"ငါမသွားဘူး'
"မောင်..'
ဒုဓလီလေးကလူကြီးတွေရှေ့ပင် မရှက်တော့ပဲ
သူ့အားမောင်လို့ခေါ်သည်"ဒုဓလီလေး ကိုဒုဓလီလေးကိုထားပြီး
မပြန်ချင်ဘူး'"ဒါပေမဲ့မောင့်ကျန်းမာရေးရှိသေးတယ်လေ'
"ဟုတ်ပါတယ်သားရယ် မင်ယူတို့ပြောသလိုပဲ
လုပ်လိုက်ပါဒီကိုကအချိန်မရွေးပြန်လာလို့
ရတာကို'"ကျတော်တို့ပြောတာကိုမငြင်းပါနဲ့'
"ကျန်းမာရေးရှိသေးတယ်လေ သခင်'
"မသိဘူး သေချင်သေပလေ့စေကွာ'
"Jungkook!'
"ဒုဓလီလေးရာ ကိုမသွားချင်ဘူး'
သူကိုယ်တိုင်ကကော မောင့်ကိုလွှတ်ချင်ပါ့မလား
မောင်မရှိရင်သူဘလိုနေရပါ့မလဲ ဒါပေမယ့်ကျန်းမာရေးကအရေးကြီးသည် မဟုတ်ပါလား
ခွဲရတော့ခနပေါ့မောင် မောင့်ကျန်းမာရေးသာပို
ဆိုးလာခဲ့ရင်ခွဲရမှာ တစ်ဘ၀စာဆိုတာ
မောင်မေ့လျော့နေပါလေရော့"မောင် ကျတော်မတားချင်ဘူး
ကျတော့်ကိုချစ်ရင်သွားလိုက်ပါနော် မောင်
ကျတော်ကဒီမှာ ဒုဓလီခြံကိုကြည့်ရဦးမှာမို့
လိုက်လို့မရဘူး'ဒုဓလီလေးကိုယ်တိုင်ကသွားခိုင်းနေသည်
သူငြင်းလို့ရပါတော့မလား"ကောင်းပြီ ဒုဓလီလေးစကားကိုနားထောင်ပါ့
မယ် ဒုဓလီလေးဒီမှာဂရုစိုက်နော် ကိုမြန်မြန်ပြန်
လာခဲ့မယ်'ခေါင်းငြိမ့်ရုံသာတတ်နိုင်ခဲ့ပါသည် မောင့်ကိုသူ
မခွဲခွာချင်ပါဘူး မကြာပါဘူးမင်ယူနဲ့ဂျွန်နသန်က
အထုပ်အပိုးတွေသယ်ကာ သခင့်ကိုကားပေါ်
တက်စေပြီး သူတို့ပြန်သွားခဲ့ကြသည် မောင်က
တော့သူ့ကိုကြည့်လျက်ပါပင် အကြည့်တောင်တစ်ချက်မလွှဲခဲ့ဘူး အော်နှုတ်ဆက်အနမ်း
လေးတောင်မပေးလိုက်ရပါလား မောင်"ဟူး'
ရောက်လာပြန်ပြီ သူမုန်းလွန်းသောဆေးရုံဆို
သည့်နေရာကြီးကို တစ်ရက်တောင်မပြည့်သေး
ပါပဲလွမ်းနေမိပြန်သည်က ဒုဓလီလေးကိုပင်
အခုချိန်ဆိုသူလေးငိုများငိုနေမလား