Business Or Love? (Simon Marcos Fanfic)

chapter 3

Simon's Pov

I'm done cooking. I'm just preparing what i'm going to give to Lia.

Lumabas na ako sa condo ko then i knocked on Lia's condo. I tried to knock but no one is opening the door, so i pressed the door bell.

Lia's pov

Nasakit yung sikmura ko. Medyo lasing na rin ako, pero inom pa rin ng inom. Ansakit e. Lagi nalang bang ganito? Unfair ha.

Oo kahit sa ilang saglit pa lang o kaka-kilala ko pa lang kay simon ay mahal ko na agad siya. Tinamaan ako, e. May girlfriend na pala. Sana pinabayaan niya na lang ako matulog doon kakilala ko naman 'yung may ari non eh. Sana 'di ko na lang siya nakilala. Bakit gan'on lahat ng minamahal ko sinasaktan ako?

Mundo, galit ka ba talaga sa akin?! Ang unfair mo kasi!

Kupido, ano ba?! Kailangan mo ba ng salamin upang makita mo ang taong papanain mo para sa akin upang hindi na ulit ako masaktan? Lagi kasi kung sino ang napapana mo , sinasaktan ako! Tanong lang, Bulag ka ba kupido o sadyang malabo lang mata mo pag dating sa pag pana kung sino ang mag mamahal sa akin? Gusto mo ipatingin kita sa optometrist? Sagot ko ang salamin at gastos.
Wala kang pro-problemahin sa gastos,ano gusto mo ba kupido?

Para akong tangang kinakausap ang sarili HAHAHA

Baliw!

I'm crazy HAHAHAH

Ba't ako natawa?

A basta!

Tumayo ako upang kumuha ng tubig. Nag lakad ako papunta sa kitchen at pa kuha na sana ako ng baso ko ,kaso biglang nabasag ko ang baso kaya tinawanan ko na lang at kumuha ulit ng bago at isinalin ko na rin ang tubig.

Ininom ko iyon at bumalik na ulit sa kinauupuan ko at sinimulan na ulit uminom.

Nagiging ganon ang routine ko kapag nasasaktan o nagagalit ako. Ang huling beses na naging ganito ako ay nung nakipag-hiwalay ako sa ex ko. Masakit...sobrang sakit...

Mabait naman ako, pero biglang nag bago..

Mataray ako pero MINSAN lang naman.

Biglang may nag doorbell kaya bumalik ako sa katauhan ko.

Inilapag ko muna ang laptop ko sa table at tumayo na ako at nag lakad papunta sa pintuan.Medyo pa tagilid-tagilid na ako mag lakad.

At binuksan ko iyon.at nakita ang tao....si Simon.

"Ano kailangan mo?" I asked

"Food o" he said and inabot sa akin ang food

"Thanks" i said habang naka-tago sa may pintuan at hindi niya kita.

"Hindi mo ako papasukin?" He asked

"Ay..ano...uhmmm....Ano next time na lang busy ako...bye" i said while pushing the door. I know na bastos yung ginawa ko pero ano'ng gagawin ko? Papapasukin ko tas ano maiiisip ko na naman na mahal ko siya,ganon?

"Next time, ha?" he said

Umalis na siya at ipinatong ko sa table 'yung dala niyang sabi niya food daw.

Hindi ko sinilip yung bigay niya.

I know that was rude but again, gan'on naman ako ,e. totoo naman na gan'on ako alam naman nila 'yan. Gan'on ang ugali ko,basta alam kong hindi na mababago 'yon at walang makakapagpa-bago roon.

My ex,even tried to changed attitude but in the beginning, I changed. Now my attitude is back again .So he failed to change my attitude. My attitude got worse because of him. Yes,because of him!