İhtiraslı soluklar//Hannigram 18+ ✔️

Versailles - Giriş

"Une bouteille de votre meilleur vin, merci."
"Bien sur monsieur. Tout de suite."

"En iyi şarabınızdan bir şişe, teşekkür ederim."
"Tabii efendim. Hemen."

Dükkan sahibi, sunabilecekleri en iyi şarap şişesini almak için şaraphanenin arkasına çekildi. Şarabı, kısa kırlaşmış saçları ve gözlerinde ince bir yaramazlık parıltısı olan, iyi giyimli orta yaşlı bir beyefendiye satıyordu. Yaklaşık 50' yaşındaydı ve üzerinde 'Bella' yazan bir etiketle bakımlı bir Fransız spaniel köpeği kendisine eşlik ediyordu.

"Kimin, sorabilir miyim... um..."

Dükkâncı, köpeği mağazanın ön tarafından gördüğü için tasmasında yazılan ismi tercüme etmekte zorlanıyordu.

"Bella?"

Hannibal yüzüne yayılan gülümsemeyle
"Sevgili kocamın." dedi.

Hannibal Lecter ya da yeni iş arkadaşları olarak tanınan- Mathieu Colère, kocası Will Graham'ın yani Gabriel Colère ile Versay'ın kenar mahallelerindeki küçük bir üzüm çiftliğinde yaşıyordu. İkisi sadece görünüşe ayak uydurmak ve sorulardan kaçınmak için evliymiş gibi davransalar da, Hannibal gizlice onların maskaralıklarını toplum içinde sürdürmek zorunda kalmalarından hoşlanıyordu.

Hannibal, Versailles sokaklarında yürümekten keyif aldı ve büyük sarayını sevmesine rağmen , bahçeler, lüks müzeler ve operalar, Floransa'daki zamanıyla karşılaştırmadan edemedi. Gerçi olanlardan sonra oraya bir daha asla geri dönemeyeceğini biliyordu.

Kapı 'Le Fugitif Çiftliği'ne açıldı ve böylece Hannibal Bella'nın tasmasını çözdü ve küçük kulübeye bağlanmasına izin verdi. Mülkün sonuna doğru yürümeye başladı. Orada kulübenin ön verandasındaki bir bankta, oltaya yem bağlayan sessiz bir adam oturuyordu. Küçük bir parçayı yavaşça ve çok dikkatli bir şekilde yerleştirdi.

"Merhaba Will."

"Hannibal"

İkisi birbirlerine sabırla bakarken uzun bir duraklama oldu.

"Château Mouton Rothschild Pauillac"

Hannibal çantasından şarap şişesini çıkardı. Etiketi yakından inceleyen Will'e verdi.

"Bu, bu yılın başlarında birlikte keyif aldığımızın istisnai bir alternatifi olacak. Ne yazık ki, Dolarhyde ben daha tadını çıkaramadan araya girdi."

Will, şişeyi ona geri vererek Hannibal'a baktı.

"Pekala, zevk aldım." Dedi küstahça. "Evet. Bizim için açayım mı?"

"Lütfen."

Gece çöktü ve ikisi kükreyen bir ateşin yanında büyük, pelüş koltuklarda oturdular. Sandalyeler, Hannibal'in ofisindeki sandalyeleri andırıyordu,
Will, onları satın almaya oldukça hevesli olduğunu hatırladı. Hannibal'ın eski hayatını özlediğini anlıyordu. Onu eğlendiren şey kovalamacaydı, onu hayatta tutan da buydu. İkisi birlikte sessizce şarabı yudumlarken Bella yerde kıvrılmış oturuyordu.

"Daha fazla köpeğe ihtiyacım var."
dedi Will, sessizliği bozarak.

Hannibal hafifçe gülümsedi. "... Benim de daha fazlasına ihtiyacım var."

"Daha fazla köpek mi?"

"Sadece... bundan daha fazlası, demek istediğim."

"Biliyorum."

Kulübe küçüktü, ikinci bir yatak odası için fazla küçüktü. Yani, evlilik yanılsamasını sürdürmek için (ve ikisi de gizlice sevdikleri için)
Hannibal ve Will birlikte aynı yatakta uyudular.
Ama bu gece, yılın en soğuk gecelerinden birinde. Birbirlerine bu kadar yakın yerlerde uyumak için kendilerini minnettar bulacaklardı.