"မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ~"
"မင်းသမီးကနိုင်ငံခြားထွက်သွားပြီအင့်ဟင့်ဟိုအကောင် မအေကိုယုံကြည်နေတာ နောက်မှနောင်တရမယ် ဟိုအဘွားကြီးကိုလည်းလီးပဲမကောင်းတဲ့ဟာတွေ"
တသောသောရန်တွေ့နေသောကြောင့်ဂျောင်ကုမှာဖြောင့်ဖြရမလို ေြဖရှင်းရမလိုနဲ့လက်ထဲကရေခွက်ကိုသာကုန်စင်အောင်မော့ချလိုက်လေတော့သည် ဘာကောင်မှန်းကိုမသိဘူးကျစ်!
"တီ!"
"ဟာ!အကိုဂျောင်ကုဘာလုပ်တာလဲပြန်ဖွင့်ပေး"
သူချော့ဖို့လားဝေးသေး သူ့ရင်သွေးလွယ်ထားလို့သာစကားကြမ်းတွေရှောင်နေတာ ေြဖရှင်းချက်လည်းမပေးချင်တာကြောင့်TVကိုတိကနဲပိတ်လိုက်ပြီး ရီမုကိုကိုင်ကာ ကြည့်နေလိုက်သည်~
"ကျစ်!စကားကိုများတယ်"
"ပြန်ဖွင့်ပေးပါဆို?"
"မင်းစောက်ပါးစပ်ပိတ်ထားလိုက်"
ထိုသို့ဆိုကာ မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီးရီမုကိုမြောက်ပြလိုက်လေသည် မင်းကိုကြည့်မရဘူးဂျီမင်ဒီထက်ပိုပြောရရင် ငါမင်းကိုအသားဆတ်ဆတ်တုန်တဲ့အထိမုန်းတယ်ငါနဲ့ဆယ်ယောင်းကြားကိုဝင်လာတဲ့သူမှန်သမျှ အကုန်ရှင်းထုတ်ပစ်မှာမလို့ ကလေးမွေးပြီးတာနဲ့မင်းနဲ့ငါဇယားရှင်းပြီပဲ~
"ကျွန်တော်သွားအိပ်ပါတော့မယ်ကောင်းသောညပါအကိုဂျောင်ကု"
ထိုသို့ပြောကာထွက်သွားတော့လည်းသူစိတ်ထဲစနိုးစနောင့်ဖြစ်နေပြန်သည်မင်းဘာဖြစ်နေတာလည်းဂျောင်ကု လှေကားထစ်ကိုတစ်ထစ်ချင်းတပ်နေသောဂျီမင်ကိုသူကြည့်နေမိ့သည်~
"ယုန်ကိုကို"
"ယုန်ကိုကိုမသွားပါနဲ့အီးဟီး~ကိုကိုမခေါ်တော့ပဲနေမှာနော်"
"အ့!"
တစ်ဆစ်ဆစ်ထိုးကိုက်လာတဲ့ခေါင်းကိုဖိ့ထားလိုက်ပြီး မှတ်ဉာဏ်တွေကဝေဝေဝါးဝါးဘယ်သူလဲ?ဘယ်သူငါ့ကိုခေါ်နေတာလဲ?
"ယုန်ကိုကိုမိုချီကိုမချစ်ဘူးလားဟင်"
ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အသံသေးသေးလေးထွက်နေပြီးပုံရိပ်တွေကဝေဝါးနေသည်~
