Isang kilometro pa ang layo upang maka rating kami sa manila cementery. Dadalawin ko kasi ang puntod ng mag asawang nag ampon sa'kin matagal ko silang hindi nakita abroad kasi no'ng after ko manganak ang nag desisyon silang umuwi muna dito sa Philippines upang ipagpatuloy nila ang kanilang maliit ni farm sa Baguio, Sila ang nag mamay-ari ng strawberry farm sa baguio. Namatay sila n a hindi man lamang ako nakapag pasalamat siguro kung di dahil sa kanila marahil patay na ako ngayon at anak ko.
"Papa malayo pa po?" Tanong ng panganay kung anak na si Zeil habang hawak ang ipad habang katabi nito ang bunso kung anak na si Zeek. Kambal sila pero mas nauna kasing lumabas si Zeil at nahuli si Zeek.
"Malapit na baby" Tugon ko sa tanong ng anak ko.
Mr. & Mrs. Santiago kung nandirito kayo ngayon ay siguro nakilala o nahawakan man lamang itong dalawang to. Sana nalaro niyo pa sila ang daya niyo kasing dalawa ehh. Afterr ko lng manganak ay nagpa alam na kayo agad na umuwi dito sa pinas.
Matagal ng patay ang mag asawang umampon sa'kin siguro mga 7 years na. Marami naring nag bago ngayon lumalaki na mga anak ko at ako nmn tumatanda na. Habang naka dungaw ako sa bintana ay natatanaw ko ang mga sasakyan at angm ga tanawin sa labas.
Hanggang ngayon ay iniisip ko parin kung ano ang isasagot ko sa mga anak ko kung nag tanong sila tungkol sa kanilang ama. Wala akong masagot at hindi ako handa na sabihin kung sino ang tunay nilang ama sapagkat may kirot parin. Alam kung ilang taon na ang lumipas at kinakailangan ng mag move on pero...
Naputol ako sa pag-iisip na biglang promino ang sasdakyan namin. Tumingin ako sa harap at saktong nakita kung naka red light pala.
"Sorry sir nabigla ko ba?" Tanong ni manong Bogart na driver namin.
"Okay lang ako manong." Sagot ko sa kanya at tiningnan ko ang kambal sa likod kung ayos lang ba sila.
Sa tingin ko ayos lamang sila kasi kalmado masyado at abala silang pareho sa panonood ng mga cartoons.
Naka hinto kami ngayon sa edsa nang biglang may tumabi sa'ming sasakyan huminto ito.
Gaga malamang hihinto yan kasi Red light Gusto mo ba siyang mahuli ng MMDA? pakikipag away ko sa utak ko.
Isang celebrity van ata ito kulay black malaki kasi. Dati kasi madalas kung nakikita ang mga ganito pag may artista lang ito raw kasi ang ginagamit nila kasi kumpleto sa loob; may cr, table, sofa, bead, ketchen and closet.
Naka tututok ako sa bintana ng sasakyan nang makita ko ang isang lalaki? hindi ko ma sure kung lalaki kasi nga tanned ng class ng sasakyan ehh kaya tinutukan ko pa lalako nang biglang...
Binuksan no'ng tao sa loob ang bintana upang makita ko siya pero yumuko ako kaagad dahil sa kaba at takot. Maya't maya ay namalayan ko na lamang na umaandar na kotse namin at do'n lamang ako naka hinga ng maluwag.
Dumungaw ulit ako sa bintana at pasalmat kasi lumiko sila papuntang ABS-CBN at kami naman ay papuntang baesa malapit lang ang baesa sa Novaliches so dito na kami dadaan papuntang manila cementery na likod na QUEZON CITY POLYTECHNIC UNIVERSITY OF THE PHILIPPINES yan ang dating pangalan 'di ko lang alam kung binago na.
Isang malaking billboard ang nadaanan namin sa may SM North tiningala ko talaga kasi ang hot no'ng guy. Nang makita ko ay laking gulat ko nang makita ko kung sino ang nasa billboard ng H&M na brand.
"After 7 years ngayon lang ulit kita nakita" bulong ko sa kawalan. Pero biglang nag iba ang timpla ng mukha ko nang makita ko kung sino ang nasa tabi nitong babae...yes wala ng iba kundi ang kaibigan kong makapal ang mukha not a leteral na friend parangh kakilala lang. Close lang.
Biglang nawala ang bad mood ko nang tumunog ang cellphone ko kinapa ko ito sa pants ko at tiningnan kung sino at sinagot.
"Yes hello, diba sinabi ko na sainyo na 'di ako interesado sa offer niyo." Inis kong sagot sa tawag. kakainis pinipilit kasi nila akong mag model sa isang brand dito sa Philippines.
"Pero sir sayang kasi-" Hindi ko na siya pinatapos nang sasabihin niya.
"Shat up! ang kukulit niyo" wala na ako sa mood leteral na wala.
"Please sir ayaw ko pong mawalan ng trabaho kayo na lamang pag-asa ko kung hindi ko kayo mapapayag mawawalan ako ng trabaho sa company" Malungkot na saad niya. Kawawang bata.
"At isa pa sir nasa Philippines ka diba? Please sir pumayag na kayo." Saad nito na kinagulat ko paano niya nalaman na nasa Philippines ako ngayon?
"How did you know? At isa pa it's my f*cking vacation pero dahil sa gusto ko na hindi ako ang maging dahilan nang pagkawala ng trabaho mo siege gagawin ko na Pero sa isang kondesyon."
"Ano po yon sir?"
"Ikaw mag aalaga sa mga anak ko." Ayaw ko naman kasing walang mag aalaga sa mga anak ko habang ginagawa ang photoshoot na'yon.
"Pero sino muna ang nagsabi sayo na nasa philippines ako?" Tanong ko ulit sa kanya akala niya makakatakas siya.
" I have source sir" Sagot nito kaya mas lalo pa akong nainis.
"Sasabihin mo o diko gagawin ang photoshoot na'yon?" Pagbabanta ko sa kanya. Bigla siyang natahimik at...
"Ang company niyo ho minsan at 'yong jowa ko pong model na nasa abroad na nagtatrabaho sa kompanya niyo." sagot nito na kinagulat ko. Pinagsabihan ko na ang kompanya na walang magsasabi na nasa philippines ako. At isa pa jowa daw? sino?
"Sino jowa mo sa abroad?" Mataray kong tanong sa kanya. Pero wala akong nakuhang sagot kasi bigla niya akong binabaan ng tawag.
Apaka bastos...
"Sir nan dito na ho tayo" Biglang salita ni manong Bogart kaya ay agad kung ginising ang kambal sa likod na naka tulog dahil sa byahe. Pagka tapos ay binuksan ni manong ang Compartment upang kunin ang mga bulaklak na binili namin.
At agad naming hn=inanap ang puntod nila Mr.&Mrs. Santiago
AN: SORRY HINDI NA AKO NAKAKAPAG UD MEDYO BUSY LANG HO SA STUDIES LALONA'T GRADUATING HO TAYO...SEND LOVE AND HUGS! KEEP SAFE EVERYONE.
DONT FORGOT TO VOTE AND COMMENTS...
DU LIEST GERADE
Revenge Of The Broken Hearts
RomantikNagsimula ang lahat sa isang pangyayari. Ang inakalang hindi mangyayari ay nangyayari. Ang inaapi ay biglang ginagalang. Puno ng poot ang kanyang puso dahil sa lalaking nagsira nito. Ang pagmamahalan nilang dalawa ang nagdal patungo sa isang kahin...
