"ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ အမ်ိဳးသမီး"
..............
"ခရား "
အက္ေျခာက္ေျခာက္အသံတစ္ခုေၾကာင့္ ဘုန္းလက္ေလးရပ္တန႔္သြားသည္။
"ေမာင္"
"ခရား မင္းကို ကိုယ္အရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာ"
အက္ကြဲစြာ ထြက္လာတဲ့စကားေတြက အားယူၿပီးေျပာေနရပုံ။
"ငါေရာဘဲ ေမာင္ ဟင့္ စကားမေျပာေတာ့နဲ႕ ဆရာဝန္ေခၚလိုက္ဦးမယ္ ဟင့္"
"မင္းလည္း မငိုေတာ့နဲ႕ ခရား"
"အြန္း!"
ခဏၾကာေတာ့
"လူနာ အေျခအေနက စိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး သတိလည္းရလာၿပီးဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ရသြားၿပီး "
"ဟုတ္ Doctor"
ကုတင္ေပၚက သက္တံ့ မွာေတာ့ Doctor စကားကို အရေးမစ်ုက်အာ ခ်စ္ရသူေလးကိုသာ ခြဲခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြ အတြက္ အဝၾကည့္ေနသည္။
"Doctor တို႔ သြားလိုက္ပါဦးမယ္"
"ဟုတ္ "
Doctor တို႔ထြက္သြားေတာ့
"ခရား ကိုယ့္နားကိုလာပါလား"
"ဟမ္း! အြန္း"
ဘုန္း သက္တံ့နားကို သြားလိုက္ၿပီး
ကုတင္စြန္နားကို ထိုင္လိုက္ၿပီး။
"မင္းအေတာ္ စကားေတြ ခ်ိဳေနတာဘဲ 'က်ဳပ္'ကေန 'ကိုယ္' ေျပာင္းလို႔ပါလား"
"ဘာလဲ အဲ့ဆို ျပန္ေျပာင္းရမလား"
"မေျပာင္းနဲ႕ 'ကိုယ္'က နည္းနည္းအဆင္ေျပတယ္"
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူၿပီး ေျပာေနတဲ့ ဗိုက္ပူးေလးကို ၾကည့္ၿပီး သက္တံ့ အသဲယားလာသည္။
"ကိုယ့္ကို နမ္းပါလား"
"မင္း ဇာတိျပလာၿပီး လူၾကည့္ေတာ့ ထေတာင္မထနိုင္ဘဲနဲ႕ "
"ထနိုင္ရင္ ဆြဲေပြ႕ၿပီး နမ္းလိုက္တာ ၾကာလွၿပီး "
"ထင္သာဘဲ "
"နမ္းမွာလား ကိုယ့္ကို"
"မ်က္စိမွိတ္ထား "
သက္တံ့ ခပ္ဖြဖြၿပဳံးခါ မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္သည္။
"ဟင္းးးး"
KAMU SEDANG MEMBACA
သက်တံ့🌈
Aksi၍ficတွင် 🔞🔞များနှင့် ရိုင်းစိုင်းတဲ့စကားလုံးများပါပါသည်။ မကြိုက်နှစ်သက်ပါက မဖတ်ပါနဲ့။ ပြီးမှ လာ မwarပါနဲ့ ၍ficတြင္ 🔞🔞မ်ားႏွင့္ ရိုင္းစိုင္းတဲ့စကားလံုးမ်ားပါပါသည္။ မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ပါနဲ႔။ ၿပီးမွ လာ မwarပါနဲ႔
Ep-36 Zg
Mulai dari awal
