PART 46

21 2 0
                                    

"Condolence Tecia."

Sabi ng best friend kong si Analyn, mas lalo lang piniga ang puso ko dahil sa sinabi niya, dahil hanggang ngayon ay hindi ko parin matanggap ang pagka wala ng lola ko.

Nakita ko si Daddy at si Mommy na hawak-hawak ang maliit na jar na may lamang abo ni lola. Ayaw kong lumapit sa kanila dahil mas lalo lang pinipiga ang puso ko.

"B-Bakit ganon Nalyn? Bakit kung kailan magkasama na kayong lahat ay tsaka pa mawawala ang isa. Bakit ganon? Ang saklap."

I said while my lips are tremble agad na hinagod ni Analyn.

"It's okay Tecia people and people go, I know kung nasaan man ang lola ko ngayon ay masaya na siya, she's happy on heaven Tecia."

Pag- aalo niya sa akin, napatigil ako sa paghikbi ng may isang taong umupo sa gilid ko.

"We always here with you Tecia."

Sabi nito kaya napa angat ako ng tingin dito at agad nag tama ang mga mata namin ni Tristan. Bahagya siyang ngumiti pero hindi umabot sa mga mata niya, he also sad and in grave because like me he also loves my lola.

After ang libing ng lola ko ay dumeretso na kami sa bahay hindi na kami pumupunta sa kong saan but Analyn always there with me, lumuwas lang talaga siya ng Cebu para makita at madamayan ako, she's my real friend kahit na alam kong may klase siya but nag absent lang talaga siya ng tatlong araw para madamayan ako. I am so lucky na isa siya naging kaibigan ko, samantalang ang iba ay nagkipag video call lang, marami kasi silang projects na dapat tapusin.

Agad akong niyakap ni Daddy at Mommy.

"Masaya na ang lola mo anak, and I know she's watching us. Always."

Ani Daddy at mas hinigpitan ang pagkayakap sa amin ni Mommy. I know Daddy hurt more kasi nasanay siyang palaging nandiyan si lola para sa kaniya, kasi si lola palagi ang sinasabihan ni Daddy ng mga problema niya lalong-lalo kapag tungkol sa politika at kung paano maging maganda ang mga nasasakupan niyang mamamayan.

After my lola's burial ay hindi na gaanong umuuwi si Daddy ng bahay palagi nalang siyang pagod at parang pasan ang buong mundo. Samantalang si Mommy naman ay palaging nandiyan para kay Daddy kaya mas lalo lang akong nasaktan dahil malaking kawalan si Lola sa pamilya namin.

"Always update me huh, tandaan mo nandito lang ako para sayo Tecia."

Sabi niya habang nasa airport kami ngayon kasi ang uwi niya sa manila.
Tumango lang ako sa kaniya at tipid na ngumiti.

"Ikaw naman Tristan alagaan mo 'yang kaibigan ko. Tandaan mo kapag malaman kong umiiyak na naman 'yan dahil sayo, dila lang ang walang gas-gas sa'yo."

Aniya at sinamaan ng tingin si Tristan kaya napailing nalang ako at natawa.

"May Boyfriend na ako Nalyn, sayang at hindi mo siya nakita dahil na sa hospital siya."

Sabi ko pero ang gaga mukhang wala lang narinig.

"Sige na alis na ako byers."

Aniya kaya napailing nalang ako ng mawala si Analyn sa pila ay agad akong humarap kay Tristan na ngayon ay nakatingin lang sa akin.

"Let's go kailangan ko pa kasing puntahan si Jose. Limang araw ko rin siyang hindi nakita."

Sabi ko at nagpati-unang nag lakad sa kaniya.

"Tecia ayaw ka nga niyang makita diba? Nakalimutan mo na?"

Aniya, bahagya akong natigilan dahil sa sinabi niya.

"Ganyan naman talaga lahat diba? Kailangan mong magpakatatag para lang manatili ang isang tao sa tabi mo?"

Huminto muna ako sa pag sasalita at tiningnan siya.

"Hindi ako naniniwala sa mga sinasabi niya dahil nakikita ko sa kaniyang mga mata na mahal niya ako. I don't care if magalit na naman siya sa akin, I don't care at all. He needs me at hindi ako aalis sa tabi niya dahil alam kong ginagawa niya lang 'yon para lumayo ako sa kaniya."

Sabi ko at nginitian siya.

"I love him Tristan. And I don't care kahit ipag tabuyan niya ako dahil alam kong sa huli hahanap-hanapin niya parin ako."

Hindi ko alam kung sa kaniya ko ba 'yon sinabi o sa sarili ko dahil alam kong kahit pag balik-baliktarin man ang mundo hindi na mag babagong.


Ang hugotera kong puso ay nakuha na ng isang pikon' kagaya niya. Kung si Jose na ang nagmamay-ari ng puso ko at kahit kailan ay hindi na 'yon mag babago.

Nakita ko ang pagka-irita sa mukha niya at sa isang malaking hakbang niya ay agad niya akong hinila palapit sa kaniya.

Nanlaki ang mga mata ko ng bigla niyang hawakan ang magka bilang pisngi ko at inangkin ang mga labi ko!

Damn you Tristan!

______________________

A/N

Don't forget to follow me.💜

Mr. Hugutera meets Mr. Pikon (On Going)Where stories live. Discover now