sizi shipliyorum ama Armin haklı.
Eren: Ama Armin seni seviyorum.
Armin: Sanırım teşekkür etmem gerekiyor?
Eren: Senin de beni sevmeni istemem çok mu bencilce olur?
Armin: Eren... Çok özür dilerim fakat daha bugün tanıştığım birine karşı arkadaşlık haricinde duygular beslemem saçma olur.
Eren: İlk görüşte aşka inanır mısın Armin?
Armin: Malesef...
Mikasa: Ağlayacağım şuan..
Annie: Armin öyle deme ben de inanmıyodum, ta ki bugüne kadar.
Mikasa: Bana gönderme yapıyo ağzını yediğim.
Annie: Höst!
Eren: Ya siktiringidin şurada bir şey konuşuyoruz dimi!
Mikasa: Senin dilin çok uzamış dikkat et ısırmasınlar Eren..
Annie: Iy
Mikasa: Şaka?
Annie: İğrenç be!
Mikasa: Anne kızın ironiden anlamayan birine abayı yaktı be..
Annie: Anlıyorum bikere!
Eren: Armin başka bir yere gidelim mi?
Mikasa: Niye?
Eren: Susmuyorsunuz?
Annie: Siktiringidin be!
Mikasa: Bi de orta parmak çek istersen(!)
Annie, Mikasa'ya karşı orta parmak çekti ve ikisi aptal bebeler gibi gülüşmeye başladılar.
(Mikasa senin gibi güzel olsaydım sevdiğim çocukta benle gülerdi sen niye ikizim oldun amk tüm güzellik sana gitmiş.)
Ben de bunlara daha fazla dayanamadım ve Armin'in elini tutup onu başka bir banka -Mikasa ve Annie'den uzak bir yere- doğru götürdüm. Geriye Annie'nin arkamızdan küfür edişleri kaldı.
Eren: Şimdi yalnız kaldığımıza göre tekrar soruyorum...
Armin: Eren sormana gerek yok cevabım belli zaten.
Armin'in minicik -bana göre- ellerini, buz gibi ellerimle tuttum. Ellerim sıcacık ellerine yeniden dokununca tüm sorunlarım çözülmüştü sanki..
Eren: Denesek bir kere?
Armin: Eren seni sevmiyorum.
Eren: Sevmeyi denesen? Hem sen sevmesen bile benim sevgim ikimize de yeter!
Bir çocuk gibi konuşuyordum, gerçeği kabullenmek istemeyen bir çocuk...
Armin: Eren lütfen...
Eren: Denemeden bilemeyiz ama değil mi?
Armin: Eren neler yaşadığımı bilmiyorsun fazla zorlama! Seni sevmediğimi söyledim, yeter artık.
Armin ellerini ellerimden uzaklaştırdı. Ellerim tekrar buz tutmuş gibiydi. Yine tüm dünya nefretini bana kusmuş gibiydi sanki.
Armin: Şimdi izninle...
Eren: Lütfen Armin, gitme...
Sesim çıkmamıştı, yağmur yağmaya başlamıştı... Ah hayır, Ağlıyordum.
Armin sakince uzaklaştı benden. Ben olsam ben de kendimden uzaklaşırdım.
Öyle kala kalmıştım sesleri işitemez oldum, kulaklarım çınlıyordu. Yoksa yine mi kriz geçiriyordum?...
Ben ne yazıyorum amk
Üzgün şeyler yaziyim dedim olmadı şaka gibi
Bir sürü hata var kesin aq
