Patient | Taekook

38

Bu duyuru 23 ağustos 2022 tarihinde eklenmiştir.

Açıkçası ilk başta yazdığımda finali içime çok sinsede zamanla aslında mutlu sonu hakettiklerini düşünmeye başladım ama kalkıpta yazılmış sonu kaldıramayacağım için isteyenlerin bu bölümü yani mutlu sonu isteyenlerin ise sonraki bölümü angst sonu final olarak kabul etmelerini istiyorum.

Yani ficin belirli bir sonu olmadığı içinde hikayenin açıklama kısmında yada etiketlerinde angst yazmamaktadır. İsteyen istediği sonu final olarak kabul edebilir.

Şimdi final bölümüne geçebilirsiniz. İyi okumalar sevgilimlerimle.

"Çok farklısın Jungkook, sevmeye doyamayacağım kadar farklı"

Jungkook üzerindeki bedenin dolan gözlerine bakarken kendi gözlerininde dolduğunda bi haberdi. Bir insan nasıl başka bir insana olan aşkından ağlardı?

Taehyung Jungkook'un dolan gözlerinden birine dudaklarını bastırıp

"Sana değen tenim var ya alev alıyor küçüğüm"

Jungkook gülümseyerek kollarını üzerindeki bedenin beline dolayıp

"Birbirimizi hiç bırakmayalım" diye mırıldandı. Taehyung gülümseyip dudaklarını Jungkook'un gözkapağından çektiğinde

"Bırakmayacağız" diyerek güven verircesine gülümsemişti.

Jungkook Taehyung'un belinde dinlenen ellerinden birisini ensesine çıkartarak Taehyung'u kendine çekip dudaklarının birleşmesini sağlamıştı.

İlk öptüğü erkek Taehyung'tu, ilk öptüğü kişi de Taehyung'tu, ilk aşkıda Taehyung'tu

Jungkook baştan aşağı ilklerini Kim Taehyung ile yaşamıştı. Bu saatten sonrada ondan başkasıyla olabilmesi söz konusu dahi değildi. Bir daha aynı kalp atışlarını aynı heyecanı başkasına hissedebileceğini düşünmüyordu hoş böyle şeyler düşünmesine gerekte yoktu çünkü şuan dudaklarını adeta yiyen bu adam sonsuza kadar onun kolları arasında kalacaktı.

Kim Taehyung ve Jeon Jungkook sonsuza kadar birbirlerine ait iki insan olacaktı.

•••

"Namjoon hyung" Jungkook karşısındaki dalgın bedene seslendiğinde yanıt alamamış ve kaşlarını çatmıştı. Son zamanlarda Taehyung'la ilgilenmekten işini aksattığının farkındaydı ve Namjoon hyunguyla sabah konuşup bu konuyu halletmişlerdi lakin sabahtan beridir hyungunun dalgın halleri Jungkook'un gözünden kaçmamıştı. Bir şekilde sorgulamayı ertelesede şu durum da biraz daha bu konuyu erteleyebileceğini sanmıyordu.

Elini Namjoon'un omzuna koyup

"Bir sorun mu var?" Diye soru yönelttiğinde Namjoon hızla daldığı düşünce selinden çıkıp başını iki yana sallamıştı.

Sorun vardı hemde çok büyük bir sorun vardı ama bunu Jungkook'un bilmesine gerek yoktu çünkü bu yalnızca Namjoon'u ilgilendiren bir sorundu ya da Namjoon öyle düşünüyordu.

"Eğer bir sorunun varsa benimle paylaşabilirsin hyung seni dinlerim"

Namjoon Jungkook'un bu düşünceli haline gülümseyip

"Sorun yok." Dedi. Aslında konuşmak ve hissettiklerini karşısındaki bedene anlatmak istiyordu lakin anladığı kadarıyla Jungkook'un şuan düzgün giden bir ilişkisi vardı ve durum buyken Namjoon hissettiklerini dile getiremezdi. Eskidende yaptığı gibi sessiz kalması en iyisiydi.

"O halde benim anlatacaklarımı dinle"

"Pekala anlat dinliyorum"

"Bu belkide buraya son gelişim hyung, Taehyung'la uzun tartışmalar sonucu bir karara vardık. O benim çalışmamı değil okuyamadığım üniversitemi okumamı istiyor. Beni anlıyorsun değil mi hyung? Seni yarı yolda bırakmak istemezdim gerçekten."

Namjoon duyduklarıyla oldukça şaşırsada mantıklı düşününce Taehyung'a hakvermişti. Jungkook akıllı bir çocuktu üniversite okumak onun en doğal hakkıydı bu yüzden verdiği bu karara darılamazdı evet yarı yolda bırakılmıştı ama biliyordu ki aslında o yola hiç çıkılmamıştı. Namjoon başından beri o yolda tekti.

"Taehyung haklı Jungkook, çalışmak yerine okuman gerekiyor. Verdiğin kararda sonuna kadar arkandayım."

Jungkook Namjoon'un anlayışı ile gülümseyip kendini tutamayıp kollarını sıkıca boynuna sardığında Namjoon her ne kadar Jungkook'un bir anlık sevinçle böyle bir atak yaptığını bilsede kollarını beline dolayıp kokusunu içine çekmekten geri duramadı.

Onun başkasına ait olduğunu biliyordu. Jungkook Taehyung'a aitti ama Tanrı biliyor ya bir saniyeliğine dahi bu gerçeği unutmak istedi lakin kapıdan içeri giren ve kaşları çatık bir şekilde sarılan ikiliye bakan beden bunun pekte mümkün olmadığının habercisiydi.

Taehyung bir eli pantolonun cebinde kaşları çatık bir biçimde sımsıkı sarılan ikiliye bakarak

"Jungkook!" Diye bağırmıştı yüksek çıkmasını engelleyemediği ses tonuyla

Jungkook hızla kendini geri çekip arkasına döndüğünde Taehyung'u görmesiyle gülümseyip koşarak yanına gitmişti. Namjoon ise öylece geride kalıp ikiliyi seyretmişti.

Aşk ya insanı dünyanın en mutlu insanı yapıyordu ya da dünyanın en mutsuz insanı, aşk karşılıklı olduğunda muazzam bir histi lakin tek taraflı olduğunda görüldüğü üzere berbat bir histi. Kimse böyle olmasını istemezdi. Ne Namjoon ne Jungkook ne de Taehyung. Gönül isterdi ki herkes sevdiği, aşık olduğu kişiyle sonsuza kadar mutlu olabilsin.

•••

"Kardeşine bir şey demeyecek misin Taehyung?" Diye soran Yoongi ile omuz silkmişti Taehyung.

"Kardeşin suçsuz olduğum halde evimi basıp vazolarımı kırdı" diye hayıflanan Yoongi ile Jimin gülerek

"Çokta iyi yaptım. Oh canıma değsin" demişti. Yoongi oturduğu yerden hızla kalkıp Jimin'e ilerleyi vakit Jin onu belinden tutup

"Hey çocuk musun sen?" Diye söylenmişti. Yoongi ise onu takmayıp

"O vazo değerliydi"

"Pazardan almıştık Yoongi"

Yoongi Jin'in söylediği şey üzerine oflayıp

"Olsun değerliydi işte" demişti ve salondaki diğer kişilerde onun bu haline kahkahalarla gülmüştü.

Şöyle bir bakıldığında dudak büzen Yoongi'ye sarılan Jin, Hoseok'un omzuna başını koyan Jimin ve Taehyung'un göğsüne yatmış Jungkook. Fazlasıyla iyi gözüküyorlardı. Her biri bir kitaptan fırlamış gibiydi.

O salonda bulunan altı gençte aşkı iliklerine kadar hissetmiş kişilerdi.

İşte tamda o anda Jungkook gözlerini yumup gülümsemiş ve günlüğünün son sayfasının ilk başına şuanli mutluluklarını yazmıştı.

Mutlulardı ve bu mutlulukları sonsuza kadar sürecekti. Çünkü onlar birbirlerine sahiptiler her ne olursa olsun ne yaşarlarsa yaşasınlar birbirlerine sahiptiler ve bundan ötesi yoktu.

Kim Taehyung ve onun sevgilisi Jeon Jungkook.

Duygusal bir topum şuann 🥺 Bu bebeklerimi çok özleyeceğim bu ficteki Taehyung ve Jungkook benim için hep özel kalacak. Ama en çokta üzümlü kekim Taehyung 🥺