DİLEM (Tamamlandı 🪻)

🍂Bölüm~4🍂

🌾
•••••

*Bir kapı önündeyim girsem suç; gitsem ayaz...
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Mirza'dan:
••••••••••••••••

"Tanıştırayım sizi, Mirza bu benim arkadaşımın oğlu Yekta. Yekta bu da Leyal'in çok yakın arkadaşlarından, Mirza" Salih amcanın açıklamasıyla damarlarımda akan kanımın donduğunu hissediyordum. Çünkü bu adamın, Leyal ile evlenmek isteyen o adam olduğunu anlamam uzun sürmemişti...

Aklımda yalnız Salih amcanın lafları vardı. Bu adam sebep olmuştu bana göre Leyal'in durumuna. Zira damdan düşer gibi hayatına girmeye çalışmasaydı, Leyal bu kadar dalgın, düşünceli olmayacaktı. O lanet olasıca merdivenlerden de böylesi bir dalgınlıkla inmeyecekti.

"Memnun oldum, Mirza" düşüncelerimin sert dalgalarında acımasızca boğulurken kendime gelmemi sağlayan şey ise adının Yekta olduğunu öğrendiğim adamın bana doğru uzattığı el ve kulaklarımı dolduran erkeksi ses olmuştu.
"Ben de memnun oldum" desem de böyle olmadığı çok açıktı. Zira şu an hastanede olmasak, canımın canı dediğim kadın içerde hasta yatağında yatmasaydı ben bu Yekta bozuntusunu bir güzel pataklardım.

"Tanışdığınıza göre, Mirza oğlum, doktor ne dedi kızımın durumuyla ilgili anlat hadi" Salih amcanın olaya el atmasıyla Ahsen, Halime teyze, kısaca herkesin dikkatli bakışlarının hedefinde ben olmuştum.

Nasıl anlatacağımı bilmez bir biçimde iç çektikten sonra en iyisi doğruca konuya girmek diye düşündüm. "Leyal'in gözleri göremeyecek Salih amca" dediklerim ortamda buz etkisi yarattığında tam ağzımı açarak kısa süreliğine böyle olacak diye eklemek istediğimde Halime teyzenin tiz sesi bana engel olmuştu.

"Oy ben kınalı kuzumun gözlerine kurban olurum, nasıl yani göremeyecek? Oy Allahım, böylesi bir dertle neden sınarsın yufka yürekli kuzumu" diye yakardığında hemen olaya el atmam gerektiği gerçeği hızla yüzüme çarptı.

"Benim buna bakmam gerekiyor kusura bakmayın" fakat yine ağzımı açamamıştım. Çünkü Yekta'nın muhtemelen duyduklarından olsa gerek tutuk sesi ve çalan telefonu bana engel olmuştu. Yekta uzaklaştıktan sonraysa daha fazla uzatmamıştım.

"Ama bu durum geçici bir süreliğine olacak, Leyal biraz ağır bir tedavi sürecine girecek tabii, fakat doktoru tedaviye olumlu yanıt alacağımızı söylüyor, Eğer bu süreç boyu her açıdan Leyal'in iyi hissetmesini de sağlarsak" diye devam ettiğimde herkesin hem endişeli hem de anlamadıklarını belli eden bakışlarından nasibimi almıştım.

"Abi, yüreğimize indirmeden doğru düzgün, en başından anlatır mısın lütfen her şeyi" Ahsen'in dediğini diğerleri de onayladığında derin bir nefes çekerek her şeyi detaylı bir biçimde anlatmaya başlamıştım.

Doktorla olan konuşmaları, tedavi sürecinden, ameliyatlardan artı Leyal'in psikolojik durumunun da tedaviye olumlu yanıt almak için etkisinden bahsettiğimde ağzımdan çıkan her kelimeyi sanki dünyanın en değerli kelimeleriymiş gibi dikkatle dinlemişlerdi. Az önce umutsuzluktan dolayı çöken omuzlar, dolan gözler şimdi az da olsa toparlanmıştı.

"Doktorla bir de ben konuşmak istiyorum" diyen Salih amca'yı onaylamıştım. O ise hiç düşünmeden hastane koridorunda hızla adımlamaya başladığında Halime teyze de onun arkasından ilerlemişti.

"Kahve alacağım abi kendime, ister misin sen de?" diye soru dolu bakışlarla bana bakan kız kardeşimin sesiyle Salih amcaların arkasından bakan gözlerimin rotasını kız kardeşime taraf çevirmiştim.