အရေးပေါ်ခန်းရှေ့မှာသူမနဲ့သားလေး ငုတ်

တုပ်ထိုင်စောင့်နေသည်။ ယောက္ခမဖြစ်သူ

ဦးမောင်က ထွက်လာတဲ့ဆရာဝန်တိုင်းကို

သားလုပ်သူအကြောင်းလိုက်မေးရတာအမော..

ဘယ်သူမှတိကျတဲ့ အဖြေမျိုးမပေးနိုင်ပါ..

မေမေသက်ကတော့ထွက်ကိုမလာခဲ့..

ဆေးရုံရောက်သည့်အချိန်မှစ၍ တစ်နေ့လုံး

တစ်ညလုံး ခြင်းကိုအသက်လုနေရသည်။

"သားသား အရုပ်မယူတော့ဘူးလို့ဖေဖေ့ကို

ပြောလိုက်ပါ.. သားသားကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့.

သားသားနောက်မပူဆာတော့ပါဘူး..

ဖိုးဖိုး သားသားဖေဖေကိုတွေ့ချင်တယ်..''

"မြေးအဖေ နေကောင်းလာရင်တွေ့ရမှာပေါ့

မြေးလေးရယ်.. ''

ပျို..သားငိုနေမှန်းသိပေမယ့် ချော့ဖို့လည်း

သတိမရဘူး..

"ခဏလေးပါပျို..ငါဒါလေးပေးပြီးရင်ပြန်မှာပါ

...''

ဟုတ်တယ်..သူကဒီအရုပ်ကလေးပေးပြီးရင်

ပြန်မှာ..ဘာလို့သူမအတ္တကြီးပြီး နှင်ထုတ်ခဲ့

သလဲ.. ခဏလေးကို..ဒီတိုင်းတွေ့ခွင့်ပေးလိုက်လည်း ရသားနဲ့.

ပျို တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာ.. ပျို ဘာမဟုတ်တာအတွက် သဘောထားသေးသိမ်မိတာ.. သူ... သူအခုလိုဖြစ်ရတာပျို့ကြောင့်...ပျိုကတရားခံ။

မနက်လင်းမှဒေါ်သက်လျာထွက်လာသည်။

လူက ခပ်ယဲ့ယဲ့သာကျန်တော့သလို.. သား

များ နှလုံးခုန်ရပ်ရင်.. သူမအသက်လည်း

အာမခံနိုင်မည်မဟုတ်ပါ

"ကိုမောင်ရေ.. ကျွန်မသားလေးက ကံကြီး

ထိုက်တာလား.. ကျွန်မသူ့ကိုပြောခဲ့ဆိုခဲ့တာ

တွေက စိတ်ထဲရှိလို့မဟုတ်ပါဘူး..

သားသာ တစ်ခုခုဖြစ်ရင်ကျွန်မအသက်ရှင်

ရင်ခွင်ရိုင်း {Complete}Where stories live. Discover now