You are my home because you are the place I choose to return to over and over again. The place that, even when painful, means the most. You are my home because you have made me who I am, whether or not you realized what you were doing. You are my ho...
Ilang taon na din ang nakalipas simula ng nanatili ako sa Paris, tanga man isipin pero hanggang ngayon si Caleb pa din ang hinahanap ng puso ko, pero ganun pa man ay hindi na ako nasasaktan.
I'm healed pero sya pa din ang gusto ng puso ko mula noon hanggang ngayon, ngayong araw ay napagpasyahan ko na umuwi na sa Pilipinas.
[Sure ka na ba sis? Omg i miss you na your inaanak is looking for you na!!] Natutuwang saad ni Isa.
Yes, may anak na sya, silang tatlong kaibigan ko ay may asawa't anak na, ako na lang talaga ang napagiiwanan pero wala eh yun ang nakalaan sa'kin eh.
"Yep, nami-miss ko na magtrabaho, gusto ko na din mapuntahan ang puntod ni Daddy" I smile.
Hanggang ngayon hindi pa din sa'kin mag sink in na wala na si Daddy, time passes at hindi ko na yun naalintana.
Inatake sya sa puso cause of his dead, hindi ako makauwi dahil walang flight papuntang Philippines kaya wala akong nagawa kundi sa Paris magmukmok.
[Yeah, we missed tito na din!! I know he's on the good place] Sabi ni Isa sa kabilang linya.
Kakatapos lang ng flight namin kagabi at sa hotel muna ako nagstay dahil na din sa pagod at ngayon uuwi na ako sa Manison.
"Sige na hintayin nyo na lang ako dyan paalis na ako ng hotel" Saad ko at pinatay ang telepono.
"We miss you madam!" Sabi nung isa kong guard.
"Namiss ko din kayo, sige pakilagay na lang sa van yung mga gamit ko" Sabi ko at ngumiti sakanila.
Tinipa ko ang telepono ko at napadaan naman sa newsfeed ng Instagram ko ang picture ni Caleb at Celes, well good for them.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Sana ganun din ako kadaling magmove on, paano ka ba kasi kalimutan Caleb?! Pwede bang turuan mo ako, hanggang ngayon kasi ikaw pa din hinahanap ng puso ko.
Pinatay ko na ang telepono ko at kinuha ang sling bag ko, lumabas na ako sa hotel.
Nang makalabas na ako ay pinasalamatan ko din ang crew ng hitel dahil sa service nila sa'kin, nagpa-picture din sila sa'kin at pumayag naman ako.
Umalis na ako at dumaretso na sa Mansion, nandun ang iilang kaibigan ko pati na din si Mommy
Manila is still manila, maganda pa din pero ang air ay polluted.
