Zamanlayıcı: Aliva'nın Doğuşu

5. Bölüm | Lufin Küresi

Aliva ışık denizinde girdaba sürüklenen balıklar gibi çaresiz sürükleniyordu. Bilinci kapalı, bedeni ışığın dokunuşu karşısında esnek ve geçirgendi, iskeleti sertliğini kaybetmiş, dalgalanmaktaydı. Yerin ve göğün sınırı yoktu, her şey olabildiğine beyaz ve parlaktı. Su gibi akan ışığın içinde tok ve gür bir ses duyuldu, ışığın pürüzsüz yapısı sesin hırçınlığıyla tarazlandı, bozuldu.

Black, telaşla Aliva'yı arıyordu.

Black'in sesi Aliva'nın bedenine ulaştığında ışık parazitlendi ve pul pul olup kar taneleri gibi dört bir yana savrulmaya başladı. Saniyeler içinde beyazlık zift gibi bir karanlığa dönüştü, göz gözü görmez oldu. Işığın dalga hareketleri kesildi ve Aliva ve Black boşlukta bir fotoğraf gibi donup kaldı.

Black başına saplanan keskin ağrıyla gözlerini açtığında her tarafının tutulduğunu fark etti. Güçlükle bedenini oynattı. Ayak bileğindeki sızı geçmişti. Eliyle alnına sertçe bastırdı. Gözlerini kısıp etrafına iyice baktı. Karanlığın akışkan bir formda çevresinde gezindiğini gördü. "Aliva," dedi belli belirsiz, boğazı kurumuş, sesi kısılmıştı. Parmaklarını karanlığa daldırıp uçlarındaki gözeneklerden vans tozlarını içine çekti, emdikçe görüşü berraklaşıp bedeni güç kazandı. Sonu görünmeyen karanlığa kaşlarını çatarak baktı, vans tozlarının damağında bıraktığı tat her zamanki karanlık havadan süzdüklerinden farklıydı, daha yoğun, daha acımsı bir tadı vardı. "Birikmiş," diye mırıldandı kendi kendine. Birikmiş enerjilerin nerede bulunduğunu iyi biliyordu. "Buradan hemen çıkmalıyız," diye geçirdi içinden ve hızla karanlığın içinde yürümeye başladı. Ayaklarının altındaki cam katmanının bir dağ kadar derine indiğini parlayan vans tozlarının uzaklığından anlayabiliyordu.

Bir uğultu kapladı her yeri.

Black gökten düşen hosel yıldızını gördü, hızla üstüne doğru geliyordu. O an Aliva'nın uykudaki bedeni yıldızın üzerinde siyah bir leke gibi parıldadı ve gözleri kör eden bir ışık şimşek gibi aydınlattı karanlığı. Black kolunu gözlerine siper etti.

Aliva bedenine gelen darbenin etkisiyle uyandı, geriye doğru sertçe savruldu, bedeni ikiye katlanan bir kâğıt gibi büküldü. Hosel yıldızı çarpmanın etkisiyle tuzla buz oldu ve her bir parça kayan yıldızlar gibi etrafa sıçradı. Aliva'nın ense kökünde ışıktan bir iz belirip kayboldu.

"Tuttum," diyen Black'in sesini kan dolu damarlarında duydu Aliva, tok sesi kalbinin atışı gibi gürültülüydü. "Korkuyor," diye geçirdi içinden, "Neden?" Beline sıkı sıkıya kenetlenmiş koluna sardı titreyen parmaklarını. Gözlerini araladığında Black'in zift gibi yoğunlaştırdığı karanlık kalkanını gördü. Kalkanın üstünde şimşekler birbiri ardına çarpıyor, karanlık bulutun içinde anlık bir parlama peydah olup kayboluyordu.

Aliva gözlerini dehşetle açtı.

"Neler oluyor?" Ayağını bastırdığı yere baktı. Kalın bir cam tabakasının üstündeydiler, şeffaf zeminin hemen altında ışık saçan ve en az ışık kadar hızlı hareket eden balıklar vardı, kıvrıla kıvrıla hareket ediyorlardı. Gözleri irice açıldı ve refleksle Black'in göğsüne yaslandı, ayaklarının altından zemin kayıyormuş gibi titriyor, dik durmakta güçlük çekiyordu. Yer güneşin dahi uğramadığı kopkoyu bir karanlıkla örtülüydü.

"Aşağı bakma. Toprağa bastığını düşün." Black tek eliyle Aliva'nın dengesini sağladı. Parmakları kızın göbeğinin üstünde gezindi.

Aliva cam zeminden önünde hiçbir engel yokmuş gibi geçen canlıları gördüğünde onların balık olmadığını anladı, bir tür ışık yaratıklarıydı, bilinçli bir şekilde yol alıyorlardı ve üstünde durdukları sert yüzeyden kolaylıkla geçebiliyorlardı. Kalbi sağanak yağmur gibi çiselemeye başladı. Portaldan çıkıp çıkmadıklarını sordu ancak sesi hiç var olmamış gibi dudaklarının üstünde yutuldu. Ela gözlerini kocaman açmış kalkanın aynı noktasına ardı ardına darbe indiren şimşeklere bakıyordu. Karanlıkla çarpışan ışık her parladığında gözlerindeki sarı çizgiler de aydınlanıp sönüyordu. Kalkanın inceldiği nokta ışığın en çok parladığı noktaydı. Ayağı kaydı. Heyecanla çığlık çığlığa çırpındı. Black sertçe kendine bastırdı Aliva'yı.