Ai mashkull egoist ,mesuar me kenaqesin e fmerave droges e dhimbjes ,gjen shprese tek nje femer ne pamje e brishte e pafajshme ...Por del qe djalli paska maske dhe le te bashkohet djalli me djallushen e tij...
-Virgjereshe bota udhehiqet nga njerez...
Glorian e zuri gjumi te mbeshtetur koken ne supin tim.Merrte fryme si nje kotele.Si ka mundesi qe kisha rene ne dashuri me ate femer,kur ajo nuk ka treguar deri me sot asnje shenje dashurie per mua,vec se miqesi te paster?U ngrit si vetetimthi ,sikur sapo kishte pare nje makth.
-Erik...-tha me fryme te marrur dhe 1 lot i rrodhi ne faqe.
-Lor...-jam une ketu-thashe me shprese se mos prezenca ime do i sillte siguri.
-Seb...Dua Sebin.Thirre urgjentisht!
Nuk kundershtova.Emri ERIK nga goja e saj doli si nje shuplake e forte qe me dogji faqen dhe shpirtin njekohesisht.Sikur nje tenxhere me uje te valuar ishte hedhur pikerisht perpara kraharorit tim.Zemra me rrihte nga mllefi...
-Seb,Lori seshte mire.Te kerkon ty...
-Cka ndodhur Rel?-zeri i tij ishte teper serioz.
-Po flinte dhe ...papritur,sdi se cndodhi...
-Lere...po nisem tani.
Skane kaluar qe 20 min,kur ai erdhi si vetetime prane te motres.Ajo ju hodh ne krahe dhe po perpiqej ti ndalte lotet.Teksa shihja se si Sebi ledhatonte floket e te motres,arrija te kuptoj adashurine e fuqishme qe ata te dy kishin me njeri tjetrin.
-Jam ketu lepurushe-i thoshte embel ne vesh nderkohe qe ajo e shtrengonte me fort.
-Eriku...ishte ketu...-tha si neper dhembe.
-Tu kujtua edhe sot taramele?-pyeti embel ai.Dmth Sebi e dika per Erikun?!
-Ehe...
-Kjo do te thote qe ai te dergon pershendetje nga larg,sepse e ka marre malli te ta shohe fytyren e bukur duke buzeqeshur.-po i jepte kurajo i vellai.Fjalet e tij po me digjnin edhe me shume.
-A thua?
-Po drit.Ai te do te lumtur.
-MEndoj se u merzit me mua...-mezi po i nxirrte fjalet...
-Pse mendon keshtu lepurushja?
-Sepse...Reli?!-dhe shikimi i saj erdhi drejt meje.Por nuk zgjati shume.E zhyti fytyren te kraharori i vellait dhe nisi te qante dhe me shume.
Ngela i shtangur.Fytyra ime mori cehre tjeter.Mos ndoshta Sebi do mendoje qe i kam ngacmuar te motren?Qe dua ta bej ate te bjere ne dashuri me mua?Nuk kisha asnje koment per situaten e krijuar,por mund te thoja plot bindje qe kurr skam tentuar ti prek 1 fije folku asaj vajze pertej aspektit qe un jam roja i saj.Sepse pavarsisht ndjenjave,un di poziten time dhe di rolin tim.
Sebi u tregua i kuptueshem.PA drejt meje,tundi koken dhe mbylli stye lehte cka la te nenkuptonte se nuk duhej te shqetesohesha.
-Dritez...Reli tka xhan.Eriku tka xhan po ashtu.Askush seshte i zemeruar me ty.
-Un...Un e perqafova ate...-DREQ!Ajo vajze i tregoka gjithcka te vellait!Si ka mundesi qe ajo strembet nga ai si shumica e femrave?Kurre skisha pare nje marrdhenie te tille me pare!
-Ska gje shpirt.Kjo do te thote qe po sherohesh.
-Jo,kjo do te thote qe po e tradhetoj.Po e harroj...
-Mos e fajso veten.Lor...
-Seb,mka marr malli per te.A mund te ikim ta takojme?
-Relix,me jep xhupin e saj dhe 1 batanije.-u drejtua nga un.Mire xhupin e kuptova,po batanijen pse?
Ata u nisen te dy,pa e ditur se ku do te shkonin.Po refelktoja mbi skenen qe sapo ndodhi.E dija qe ajo ndihej ne faj.Edhe un do te isha ndjere i till.Me e keqja ishte qe Lori,edne seshte sheruar nga kjo dashuri.Sepse aaj dashurie nuk i erdhi fundi ngaqe u shua,por i erdhi fundi sepse ai vdiq.Pra eshte nje dashuri e lene per gjysem nga ironia e fatit...
Sebastaini
Te dy shkuam ne varrin e tij.Ishte i vetmi vend ku ne mund te gjenim qetesi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Brenda ishte ftohte dhe Lorin e mbuloja perhere me batanije,sepse kurr nuk largoheshim nga ai vend nese nuk qendronim se paku 2h.
-Erik,shpirt me mori malli...-tha me lot neper sy.Ime moter ende nuk po hiqte dore nga fakti qe ai nuk jetonte me.Dhe te them te drejten as un...Ajo ndezi nje qiri aromatik,dhe me disa pelhura te pastra,qe i nderronte nena e erikut cdo jave,ajo po largonte pluhurat qe kishin zene fotografite e tij.Ne ato fotografi,ku buzeqeshjen me te madhe dhe me te lumtur e kishte kur prane tij ishte dhe Lori...
-Me fal nese te kam lenduar sot.Nuk doja.Mu duke sikur per nje cast ishe ti.Kisha nevoje te te perqafoja.Kam nevoje te ta degjoj edhe 1 here aromen.Po me digjet shpirti te te degjoj rrahjet e zemres edhe 1 here.Me ka marre malli te ta degjoj zerin real,jo vetem ne voicet e ruajtura.Me ka marre malli Er...
Nuk ishte Lori ajo qe fliste.Ajo nuk ishte e cmendur.IShte dhimbja e saj qe i rendiste fjalet nje nga nje.Ishte malli ai cka po e pervelonte duke shprehur jasht ter djegien e shpirtit.
I perkedhelte fotot e tij thua ishin te gjalla.Diku varur ne nje cep qendronte xhaketa e tij qe Lori e parfumoste sa here vinte,me parfumin e tij te preferuar.Ne cep te gurit te varrit linte shenjen e buzeve te saj duke e puthur.Ne te njejtin vend,cdo here.PA ngaterruar as 1 mm .
E donte.Un e dija se sa e donte.Dashuria e saj e pare qe ngeli per gjysem.Skishte si te mos i dhimbte.IShin mijera enderra te shkaterruara,bese e thyer ,ironi e tmerrshme fati...
Ano u ul duke perqafuar xhaketen e tij qe e mbante ne duar dhe me shihte ne sy.Dukej sikur u qetesua kur rrefeu "mekatin" apo"tradhetine" qe i kishte bere atij me perqafimin e Relit...
Edhe mund ta kutptoja se si ndihej,por kurr sja kuptoja dhimbjen 100%.Un humba 1 vellai,ajo humbi dashurine.Te dyja ndoshta dhembin njesoj...
