ဆိုင္မွာမားကိုထားခဲ့ရင္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ကညႇာေဘးၿခံကို ေလၽွာက္လာခဲ့ၾကတယ္။သံတံခါးႀကီးကို ဖြင့္ရင္းကညႇာကေရွ႕ကေနအရင္ဝင္၏။အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ခ်ယ္ရီပင္အိုႀကီးေတြမွာ တန္းတန္းမတ္မတ္ရွိေနသည္။ပန္းေရာင္သန္းေနတဲ့ နယ္နိမိတ္ေနရာေလးလိုပင္။
ကညႇာက အိမ္ထဲကို အရင္မဝင္ေသးဘဲ ၿခံပတ္ပတ္လည္ကိုလိုက္ျပ၏။ေတာင္က်ေခ်ာင္းတစ္ခုက အိမ္ရဲ့ၿခံစည္းရိုးေဘးမွာ ျဖတ္စီးေနေသး၏။ထိုကမ္းပါးေပၚမွာ ခ်ယ္ရီပင္ေတြကို တန္းၿပီးစိုက္ပ်ိဳးထားတာမ်ိဳးပင္။ေခ်ာင္းအႀကီးႀကီးေတာ့မဟုတ္ေပ။ေခ်ာင္းရဲ့လက္တက္တစ္ခုလိုခြဲထြက္ေနတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းေလး တစ္ခုလိုသာျဖစ္ေနသည္။
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ကညႇာတို့ၿခံဘက္နဲ႔ဒီၿခံက အုတ္တံတိုင္းကာထားျခင္းမရွိပဲ သံစည္းရိုးတစ္ခုကိုသာကာထားျခင္းျဖစ္သည္။
ၿပီးေတာ့ေစ့ထားတဲ့အိမ္တံခါးကိုဖြင့္ကာ အိမ္ထဲကိုဝင္လာခဲ့၏။LEDမီးလုံးထြန္းထားတာေၾကာင့္ တစ္ထပ္အိမ္ပုေလးတစ္ခုလုံးမွာ လင္းထိန္ေနသည္။
"အဟြတ္..အဟြတ္.."
ေခ်ာင္းဆိုးသံသဲ့သဲ့က အခန္းတစ္ခုကေန ထြက္လာသည္။ကညႇာသြားတဲ့ေနာက္ကို ကၽြန္ေတာ္လိုက္သြားမိေတာ့ အခန္းတစ္ခုထဲမွာ ႀကိမ္ကုလားထိုင္ေလးနဲ႔ထိန္ေနတဲ့ အဖြားအိုတစ္ေယာက္ကိုပါေတြ႕လိုက္ရ၏။ကၽြန္ေတာ္ဘာတစ္ခုမွ နားမလည္ေတာ့ပဲ ကညႇာ့ကိုသာၾကည့္ေနမိသည္။
"အဖြား..."
ပုတီးစိပ္ေနတဲ့ ထိုအဖြားအိုက အသံၾကားကာမွ အခန္းဝကိုေမာ့ၾကည့္လာ၏။
"လူစိမ္းပါလာတာလားေျမး.."
ေျခေထာက္သန္ပုံမရတဲ့ အဖြားက ကုလားထိုင္ေဘးက ခ်ိဳင္းေထာက္ကို မမွီမကမ္းနဲ႔ယူေနသည္။ကညႇာက ဘာမွမေျပာေသးဘဲ ဆက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္မေနသာေတာ့။
"လာအဖြား..ဘယ္ကိုသြားမလို့လဲ။ကၽြန္ေတာ့္ကိုတြဲလိုက္ပါ.."
"ေအးကြယ္..."
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဝတ္ထားေပမယ့္အဖြားရဲ့ပုံစံကႏြမ္းဖတ္လို့ေနသည္။တအားေမာကာ ႏုန္းေနတဲ့ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္သည္။အိပ္ရာေပၚကိုသြားမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တြဲကာ ပို့လိုက္သည္။
အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ ကညႇာက အခန္းအျပင္ထြက္သြားတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္ကာၾကည့္ေနမိသည္။ခုေန႔တစ္ေန႔လုံး ကညႇာ့ပုံစံက ထူးဆန္းလြန္းေနတာကိုး။အဖြားကလဲ ေျမးေနာက္ကိုလိုက္သြား ဆိုၿပီးေျပာေနတာေၾကာင့္ ကညႇာ့ေနာက္ကိုလိုက္သြားျဖစ္ခဲ့သည္။
YOU ARE READING
A Little Black Mole(Z+U)
Romanceကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာ အျဖစ္ခ်င္ဆံုးအရာကိုေျပာပါဆိုရင္ ေမာင့္ညာလက္ဖမိုးေပၚမွာ ႐ွိတဲ့ မွည့္နက္ေလးလို ေမာင့္အနားမွာ အျမဲတမ္းေနခ်င္မိပါတယ္။ ကျွန်တော့်ဘဝမှာ အဖြစ်ချင်ဆုံးအရာကိုပြောပါဆိုရင် မောင့်ညာလက်ဖမိုးပေါ်မှာ ရှိတဲ့ မှည့်နက်လေးလို မောင့်အနားမှာ အမြဲတမ်းနေခ...
