"siktir olup gidelim burdan"
bulundugumuz pozisyondan ve soyledigi seylerden dolayi nabzimin hizlandigini hissetim. kendimi sakinlestirmeye calisiyordum ama kalin ve boguk cikan sesi bana hic yardimci olmuyordu. bilegimdeki elini gevsetti ama belimi tutmaya devam ediyordu. yuzunu benimle ayni hizaya getirdiginde benden bir cevap bekledigini anladim. kafami onaylar bicimde salladigimda geri cekildi. belimdeki sicakligin kaybolmasi beni hayal kirikligina ugratti. gozlerine baktigimda yapmak istedigi bir sey oldugunu biliyordum ama neden tereddut ettigini anlayamiyordum. sormaya calissam bile beni duyamayacagini biliyodum. bir anda elimi tuttugunda kalbim patlayacak sandim. dans eden insanlarin arasindan kapiya ulasmaya calisirken bizimkilere gorunmemek icin etrafi suzdugunu farkettim. gorseler nereye gittigimizi soracaklarini bildigim icin bende onlara gorunmek istemiyordum. ayrica nereye gittigimizi bende bilmiyorum ama burda biraz daha durursam basimin patlayacagina eminim. riki hakliydi partileri sevmiyorum sadece arkadaslarimla suslenip eglenmek hosuma gidiyor. yuksek seslere ve fazla kalabalik ortamlara karsi bir hassasiyetim olmasina ragmen bugun buraya jay icin gelmistim. inkar etmeye calismiyorum. gercekten o gelmese bir bahane bulup evde kalirdim. sosyal fobim veya anksiyetem olmamasina ragmen ilk kez gordugum insanlarin yaninda ve ilk kez bulundugum ortamlarda gereginden fazla stresli oluyordum. herkesin gozunde iyi bir ilk izlenim birakma istegi daha dogrusu onlara kotu bir izlenim verme korkusu beni yiyip bitiriyordu. onlara alistigimda her sey normale donuyordu ama baskalari tarafindan hakkimda soylenen en kucuk seyleri fazla kafaya takiyorum ve bunlara aldiris etmemem gerektigini bildigim halde dokunsalar agliyacak kivama geliyordum. bahceye ciktigimizda elimi birakti.
"kusura bakma cok kalabalikti arada kaybolma diye tutmustum"
onemli degil anlaminda basimi salladim. herhangi bir sey diyemiyordum cunku hala sesinin ve dokunusunun etkisindeydim. sonunda kendime gelebildigimde konustum.
"nereye gidiyoruz?"
"aslinda..bilmiyorum sadece cok gurultuluydu ve rahatsiz oldugunu dusundum. istersen tekrar iceri girebiliriz"
nasil hissettigimi bu kadar cabuk cozebilmesi beni sasirtmisti ve birkac saniye yerimde donakalmama sebep oldu. sonra hala bir tepki vermem gerektigini hatirladim ve kafami hayir anlaminda salladim.
"ikimizde pek parti insani sayilmayiz galiba?"
guldum ve onu onayladim.
"nereye gitmek istersin?"
"aklinda bir yer varsa sana uyarim"
olmadigini soyleyince bende gidebilecegimiz bir yer dusunmeye basladim.
"sahile gidelim"
hic itiraz etmeden kolunu omzuma atti ve bahce kapisindan disariya ciktik. sonra kolunu cekti. bahcede bile icip dagitan tonla insan oldugu icin koruma ic gudusuyle koymustu kolunu zaten. riki gibi yani. rikiyle kan bagimiz yok tabiki ama bazi oz kardeslerden daha bagliyiz birbirimize. jay de beni kucuk kardesi olarak mi dusundu ki. sacmalama ya aglarim. arabasina bindigimizde camdan disari bakmaya basladim. bir dakikalik sessizlikten sonra bu garip ortami bozmak icin konu acmak durumundaydim.
"jay"
"efendim minik"
"en sevdigin renk ne"
bravo jungwon. sohbet baslatmaktan kastim bu degildi. kucuk bir kahkaha attiginda ona dondum. muhtemelen bu sacma konu acma denememe guluyordu.
"niye guluyosun ya"
"yok bisey sadece cok tatlisin"
kalbim agzimda atmaya basladi bir anda. ondan gelen her iltifatin beni bu kadar heyecanladirmasi adil degildi. ben ona boyle seyler soylesem ona cok normal gelecegini biliyorum, kestirip atacagini, cok ustunde durmayacagini biliyorum ama onun bana soylediklerinin ustumde bu kadar etki yaratmasi beni deli ediyordu.
आप पढ़ रहे हैं
°cevizsiz baklava alabilir miyim fistiksiza alerjim var da° //jaywon
फैनफिक्शनsunoo: sehpaya basini mi vurdun jungwon: ya hyung mal misin ben niye vurayim o geldi dedi senin kafa cok guzel gel bi tokusturalim -texting, düzyazı 220222
