True Love Always Win

Chapter 26

Mahal na nga ba talaga kita?

Nagulat ako ng dahan-dahan siyang nagmulat ng paningin, kinabahan naman ako at hindi ko alam kung anong gagawin at sasabihin ko, tatakbo na sana ako pero agad niya akong hinila at napahiga sa tabi niya.

"Join me," He whisper.

"Huh?" Kabadong saad ko. Mas Lumalakas at bumibilis na ang tibok ng puso ko.

"Shh, let's sleep," Saad pa nito at niyakap na ako.

Kaharap ko ngayon ang dibdib niya kaya amoy na amoy ko na ang panglalake niyang pabango. Kabadong kabado ako, ang puso ko baka ano mang saglit ay lalabas na ito. Naririnig ko na ang lakas ng tibok ng puso niya, baka pati ang akin rinig niya narin.

Dahan-dahan kung iminulat ang mga mata ko ng maramdamang may humahaplos sa buhok ko, napaangat ako ng tingin at namimilog ang mata ko dahil sa gulat, nakatulog ako! Tatayo na sana ako pero hinigpitan ni James ang pagkayakap sa akin. Ang isang kamay niya ay siyang nakaunan sa akin kaya naman hindi talaga ako makakagalaw.

"James..." Nanghihinang saad ko.

"Mhmm, let just stay like this for a while," He said and kiss my hair.

Nagwawala na ang puso ko James! Hindi ko na maintindihan ang nararamdaman ko ngayon, akala ko ba naiinis ka sa Doc gago na ito, Janine? Bakit hinahayaan mo nalang siya sa gusto niya?

Ilang minuto na ang nagdaang wala parin kaming imik at ganun parin ang ayus namin. Naglakas loob na akong magsalita dahil natatakot ako, kahit pa naman nakasarado ang pinto pero hospital parin ito, ang kuwarto at kamang hinihigaan namin ngayon ay bahagi ng hospital, public place parin ito.

"James, we are still here in the hospital," I said.

I heard he let a deep breath, "Yeah," He said and kiss my hair before letting me go up.

I immediately get up and there I saw the food was still in the place I put. I pouted the food is cold now.

"Why?" James ask.

"The food I bought for you was cold now," I said and pointed my table were the food place are.

"You bought me a food?" He asked amazingly.

I nod, "But it's cold now,"

I heard James chuckled before getting up and pinch my cheek that make me blush in shock.

"Your so cute. I can still eat that even it's cold," He said and started eating the food.

I smile because he said I'm cute and he can still eat the food I bought to him. I bite my lips to stop my self from smiling because James look at me, he smirk and shake his head before continue eating his food.

Ganun palagi ang eksina namin sa hospital, minsan naman sinusundo ako ni James sa bahay kaya ang ending siya rin ang naghahatid sakin pauwi. Naawa na nga ako sakaniya dahil alam kung pagod siya sa duty pero nagagawa niya parin akong sunduin at ihatid. Tumatanggi na nga ako pag minsan pero dahil nga gago at lalakero, maraming alam na palusot.

"James, you don't have to this," I said while we are on our way in the hospital.

"To do what?" He ask inocent.

I roll my eyes, "This, taking me on and off in my work,"

"I told you, I like doing this," He always said that, and of course my betrayal heart react like a teenager.

I roll my eyes but in the end I smile. "Why you like doing this?" I asked looking at the window.

He get my one hand and kiss the back of my palm, "I want to secure my fiance's safety,"

"Eyes on the road," I said and pat his hand so he can let go of my hand.

Padabog pa akong tumingin ulit sa bintana at unti-unting parang baliw na napangiti. See? my heart really betrayed me.

I was shock when I take off my seatbelt he suddenly kiss my lip, it just a smack kiss but it made me stop. He smile at my reaction because I freeze in shock.

"I'll fetch you later," He said before kissing my temple now.

Hindi ako nakapagsalita sa mga pinagagawa niya, tahimik nalang akong lumabas sa kotse niya at nanghihina pa ang mga tuhod kung naglalakad papasok sa hospital.

Hindi na pumasok si James sa loob ng hospital dahil kagagaling niya lang rin naman dito, pang night shift kasi ang duty niya. Ang hospital kasi na pinapasukan namin ay iisa lang ang may ari kaya ipinagtabi niya nalang ito.

Dinilaan ko ang bibig ko, napangiti ako at napakagat labi nalang, kahit na nagwawala na ang puso ko nagagawa ko paring ngumiti ng ganto ngayon. Iba na talaga itong nararamdaman ko sakaniya. Hindi ko alam kung kasali pa ito sa pagpapanggap namin bilang sweet couple, basta ang alam ko nag-eenjoy na ako.