"Hyungအဆင္ေျပရဲ႕လားအဆင္မေျပေသးရင္ဒီေန႕လည္းမသြားပါနဲ႕လား"

"ရပါတယ္Hyung Jeon ya နားေနတာလဲေလးရက္ေလာက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ငါလဲအိမ္ထဲေနရတာၿငီးေငြ႕လာၿပီ Ommaကလည္းငါ့ေၾကာင့္မ်က္ႏွာမေကာင္းျဖစ္ေနတယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္Ommaအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ဆိုင္မွာသြားေနလိုက္တာပိုေကာင္းတယ္ေလ"

"အင္းပါ"

"Ommaသားဆိုင္သြားလိုက္အုံးမယ္ေနာ္"

"ေအးေအး ဂ႐ုစိုက္သြားၾကေနာ္"

"Nae..."

"Hyungကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးရမလား"

"ရပါတယ္ကြာ hyungဘာသာသြားလိုက္မယ္ တစ္ေယာက္ထဲကားေမာင္းခ်င္လို႔"

"အင္းပါ တစ္ခုခုဆိုဖုန္းလွမ္းဆက္ေနာ္"

"အင္း"

"အင္း bye bye"

"Bye bye"

တခဏတာနမ္းရွိုက္ဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုဒီေလာက္ထိဆြဲလမ္းသြားလိမ့္မယ္မထင္မိခဲ့ေခ် လူတစ္ေယာက္ကိုဆြဲလမ္းရတဲ့ခံစားခ်က္က တကယ္လူကို႐ူးသြပ္ေစတာပဲ ဒါေပမဲ့လဲေမ့လို႔မရခဲ့ဘူးေမာင္

ေမာင္ ဟုတ္တယ္ သူ႕ကိုသူသုံးသြားတဲ့နာမ္စားေလးေလ ထာဝရအတြက္မင္းကငါ့ရဲ႕ေမာင္ပါပဲ

ကြၽီ...

"အာ့ ကေတာက္"

ေဒါက္ေဒါက္

လူကနဂိုထဲမွာစိတ္ကမၾကည္ပါဘူးဆိုအခုလိုကားကိုလူလိုသူလိုမေမာင္းတဲ့အေကာင္ကိုေျပာဆိုဖို႔ ဆင္းလာေပမဲ့....

တံခါးေခါက္သံၾကားလို႔မွန္ခ်ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက....ေမာင္

စိတ္ထဲ၌သာေရ႐ြတ္မိခဲ့တဲ့နာမ္စားေလးကိုယ္မ်က္လုံးလဲကိုယ္မယုံနိုင္ခဲ့ဘူး စိတ္ထဲကေနအၿမဲေတာင့္တေနရတဲ့လူတစ္ေယာက္ကအခုလိုကိုယ့္ေရွ႕မွာေပၚလာေတာ့အိမ္မက္မ်ားလား

"Hyung hyung အဆင္ေျပရဲ႕လား သတိရေနခဲ့တာ"

ဘယ္တုန္းထဲကကားအျပင္ကိုေရာက္ေနမွန္းေတာင္မသိလိုက္ခဲ့ေခ် အခုသူကကြၽန္ေတာ္ကိုေထြးေပြ႕ကာ သတိရတဲ့အေၾကာင္းေတြပါေျပာေနေတာ့ဒါကအိမ္မက္ေတာ့မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးမဟုတ္လား....

~~Again~~  (Completed)Where stories live. Discover now