After how many years of driving, nakarating din kami sa airport. Yes, airport ng Drey Family. "Hoy, Storm bakit nandito tayo?!"

"We're going on my plane, obviously?" He said sarcastically. Seriously, I want to hit him with a baseball bat for being so sarcastic.

"I see. What I mean is, what are we doing here?"

"I told you for how many times, I'll bring you to my Paradise."

"Pero saan?"

"You'll see."

"No. Sabihin mo na sa 'kin!"

"Why you so stubborn?"

"Because I am stubborn!"

"Well, let me discipline you" He said then drag me to the plane.

"Pakshet! Storm ano ba?! Bitiwan mo nga ako! May trabaho pa ako at saka hindi alam ni papa na kasama kita! Magaalala 'yun sa 'kin! Bitiwan mo sabi ako eh!"

Bigla naman syang huminto pagkasabi ko no'n, hingal na hingal ako habang pinipilit na alisin ang pagkakakapit nya sa kamay ko.

"I asked Tito Harvey and he said it's okay for him if I'll bring you to my Paradise as long as I'll take a very good care of you. He already gave his approval to me, so whether you like it or not you'll go with me. Understand?" He said giving me no chance to talk. Wait! TITO HARVEY? Wow! Close ba sila ng papa ko?

"And, oh by the way, I'm the owner of The Coffee House, therefore, I'm the boss. And just in case you still don't understand, I'll let you know that...I'm your boss."

Holy cow.

Wala na akong nasabi dahil sa sobrang pagkabigla, paano ba naman hindi nya na nga ako binigyan ng chance na magsalita, hindi nya pa ako binigyan ng chance maglakad. Binuhat lang naman kasi nya ako para hindi na ako makapalag pa, at saka nya ako binitin sa kanang balikat nya. Para lang akong damit na nakalambitin sa balikat nya, at ni hindi man lang sya nagrereklamo sa bigat ko.

"STORM BRYAN DREY IBABA MO AKO ANO BAAAA!!!" Hinahampas ko ang likod nya, hampas na mahina lang para matakot sya sa 'kin, kaso hindi effective. Tanging likod nya lang at ang lupa na nilalakaran nya ang nakikita ko. Pesteng Storm 'to! Humanda talaga 'to sa 'kin kapag nakababa ako mula sa napakamatipunong balikat nya.

"Master," Isang boses ng lalaki ang narinig ko, boses ni Sir. Dustin slash CODE XYYX.

"OPEN THAT FUCKING DOOR!" Sigaw ni Storm. Dahan dahan syang humakbang paakyat sa hagdan hanggang sa makapasok kami sa loob ng plane. Ibinaba nya ako sa loob at saka ako sapilitang pinaupo.

"You, stubborn, slow, crazy, dumb freak, you'll sit here," Sabi nya sabay turo sa upuan na kinauupuan ko, "...beside me"

O M G. He is so freaking serious.

Hindi ako nakasagot, at seryoso hindi na ako magsisinungaling, medyo nakakatakot po sya ngayon. Parang nagalit ko yata sya? Lagot.

"Would you like some drink, Master?" A beautiful and jaw dropping flight attendant approached him.

"Just a glass of wine. Ask the crazy lady beside me, she'll probably want to eat."

"Yes, Master."

"Anything you want to eat Ma'am?" She smiled at me beautifully. Grabe ang ganda nya, sobraaaa.

Napatingin ako kay Storm, at ang poging nasa tabi ko hindi ako tinitignan. Mukhang galit yata sa 'kin! Psh, upakan ko kaya sya para malaman nyang ako ang dapat magalit dahil sa pagkidnap nya sa 'kin!

"Hmmm. No, thanks. Busog ako." I said and after a second, Storm scolds at me.

"Stop being so stubborn freak girl! I know you and your big stomach as well! Don't you say that your full 'cause I know you're not!" He was so angry and...handsome, geez!

"Give her everything! NOW!" Nagmamadaling umalis yung babaeng maganda ta halata sa mukha nya na takot sya kay Storm. Seryoso, nakakatakot talaga si Storm ngayon. Yari ako nito.

"Kailangan naninigaw?" Sabi kong nakangiti sa kanya. Ewan, hindi ko din mintindihan ang sarili ko minsan eh, kanina naiinis ako sa kanya tapos bigla akong natakot and then ngayon naman natutuwa na ako. Adik na ba ako?

Napatingin lang sya sa 'kin, siguro mga 1 minute yata? Ay hindi, matagal nya akong tinignan. Ay mali, dahil hindi nya ako tinignan, kasi tinitigan nya ako. yung titig nyang tutunawin ka mula sa labas hanggang sa loob ng katawan. Bigla akong kinabahan, at ang lakas lakas lakas ng tibok ng puso ko.

"Stop that"

"Hmm?" I said while biting my lip.

"Stop. That." He repeated in the middle of his breathing. Ano ba ang nangyayari sa kanya?

"What?" I asked him curiously and-oh my geez!

Nagulat na lang ako nang mula sa pagkakaupo'y tumayo sya at lumapit sa akin. Ipinatong nya ang dalawang kamay nya sa magkabilang arm rest ng kinauupuan ko at saka ako tinitigan ng nakamamatay nyang titig.

"Stop, that." Parang wala sya sa sarili nya. Ano ba ang nangyayari sa kanya? Kinakabahan na ako ah!

"Ang alin ba-?" He cut my sentence for the nth times.

Dub dub. Dub dub. Dub dub. Parang tumahimik ang paligid at tanging tibok lang ng puso ko ang naririnig ko, nabibingi na ako, ang lakas lakas ng tibok ng puso ko dahil sa kanya.

He kissed me. He just kissed me. Yes, he kissed my lips with his soft and naturally red lips. He kissed me so tender, so gentle, so smooth and so slow. And I am out of my mind, I can't resist his charm, I can't resist his tender loving care.

"Don't bite that lip, it's affecting me." Then, after that moment, he goes back to his chair and act like nothing happened.

Tulala lang akong naiwan. Hindi pa din ako makapaniwala, para bang naiwan sa labi ko ang lasa ng labi nya. Hindi ako makapaniwala na kagaya ng pagkaapekto ko sa kanya, naaapektuhan din sya sa 'kin. ♡

*
Note: I am baaaaaack! I really missed you seducers! Omg. Umabot na ng hundreds ang messages nyo sakin. Enebe! Naiiyak na akoooo. Thank you so much my loves! Thank you for motivating and loving me. Sisikapin kong magupdate agad for you guys. Thank you for sending me sweet messages and I'm really sorry kung hindi ko kayo mareplyan. I love youuuuu! :*

Seducing Mr. Pervert 2: Still Into HimWhere stories live. Discover now