16

72 3 0
                                    

YEJI'S POV

Three days na akong nandito sa hospital, sobrang bored na bored na ko. Ryujin is still also on the next room. Sumasakit na nga ulo ng bantay niya dahil palabas labas ito, gusto niya daw kasi akong makita.

What a cutie.

Mukha namang okay na siya kaya the other day ay madidischarge na siya dito, that's what I heard. While me, ewan ko kung hanggang kailan ako want I-keep ni mom dito. I told you she's over protective. Simula nung dinala ako dito ay wala na kong ibang kinain kundi leafy foods kulang na lang maging kabayo ako dito.

My parents sometimes visit us here, yes they also check on Ryujin because they said that they owe Ryujin alot. They even talk to Ryujin's parents that if they need something just approach them.

"Kuya, can I borrow your switch? I'm bored," sabi ko dito.

My brother is the one who's with me today. Mom and dad are busy kaya si kuya muna ang nagbabantay sakin dito.

"Mom said you should rest," sabi nito habang patuloy padin sa paglalaro sa phone niya.

"I'm resting, I just want to do something para maglibang,"

"Then it's not a rest already. Just lay in there and close your eyes,"

"Aish! Kuya!"

"Stop whining, are you a kid?"

"I just wanted to play,"

"Then get your own switch, don't play mine,"

"But you didn't brought it remember? I told you to brought it. Kaya pahiram muna ako," pangungulit ko pa dito, inilingan niya lang ako as an answer.

"Okay, I'll just tell daddy na kaunti pa ang nalalaman niya about sayo," sabi ko na lang dito qt padabog na kinuha ang phone ko.

Bago ko pa ito mai-open ay kinuha niya na agad ito sakin.

"Yeji naman!"

"Kuya naman! Ang damot mo kasi!" Inis na sabi ko dito.

"You know naman na hindi ako nauwi sa bahay ah? After mo kong hindi siputin nung gabing yun. Hindi pa kami okay ni daddy," inis na sagot naman sakin nito.

Naalala ko tuloy yung nangyari nung gabing yon. Sana pala pinuntahan ko na lang si kuya at tinulungan siyang kausapin si daddy edi sana hindi nangyari to at edi sana hindi na nadamay si Ryujin.

"Hey hey, anong pagsimangot yan. It's okay, pabayaan mo na. Madami pa namang araw na pwede natin siya makausap right? You're still gonna help me diba?" Sabi nito sakin ng iangat niya ang baba ko para magtama ang mga mata namin.

I only nod at him.

"Basta hiwalayan mo na yung lalaking yon. Ako ang nasasaktan as an brother mo kapag nasasaktan ka kasi hindi man lang kita maprotektahan. I would never allow you to see him again. Wala na kayo Yeji, tigilan mo na," seryosong sabi nito sakin.

I just remove his hand from my chin and look away.

"Kuya I can't. Yeonjun needs me. He needs someone to be around him lalo na ngayung nahihirapan at nasasaktan siya. He has a problem with his family, his mom left them and now napapariwara na siya dahil dito, naapektuhan na siya mentally. Yeonjun needs me kuya, kaya please talk to mom and set Yeonjun free. Hindi niya sinasadya yung ginawa niya. It's the drugs fault," naiiyak na sabi ko dito.

"May kasalanan padin siya Yeji. Your boyfriend used a prohibited drugs kahit sabihin nating impluwensya ng drugs yung nagawa niya sainyo ay may kaso parin siya. Lumabag parin siya sa batas for using prohibited drugs," seryosong sabi nito sakin.

Break Your Walls || Ryeji AUWhere stories live. Discover now