🔞ភរិយាសម្អប់✨🔥(ចប់)

🔞ភរិយាសម្អប់✨🔥 ( 8 )

# 30 នាទីក្រោយមក

<< ហុឺយ..ចុកករណាស់!!>> ថេរហ្យុងដោយអង្គុយពិនិត្យឯកសារច្រើនពេកគេក៏មានអារម្មណ៍ថាចុករោយករជាខ្លាំង
<< ហឹមមល្អណាស់..អា៎..ជុងបងមិនទាន់គេទេហេស៎!!!>> ថេរហ្យុងដោយចុករោយពេលសុកៗក៏ស្រួលមានអារម្មណ៍ថាធូរស្រាលព្រោះមានគេមកធ្វើសរសៃអោយតែក៏ត្រូវភ្ញាក់ព្រឺតព្រោះតែឃើញស្វាមីជាអ្នកធ្វើសរសៃអោយគេ
<< ក៏ដូចដែរឃើញ!!>> ជុងហ្គុកនាយក៏ដើរទៅទាញកៅអីក្បែរនោះមកអង្គុយធ្វើមិនដឹងនេះនាយនៅឈរនៅនឹងមុខហលយគិតថានាយកំពុងគេងមេនបានសួរចឹងនៀក
<< ចឹងខ្ ខ្ញុំទៅគេងសិនហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏រៀបចំឯកសាររបស់ខ្លួនទុកយ៉ាងមានរបៀបវិញ
<< វាជាស្អី.!!>> ជុងហ្គុកសួរទៅឯសារដែររាងតូចកំពុងរៀបទុកនោះទាំងនឹងឆ្ងល់ព្រោះមើលទៅដូចខ្លាចនាយឃើញណាស់ចឹង
<< គ្មានអីទេ..ខ្ញ ខ្ញុំគេងមុនហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ដើរទៅគ្រែនឹងដាក់ខ្លួនគេងដណ្តប់ភួយត្រឹមទ្រូងសម្ងំគេងទៅ
<< ក្មេងនេះ!!>> ជុងហ្គុកនិយាយទាំងលួចញញឹមបន្តិចទេនាយនៅតែមិនអាចចាប់ទាញគេមកអោបបាននោះទេរឹតតែមិនហ៊ានក្នុងការគេងជិតគេដូចប្ដីប្រពន្ធដទៃថែមទៀត

# ពេលព្រឹក

<< ហឹម..នេះក្រោកមិនដាស់យើងសោះហើយ!!>>សំឡេងធំក្រលាស់ឡើងក្រហឹមដើមករចំណែកដៃរាវរកអ្នកដែលគេងជិតកាលពីយប់តែក៏មិនឃើញទើបងើបអង្គុយបានដឹងថាគេក្រោយមុននាយបាត់ហើយមិនខ្វល់ច្រើននាយក៏ងើបទៅសម្អាតខ្លួននឹងចុះទៅខាងក្រោមញុាំអាហាដែលរាងតូចបានរៀបចំអោយនោះបើម្ចាស់គេមិនដឹងនៅណាផងមានតែញុាំម្នាក់ឯងទៅ
<< ក្មេងនេះទៅណាទាំងព្រឹក!!>> ជុងហ្គុកក្រោយពីញាំអាហាររួចរាល់នាយក៏មកអង្គុយនៅលើសាឡុងព្រោះថ្ងៃនេះមានបំណងខ្ជិលទៅក្រុមហ៊ុន
<< កូនជុង..ហើយមិនទៅធ្វើការទេកូន!!>>លោកស្រីចនដើរចូលមកក្នុងផ្ទះក៏ឃើញនាយចង្គុយលើសាឡុងម៉ក់ៗ
<< ថ្ងៃនេះមិនសូវស្រួលខ្លួនខ្ជិលទៅណាស់ម៉ាក់..កូនសម្រាកមួយថ្ងៃហើយ!!!> ជុងហ្គុក និយាយរៀបរាបហេតុផងប្រាប់ម៉ាក់នាយ បើលេសចង់ឃើញមុខគេក៏ថាទៅកុំមកយកល្បិចមិនស្រួលខ្លួននោះហួសសម័យហើយ
<< កូនជុងចុះឯណាកូនថេរ!!!>> លោកស្រីចនក៏ចាប់អារម្មណ៍ថាមិនឃើញថេរហ្យុងក៏សួរទៅនាយ
<< កូនក៏មិនដឹងដែរម៉ាក់ កូនក្រោកមកក៏មិនឃើញ!>>ជុងហ្គុក
<< ថ្ងៃនេះម៉ាក់ចង់បបួលប្អូនទៅទិញឈុតខ្លះព្រោះល្ងាចទៅកម្មពិធីលោកលេផង!!>> លោកស្រីចននិយាយហើយក៏ទៅអង្គុយលើសាឡុងក្បែរជុងហ្គុកទៅ
<< ម៉ាក់គិតថាមិនចម្លែកទេហេស៎ ដែលលោកលេនឹងលោកពូគីមគឺមិនសូវជាត្រូវគ្នាទេតែហេតុអីក៏គាត់ហៅលោកពូទៅដែរ!!>> ជុងហ្គក
<< ម៉ាក់..ក៏មិនដឹងដែរសង្ស័យតែគេសម្រួលគ្នាហើយទេដឹង..អរ៎នោះប្អូនមកហើយ..!!>>លោកស្រីចននិយាយហើយក៏ក្រលេកឃើញថេរហហយុងកំពុងដើរចូលផ្ទះថែមទាំងមានរបសើរបរកាន់នៅនឹងដៃទៀតផង
<< អុស៎..អ្នកម៉ាក់អង្គុយចាំអ្នកណាមែនទេ!!>> ថេរហ្យុងក៏សួរទៅគាតើព្រឡមើលទៅដូចជាកំពុងរង់ចាំមេននឹង
<<កូនទើបមកពីណាកូនហើយរបស់អីនឹងកាន់ឡើងពេញដៃនៀក!!>> លោកស្រីចន
<< កូនថាយកឯកសារទៅក្រុមហ៊ុនបន្តិចហើយក៏ឆ្លៀតទៅទិញរបស់ប្រើខ្លះនឹងណាអ្នកម៉ាក់!!> ថេរហ្យុង
<< អៅ...នេះកូនទៅប្ដូរពណ៌សក់មេនទេកូនហូយ៎ មើលចុះប្លែកណាស់!!>> លោកស្រីចននិយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អើមព្រោះមុននេះមិនបានមើល
<< បាតអ្នកម៉ាក់!!>> ថេរហ្យុង កុំឆ្ងល់ថាហេតុអីមិនលឺលោកបងជុងគាតើមានប្រសាសន៍អីនោះព្រោះអាឡៃតែមើលកូន
កំលោះគេឡើងភ្លឹកនឹងណា៎ ថេរបានប្ដូរពណ៌សក់មកដាក់ពណ៌ត្នោតវិញព្រោះកាលដែលគេនៅរៀនមិនហ៊ានលេងពណ៌ទើបលាបពណ៌ខ្មៅ
<< កូនជុង..កូនជុង..អាកូនជើងល្អ!!>> លោកស្រីចនដោយហៅកំពូលកូនគាត់ពីរបីដងមិនតបគាត់ក៏ស្រែកម្ដង
<< បា បាតម៉ាក់..ម៉ាក់ហៅខ្ញុំមានការអីឬ!!!>>ជុងហ្គុកក៏ប្រញាប់ទាញស្មារតីមកវិញយ៉ាងលឿងខ្លាចគេចាប់បានថានាយកំពុងតែភ្លឹងនឹងសម្រស់របស់ប្រពន្ធសម្អប់
<< យឺស..អាកូននេះហៅមិនចង់លឺនេះកុំប្រាប់ណាថា!!>>លោកស្រីចននិយាយដោយមើលមុខនាយបើនិយាយពីភ្នែកគាតវិញហីមិនដឹងជាបង្កប់សំណួរអីខ្លះទេរាប់មិនអស់
<< គ្មានអីទេអ្នកម៉ាក់កុំគិតផ្តេសផ្តាស់ខ្ញុំមានការទៅក្រៅបន្តិច ទៅ ទៅសិនហើយម៉ាក់!!>> ជុងហ្គុកនិយាយចប់ប្រុងងើបចេញតែម៉ាក់នាយដាក់ដៃជាប់អោយអង្គុយវិញ
<< ម៉ាក់មិនអោយឯងទៅណាទេ!!>> លោកស្រីចននិយាយប្រាប់នាយដោយទឹកមុខស្មើរ
<< ហេតុអីទៅអ្នកម៉ាក់..!!>> ជុងហ្គុកនាយសួរទៅម៉ាក់នាយដោយចងចិញ្ចើមចូលគ្នាហេតុអីនេះនាយចង់ទៅក្រៅមិនបានឬយ៉ាងមិចនផក
<< ព្រោះ...កូនត្រូវ.....នាំកូនថេរទៅរើសឈុតទៅកម្មពិធីល្ងាចនេះ!!>>លោកស្រីចននិយាយមួយៗធ្វើអោយអ្នកដែរចាំស្តាប់នោះផ្ទៀងស្តាប់ចង់ស្ទះខ្យល់ទៅហើយ
<< អ្នកម៉ាក់គឺ->> ជុងហ្គុកនាយគ្រាន់តែលឺបែបនេះក៏រកលេសតែក៏ត្រូវថេរហ្យុងនិយាយកាត់មុន
<< ម៉ាក់..គឺមិនកើតទេកូន..រវ..រវល់សិនហើយណាមួយកូនក៏មានឈុតច្រើនដែរហើយកូនទៅលើសិនហើយម៉ាក់ជម្រាបលា!!>>ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ប្រញាប់រត់ឡើងទៅបន្ទប់បាត់ទៅព្រោះបើនៅក៏មិនចំណេញដែរបើនៅស្ដាប់លោកស្វាមីគាត់រកលេសកុហក់នឹងហីហុឺយមិននៅទេគេចខ្លួនល្អជាងណ៎
<< ព្រោះតែកូននឹងហើយ.!!>> លោកស្រីចននិយាយហើយក៏ដើរចេញបាត់ទៅយ៉ាបើណាស់កូននេះឃើញទេប្រពន្ធគេចខ្លួនបាត់ហើយ
<< ហឺយ..នេះគេរវល់អីទៀតហើយប្លែកៗ!!>> ជុងហ្គុកនាយនិយាយហើយក៏ឡើងទៅបន្ទប់ដែរតែក៏លឺថេរហ្យុងនិយាយទូរស័ព្ទដោយចៃដន្យថែមទៀត
<< យើងប្រាប់ឯងប៉ុន្មានដងហើយហឺសស..នេះកុំភ្លេចណាថាជីវិតឯងនៅក្នុងដៃយើងកុំលេងសើចជាមួយយើងច្រើនពេកអីព្រោះវានាំតែធ្វើអោយឯងឈឺខ្លួនអត់ប្រយោជន៍នោះទេ!!>> ថេរហ្យុង
[ គិតថាយើងខ្លាចហេស៎ ឯងគិតថារាងឯងពិននឹងចង់ធ្វើអីយើង!! ] កាសុី
<< ល្អយើងចូលចិត្តមនុស្សសម្ដីខ្លាំងដូចឯងណាស់ជួបគ្នាលើកក្រោយណាសត្រូវចាស់!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ចុចបិទរួចខលទៅចំណិតរបស់ខ្លួនម្តង
<< ស្តាប់យើងណា ឯងគួរតែត្រៀមខ្លួនក្នុងការកម្ចាត់អាចង្រៃនោះអោយហើយទៅ!>> ថេរហ្យុង
[បាតចៅហ្វាយខ្ញុំត្រៀមខ្លួនគ្រប់ពេលអោយតែចៅហ្វាយប្រាប់!!] អាសារី គ្រាន់តែលឺថេរហ្យុងប្រាប់បែបនេះនាយក៏ដឹងបាត់ហើយថាថេរចងៀនិយាយពីអ្នកណានោះ
<< ល្អយើងរវល់សិនហើយ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយហើយក៏ចុចបិទបាត់ទៅតែគេមិនបានដឹងឡើយថាជុងហ្គុកនាតបានស្តាប់លឺគ្រប់ពាក្យគេទាំងអស់នោះទេ
<< ហុឹស គ្រាន់តែគិតក៏អស់សំណើចដែរគិតថាឋានះថោបទាបដូចឯងនឹងឈ្នះយើងឬ!!>> ថេរហ្យុងនិយាយទាំងញញឹមលាក់គំនួច
<< នេះគេជាអ្នកណាអោយប្រាកដ..ឬក៏ជាម៉ាហ្វៀរម្នាក់ដែរ
គេល្បីនោះទេមិនអាចទេ!!> ជុងហ្គុកនាយក៏កំពុងតែគិតថាថេរហ្យុងអាចនឹងជាម៉ាហ្វៀរដែលល្បីថាជាម៉ាហ្វៀរវ័យក្មេងថែមទាំងសាហាវនោះឬក៏អត់តែនាយក៏នៅតែគិតថាវាមិនអាច