1/1

1.7K 84 279
                                    

Merhaba, nasılsınız?

Bol bol yorum istiyorum, nerede ne düşündüğünüz ve fikirleriniz benim için cidden çok önemli. Ayrıca yorum okumayı da seviyorum. 🥺

İyi okumalar diliyorum Mochilerim...

Yazılma Tarihi: 01.04.2022 Cuma
Yayımlanma Tarihi: 14.05.2022 Cumartesi

• Buraya bu fice başlama tarihinizi yazabilir misiniz?

Traş edilmiş saçlarım, ciğerlerimi acıtan bir şekilde nefes alma çabalarım, gözlerimin altında olan çökükler ve yanımdaki makineden gelen kalp atış seslerim...

Birkaç ay içinde tamamen mahvolmuş, ölüme bir adım daha yaklaşmıştım.

Hayallerim vardı benim, bir kağıda liste oluşturmuştum. Onların hepsini yerine getirecektim...

Sevgilimle zaman geçirecektim.

Ama ben, hayatıma güneş gibi giren sevgilimin hayatına kara bulutlar olacaktım ve ağlatacaktım belki de artık onu.

Hayallerimden vazgeçtim bir süre sonra, ne onları düşünebilecek hâlim, ne de yapabileceğimi düşünecek heyecan kalmıştı bende.

Daha çok gençtim, daha çok gençtik...

Belki okumuyor olabilirdik, elimizde mesleğimiz olabilirdi, ama o kadar da genç sayılmasak da gençtik işte.

Onu çok seviyor ve onu üzdüğüm için de kendime sinirleniyordum.

Benim bu hâlimi gördükçe gözleri doluyor ve gözgöze gelip dolan gözlerini görmemi istemediği için tutmuş olduğu elime bakıp baş parmağıyla üstünü okşuyordu.

Dolan gözlerini görmesem de tanıyordum onu.

Mutlu olmasını isterdim, iyileşmek ve onu mutlu etmek istiyordum ama gitgide daha da kötü oluyordum.

Uyumak istemiyordum.

Çünkü uyuduğumda burada olmayacağımı düşünüyordum.

Yemek yemek istemiyordum çünkü yediklerimin hepsini bir süre sonra çıkarıyor ve boğazımı tahriş edip kendime zorluk çıkarıyordum.

Her ne kadar yediğim şeyi kusacak ve boğazımı yine tahriş edecek dahi olsam, doktorlar en azından güçten daha da düşmemem için bana yiyeceğim şeyi tüple veriyorlardı.

Böyle olmamızı istemezdim, her şey güzel ilerlerken böyle olsun istemezdim.

Seni yalnız bırakacağım için affet beni lütfen... Bunu istemediğimi biliyorsun sevgilim.

Bana bakan gözleri hep mutlulukla parlardı, şimdi ise o mutluluğu üzgün duygular esir almış ve güzel gözleri yaşlarla dolmuştu.

Bana artık dokunmuyordu ve sarılmıyordu.

Ona bunu söylediğimde hassas olan bir yerime dokunup, o bölgeyi inciteceğinden korktuğunu söylemişti.

Ben ona sarılmak, o çok sevdiğim ve beni rahatlatan kokusunu içime çekmek istiyordum.

Son kez kokladığım kokunun ilaç kokusu olmasını istemiyordum.

Onun için de çok zordu bu.

Düşünsenize, bir zamanlar kollarınız arasına aldığınız ve saçlarını okşadığınız kişinin bu hâlde olduğunu görmek...

CAFUNÉ | TAEKOOK ✓Onde histórias criam vida. Descubra agora