Chapter 6
ဒါဟာ ကမ႓ာစစ္ျဖစ္တယ္။ အမဲလိုက္သူေတြရဲ့ သားရဲကြင္း...။ ပစ္မွတ္ခံရတဲ့ သားေကာင္ေတြကလည္း မုဆိုးျပန္ျဖစ္လာၾကတဲ့ ေခတ္ဆိုးေခတ္ပ်က္...။ လူေကာင္းေတြကို ဆိုးဝါးေစေအာင္ ဖိအားေပးၾကတဲ့ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခု ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ့ ကမ႓ာ့အလွတရားကို စစ္ပြဲဆိုတဲ့အေမွာင္ထုက ႀကီးစိုးတဲ့ကာလ ျဖစ္ေနျပန္ေသးတယ္။
Autumn's Breeze ( осень ветер )
ေနအိမ္က ထြက္လာၿပီးေနာက္၊ ေလးရက္ေျမာက္ေန့ မနက္ခင္း အေစာပိုင္းကာလ...။
ကမ႓ာစစ္က ေခတ္ဆိုးတစ္ခုကို ဖိတ္ေခၚႏိုင္ေလတယ္။ တရားမ်ွတမႈနဲ႔ စည္းေဘာင္းေတြက က်ိဳးပ်က္ေနတဲ့ နံရံေဘာင္ေတြလိုပဲ...လူေတြက တေျဖးေျဖး မိစၧာဆန္လာၾကတယ္။
Osen လက္ထဲ ဓားရွည္ရွည္ေသးေသးက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ အသက္တစ္ခုကို ဝါးၿမိဳစားေသာက္ပစ္လိုက္မိတာကို Osen မ်က္ေတာင္ေတြ ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္လုပ္ရင္း... ေၾကာင္အ'ေနမိတယ္။
သူ႔လက္ထဲက ဓားက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လည္ၿမိဳထဲ တိတိပပ စိုက္ဝင္သြားခဲ့တယ္...။ သူ တကယ္ လူသတ္မိတာပဲ။ သူ႔လက္ေတြနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ လူသတ္မိလိုက္ၿပီပင္...။ ေသသြားတဲ့ လူရဲ့ ေသြးေတြက သူ႔လက္ေတြကို မီးတမ်ွ ပူေလာင္သြားေစခဲ့တယ္။
ခပ္ေနြးေနြး အသက္ေသြးဟာ အလ်ံတညီးညီးမီးေတာက္အလား ေျမေပၚမွာ အိုင္ထြန္းေနခဲ့ၿပီ...။
Osen တကယ္တမ္း လူသတ္လိုက္ရတာက သိပ္မခက္ခဲေတာ့မွန္း သတိထားမိလိုက္ေလတယ္။ ပထမတစ္ေခါက္ပဲ...တံု႔ဆိုင္းေနခဲ့တာေလာက္ပါပဲ။
သူ႔စိတ္ထဲကနဲ႔ ျခားနားစြာပဲ တုန္ရီေနတဲ့ Osen လက္ေတြက ထိတ္လန္႔ေနေၾကာင္း သက္ေသျပေနခဲ့တယ္။
ေသဆံုးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ အေလာင္းကို လံုးဝ လွည့္မၾကည့္ဘဲ Osen ေက်ာ္ခြကာ၊ Veter ရိွရာ လွမ္းသြားတယ္။ Veterက သူ႔ကို ခပ္ေထြေထြ ေငးရင္း...ၿပံဳးျပဖို႔ အားတင္းေနခဲ့တဲ့ပံုပါပဲ...။
အသံတစ္စက္ကေလးေတာင္ ထြက္မလာေတာ့တဲ့ Osenကို Veterက လ်င္ျမန္စြာ ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ရင္း ရိႈက္ငိုလာခဲ့ေလတယ္။ ဒါက Veterက Osen ေရ႔ွမွာ ငိုေႂကြးခဲ့ဖူးတဲ့ ပထမဆံုးသာ အႀကိမ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးေသာ အေခါက္ပဲ ျဖစ္တယ္။
DU LIEST GERADE
Autumn's Breeze ( осень ветер ) Complete
Romantik" နွေဦးလေပြည် ရောက်လာတဲ့အခါ... ဒီစစ်ပွဲက အိပ်မက်တစ်ခုအနေနဲ့ ပြီးဆုံးသွားပါလိမ့်မယ် Osen... ငါတို့ရဲ့ ဆုံးရှုံးခဲ့ရခြင်းတွေက စစ်မှန်ခဲ့ကြပေမဲ့၊ အဲ့ဒီအခါကျရင် ငါတို့တွေက ကောင်းမွန်တဲ့ အမှတ်တရတွေကိုပဲ နောင်တစ်ချိန်မှာ ပြန်ပြောကြမယ်။ ဒါ့ကြောင့် သေချာပ...
