"Bugün 7 Ağustos.
Hwa Young, sevgilim, bugünün önemini biliyor musun? Sanırım hatırlamayacaksın ama iki sene önce bugün seni ilk ve son öptüğüm gündü. Özellikle bugün yazmak istedim bulduğum günlüğüne, çok değerli ve asla hafızamdan silemediğim en kıymetli anım, geçen yıllarda tam da bugün gerçekleşti çünkü. Tek fark artık senin ve güzel kalbinin çok uzaklarda, benden uzaklarda oluşu. Tabii bir de gelip geçen, sürekli o güzel ve bir o kadar da acı dolu anılarımızdan bizi uzaklaştıran zaman. Buna rağmen biliyor musun, çiçeklerine söylediğin hoş tınısı olan şarkılarını hâlâ unutmadım, arada bir zihnimdeki paslanmış radyoyu kurcalayıp sesini dinleyerek günümü güzelleştiriyorum.
Ah, o sesin.. Sesin inan ki hep buradaydı, duyduğuma yemin edebilirim; bazen kulağıma fısıldıyordun sadece benim duyabilmem için sanki, bazense arka odalardan geliyordu kuşların sesleri eşliğinde. Demek istediğim o ki sesini asla unutmadım, hâlâ buralarda. Ruhununsa kalbimde olduğunu zaten biliyorum, sevgilim ve hatta bu yüzden senden hiç ayrılmadım aslında ama bilirsin, aşkı içinden yaşamak çoğu zaman çok zordur. Çünkü artık sevdiğin kişinin sanki bir hayal rüyasıyla karışıp rüzgârın her estiğinde sana "Seni seviyorum." demesi gibidir.
Ama merak etme, her ne kadar uzakta olursan ol günlüğünü bulduğum o yağmurlu ilkbahar gününden bu yana seni geri bulacağıma dair yemin ettim. Elimden geleni yapacağım, pes etmeyeceğim, elimde duran bu günlüğün her umutsuzluğa düştüğümde bana yardım edecek ve gün gelip birbirimize kavuştuğumuzda bu sayfalar yeniden bizim aşkımızı yazmaya devam edecek. Fakat şu an günlüğün sensiz pek yalnız, yazdıklarını okuduktan sonra onunla senin ne denli bütünleştiğini fark ettim. Bir ara da günlüğüne yazmış olduğun sayfalara parmaklarımı koyarak buraya ne denli yoğun duygularla yazdığını düşününce o sayfalara sarılasım geldi. Gerçi bir zamanlar bu sayfalarda küçük ve narin ellerini gezdirmiştin, değil mi? Bunu düşündükçe elimdeki yağmur sularıyla yıpranmış günlüğe karşı daha da büyük samimi bir aşk besliyorum.
Şu an biriyle birlikte misin, bilmiyorum. Bu, şu an ne kadar umrumda onu hiç bilmiyorum. Sadece sana ulaşmak istiyorum, sevgilim.
Ve evet, yazdım. Her ne kadar bunu okuyup okuyamayacağını bilmediğim halde, tıpkı bir zamanlar senin de böyle düşünmen ve her şeye rağmen yazman gibi.
İşte yazdım, hem artık hissettiğim ve üstesinden gelemediğim ağır duygularım hem de iki yıl önce seni ilk ve son öptüğüm günün bugün olmasından ötürü.
Bugün 7 Ağustos.
Sesin hâlâ oralarda,
rüzgârla kulaklarımda."
*eski yazdıklarımla birkaç yer uyuşmayabilir, pek hatırlayamıyorum çünkü üstünden cidden iki yıl geçti. oraları düzelteceğim umarım ( ꈍᴗꈍ)
DU LIEST GERADE
sunrise | im jaebum
Kurzgeschichten»» tamamlandı "Güzel günlerle birlikte güneş tekrardan doğar." Tüm bu yaşadıklarını, acılarını, hissetiklerini, ne yapmaya çalıştığını anlayabiliyordum Jaebum. Gerçekten.. Benim iyiliğim, geleceğim içindi tüm bunlar ama bilmiyordun ki gelecek değişt...
