RIHTIM

Bölüm 2: Başlangıç

Öyleyse devam mı?

Gasteci kız ve balıkçı çocuğun hikayesine tekrardan hoşgeldiniz!

Şimdi, arkanıza yaslanın, gözlerinizi kapatın, Karadeniz'in dalgaları kıyıya vururken çıkan sesi dinleyin, rüzgarı saçlarınız arasında hissedin, açın kollarınızı, hissedin temiz havayı ve açın gözlerinizi; artık RIHTIM'dasınız...

Hep burada kalmanız dileğiyle, bu hikaye atan tüm kalplere.

15.05.2022

Bölüm Şarkısı:
#Zeynep Bastık/ Şahaneyim

...

RIHTIM:

"İki dalga, bir kıyı"

2. Bölüm: Başlangıç

🌊🌊🌊

*Her son yeni bir başlangıçtır.*

💙

(1 ay sonra, İzmir...)

27.09.2021, saat 17.00

O gün gelip çatmıştı nihayet. Gerçi, nihayet ne kadar doğru bir kelimeydi?

Bilmiyorum.

Emellerime ulaşmıştım. Kısmen de olsa. Ancak arkamda bırakacaklarım ve sırtıma yükleyeceklerim vardı. Büyükçe kamburumla yol alıp, derince bir yarayı yalnız bırakacaktım.

Trabzon uzaktı. Çok uzaktı. Dayım Hayal'i yanıma salmadı. Gerçi, onun salıp salmaması bizi çok bağlamazdı. Abimden izin çıkmayana değin.

Onu, kardeşimi bu çukurdan çekip alamamıştım. Kurtaramamıştım. Yaptığım bir bencillik miydi? Kesinlikle.

Bence kesinlikle öyleydi.

Sadece kendi paçamı kurtarmış, verdiğim fevrice sözleri tutamamış, vaat enkazımın altında, toz toprak içinde kalmıştım. Ve bu enkazın altından yine tek başıma çıkacak, tozlarımı tek başıma üstümden silkeleyecektim.

...

"Sırf sen varsın diye. Biliyorsun değil mi?"

Yuvalayan gözlerle baktım teyzemin ellerini tutarken onun gözlerinin en içine.

Dudaklarını birbirine bastırdı. "Biliyorum." Göz pınarları yaşları sızdırmaya başlamıştı. "Gözün arkada kalmasın."

Buna verecek tatmin edici bir cevabım yoktu. Güvenim ona, teyzeme tamdı. Ama gözüm arkada kalırdı.

İki yanında salınmış ellerini kavradım.
"Yolum uzun. Artık gitmeliyim."
Gözümden süzülen bir damla yaş yakama aktı.

"Yolun epey uzun. Hınzır. Gelemeyelim de seni rahatsız etmeyelim diye ta fizana gidiyorsun değil mi?"

Burukça gülümsedim. Gözlerimi kaçırdım. Yanımda duran valizimin koluna bakaraktan konuştum.
"Ya! Ne demezsin.."