Noor✔️

31

Seb

Kisha arritur te gjej ate qe kishte rrembyer motrat dhe vellezerit e Noorit.Trupi i tij dergjej ne shtratin e vedekjes dhe me sa dukej vdekja i kishte ardhur papritur.Skishte pak dit qe e kishin varrosur dhe kjo sikur me lehtesoi.

Relix ishte me Glorian.Miku im me i mire po perballej me torturat e saj.Ai ishte i vetmi qe mund ta bente ate te qetesohej dhe mund ta duronte kur ajo ishte me nerva.

-Lor,te lutem mos hip aty!Do te rrezohesh.

-Relix e di e di qe te dhimbsem po fundja vdekja kurr sdo te kishte qene me e embel se te vdesesh ne perendim te diellit

-Pse e permend kaq shum vdekjen Lor?Sikur spo te pritet deri sa te vdesesh...

-Ahh nuk e ke kuptuar fare

-Cfare te kuptoj?Kam se paku 2 vite qe ste ndahem ,qe rri me ty,flas me ty,ha me ty,qesh me ty,dhe sdi thuajse asgje per ty.Je kaq e rezervuar mbi veten kur ti per mua di gjithcka.

-Atehere me lejo te te them qe jam e lodhur duke qendruar vetem ne kete bote.

-Vetem?Po une ketu?

-Ti...ti je.Ti mund te gjesh dike te jetosh,ti perkushtohesh...

-Lor,po te doja do e beja.Por ja tek jam.Ktu me ty.Me thuaj pse ndihehs vetem?

-Epo le te themi qe me mungon dikush.Dikush qe sjeton me.Jetoj me shpresen qe do takohemi ne boten tjeter me te.Ku i dihet qofte parajse apo ferr...

-Hmmm nuk e dija kete gje.Me vjen keq Lor.U duka qe dashke shume...

-Dashuria e pare...

-Ahh dashuria e pare dhemb perhere Lor...

-Sa vite tu desh te hiqje dore prej saj Relix?

-Nga dashuria e par vuajta shume...Mund te them vertet shume.Vetem pas 6 vitesh arrita te shkeputem nga cdo kujtim.Tani sme dhemb me,vec mund ta kujtoj edhe kaq.

-Shum qenkan 6 vite...Nahh teper shum.

-Epo Lor...

-Me behet qefi qe te ka kaluar Relix.

-Faleminderit . Dhe dije,un jam ketu per ty.Mos u ndje vetem.

-Faleminderit Relix.

E kapi doren e saj dhe e uli poshte nga pjesa e shkembit qe kishte hipur ajo.E pa qe ajo po qante,kishte nisur te lotonte pa ze.TAni e kishte kuptuar se perse ajo qante thuajse cdo dit dhe pse ndihej me kaq shum mall.

E donte Lorin,kishte nisur te ndjente per te,kishte nisur te dashuronte pas 6 vitesh...E perqafoi dhe ajo pas 2 vitesh qe po rrinte me te ia ktheu perqafimin.Po ja shtrengonte kemishen fort dhe po qante pa ze.Ndjente se si kemisha i lagej aty ku ajo kishte mbeshtetur koken.Po i dhimbte me shum fakti qe ajo po qante per nje tjeter sesa per faktin qe ishte e merzitur dh epo qante.Ndoshta ajo sdo e harronte dot kurre,dhe madje edhe nese do e harronte ndoshta nuk do te zgjidhte shokun e ngushte te vellait por do te binte ne dashuri me ndonje djale tek universiteti i saj.

-Lor ne rregull capkene,eja ikim blejme akullore si thua?

-Akullore?!

-Ehe akullore...

-Kisha kohe pa ngrene...

-Eja.

U nisen te dy sebashku dhe te dy qendruan pa folur edhe pa u pare ne sy.Asnjeri nuk guxonte te fliste pas atij perqafimi.Por Relix e ndiente qe ajo po fajsonte veten qe e la te lire ne krahet e tij.Mund ti dukej tradheti kundrejt shokut qe kishte vdekur...Ndoshta dhe ai do te ndihej i tille para ca vitesh,ama nuk deshironte qe Lori  ndihej ne faj.