Oyun |texting|

final

..

Davetlilerde yavaş yavaş gelmeye başlayınca aşırı heyecanlanmıştım. Yıllardır uğraştığım çalışmamı bugün insanlar görecekti. Kapıdan onun ve ailesinin girdiğini görünce kendime tutunacak yer aradım. Onu atlatmıştım, unutmuştum. Ama yüzünü yeniden görmek beni korkutuyordu. Hayır, ondan korkmuyordum. Sadece o korkunç biri, yani karakter olarak. Onu ve ailesini bilerek davet etmiştim. Planladığım bir şeydi. Salonun dolduğunu görünce konuşma yapmak için sahneye çıktım.

"Öncelikle katıldığınız için hepinize teşekkür ederim, sizi konuşmamla fazla sıkmayacağım. Bugün için heyecanlıyım uzun zamandır uğraştığım bir projeydi. Projemi elimden almaya çalışan çok insan oldu ama tabii ki başarısız oldular. İlk projenin sunumunu izleyeceksiniz sonrasında sürpriz başka bir sunum daha izleyeceksiniz. Keyifli seyirler." Dedim ve sunumu izlemek için sahneden indim masamıza geçtim.

..

Sunum bitince herkesten kuvvetli alkışlar yükseldi. Başarmıştım. Emeğimin karşılığını almıştım. Kılıç'ın benim yanıma doğru geldiğini görünce derince bir nefes aldım.

"Afra, gerçekten güzel olmuş. Tebrik ederim, başaracağını biliyordum." Sakin kal Afra, Sakin kal.

"Teşekkür ederim." Dedim soğuk sesimle. Sonra bir şey diyecekti ki, demedi ve gitti.

Parla masadan kalkıp koşarak bana sarıldı. "Afra! Başardın. Bu mükemmeldi, bayıldım. Seninle gurur duyuyorum."

"Teşekkür ederim Parla."

Bir süre insanların aralarında konuşmasını ve içkilerini bitirmelerini bekledim. Yanıma gelen Eflin'i ve Rüzgar'ı gördüm.

"Eflin! Gelmişsin." sevinçle ona sarıldım.

"Tabii ki gelecektim. Böyle bir gününde yanında olmak beni çok mutlu eder." Eflin kendime gerçekten yakın gördüğüm biriydi. Karakterlerimiz aynı olmayabilir ama ruhlarımız aynı, hissediyorum.

"Tebrik ederim, Afra. Gerçekten güzel bir sunumdu. Başarıların daim olur umarım." Rüzgar'ı seviyordum. Eflin'le ikisi mükemmel bir ikiliydi. Tamamlıyorlardı birbirlerini gerçekten.

"Teşekkür ederim, Rüzgar." Eflin'in parmağında yüzük görünce sevinçten sessiz bir çığlık attım. "Evlenmişsiniz! Beni düğününüze çağırmadınız ama kırıldım biraz şimdi."

"Daha düğünün ne zaman olacağına karar vermedik. Ben yaz ayı olsun istiyorum ve şu an kıştayız. O yüzden daha var düğüne. Ama düğün olduğunda sende orada olacaksın, elbette. Hatta düğünümü biraz yurt dışı tarzı yapmayı düşündüm. O yüzden eğer öyle bir düğün olursa, nedimem olmanı isterim, olur musun?"

"Evet! Tabii ki de. Böyle güzel bir çiftin düğününde nedime olmak beni mutlu eder." dedim ve ikisine de sarıldım. Rüzgar gerçekten şaşırmış olmalı. Ama artık alışsın benim bu ani haraketlerime.

"Biz yerlerimize geçelim, yeniden gelirim sonra yanına." dedi ve yanağıma öpücük bırakıp, Rüzgar'la masalarına doğru geçtiler. Özlemişim orman gözlüyü.

Eflin ve Rüzgar gittikten sonra yanıma Batuhan'la Alper geldi.

Batuhan, "Küçük cadı tebrik ederim! Gerçekten güzel iş çıkarmışsın." dedi ve bana sarıldı.

"Geldiğin için çok teşekkür ederim. Beni mutlu etti." dedim.

"Tabii ki de gelecektim. Cadımın en önemli gününü kaçıramazdım." dedi ve "Ben yerime geçeyim." diyip gitti. Alper'le baş başa kalmıştık.

İkimiz aynı anda konuşmaya girince cümlelerimiz birbirine girmişti. Önce davranıp, "İlk sen söyle." dedim. "Çok iyi yerlere geleceğini ve zekanın ne kadar üstün olduğunu zaten biliyordum ama böyle bir şey düşünmemiştim hiç. Başarıların daim olsun, Afra." diyince ona sarılmak istedim.