Make Your Filter

Part 2

تهیونگ: ولم کن! دستمو کندی... هی کیم سوکجین با توام!

جین: ساکت باش و دنبالم بیا. بهت گفتم بیای اینجا چون باهات کار داشتم نگفتم بیای اینجا که بری با بقیه لاس بزنی.

تهیونگ: من کی با بقیه لاس زدم، ولم کن.

وقتی به یه اکیپی که خلوت ترین نقطه ی کلاب نشسته بودن رسید دستمو ول کرد.

جین: بشین.

تهیونگ: چرا همش بهم زور میگی؟!

جین: گفتم بشین.

کاری که گفت رو کردم و نگاهی به پسرایی که اونجا بودن انداختم از بین همه ی اونا فقط نامجون و یونگی رو شناختم ولی یکیشون بود که خیلی برام آشنا بود اما هرچی فکر کردم یادم نمیومد که کجا دیدمش.

تهیونگ: کیم سوکجین، میشه بهم بگی واسه چی گفتی بیام اینجا؟

جین: خب اول پسرا رو بهت معرفی میکنم و بعد بهت میگم. نامجون و یونگی رو که خوب میشناسی. اون دو نفریم که پیش تو نشستن جیمین و هوسوکن.

تهیونگ: که اینطور. خوشبختم، منم...

جین: نیازی نیست خودتو معرفی کنی، اونا میشناسنت.

تهیونگ: چی؟... چطور؟

جین: خب... ما سه ماهه که داریم راجبت تحقیق میکنیم و این طبیعیه که ما الان میشناسیمت.

تهیونگ: چیی؟ دیوونه شدین؟ اینقد بیکارین که دارین راجب من اطلاعات جمع میکنین؟ چیشده؟ نکنه میخواین ازم اخاذی کنین؟

نامجون: هی پسر یواش. یکم نفس بکش. فقط میخواستیم بشناسیمت و بعد تصمیم بگیریم.

تهیونگ: چه تصمیمی؟ چی میگین؟ میشه یه نفر واضح توضیح بده که اینجا دقیقا چه خبره؟

جین: خب دیگه سوالات خیلی شد. از اونجایی که دیگه حوصله جواب دادن به سوالاتو ندارم خودم برات میگم. ما دنبال یکی میگشتیم که به اکیپمون اضافه بشه یه کسی که آدم قابل اعتمادی باشه. رفتارات توی دانشگاه به کسی میخورد که قابل اعتماد و تو داره واسه همین ما هم به عنوان یه گزینه راجبت خوب تحقیق کردیم تا...

تهیونگ: و واقعا فکر کردین من قبول میکنم؟

جین: آره، چون به کار نیاز داری.

تهیونگ: تو.. تو از کجا میدونی؟

جین: گفتم که راجبت تحقیق کردیم واسه همینه که تو الان اینجایی.

تهیونگ: تا چه حد از زندگیم خبر داری؟

جین: خیلی زیاد.

تهیونگ: گفتم چقد؟

جین: تا جایی که میتونم وادارت کنم هرکاری میگمو انجام بدی.

با گفتن این جمله از ترس زبونم بند اومد. رسما نابود شده بودم اون همه چیزو راجب من فهمیده بود. اگه بقیه هم اینو بفهمن ممکنه از دانشگاه و حتی از کارم اخراج بشم و بیرونم کنن.