World of Madness

~19~

Anastasia

Ik open de deur en ik stap naar binnen. Ik hoor allemaal geluiden uit mijn keuken komen. Ik loop naar de keuken toe en zie Jackson daar staan. "Je bent hier gebleven?" vraag ik verbaasd. "Ja ik wou weten of je veilig thuis zou komen, maar je kwam helemaal niet thuis gisteravond" zegt hij lachend. "Klopt we zijn nog een filmpje gaan kijken bij Samuel, maar we waren in slaap gevallen" vertel ik hem. Jackson en ik praten nog een beetje over hoe mijn date gister was. Ook vertel ik aan Jackson dat Samuel ineens zo afstandelijk deed vanmorgen. "Stuur hem gewoon een bericht, als hij reageert op een normale manier weet je dat er niks aan de hand is" zegt Jackson. "Maar wat als er juist wel iets is, dadelijk raak ik de vriendschap kwijt" zeg ik op een verdrietige toon. Ik weet dat ik dit eigenlijk hoor te spelen maar ergens vind ik de band die ik aan het opbouwen ben met Samuel wel fijn. Hij is zo oprecht en echt heel aardig, dat soort mensen kom je niet vaak tegen in je leven. Jackson probeert mij over te halen om toch een bericht te sturen naar Samuel, maar als ik mijn telefoon erbij pak dan zie ik dat ik al een bericht van hem heb ontvangen.

Samuel: Hey Olivia, ik vond het gisteren super gezellig met je. Ik hoop je snel weer te mogen zien.

Ik begin te blozen van zijn bericht, er valt ook een hele last van mijn schouders af. "Wat heeft hij gestuurd?!" vraagt Jackson opgewekt. "Dat hij het leuk vond gister en me snel weer wil zien" zeg ik. "AHHHHH!" schreeuwt Jackson in mijn oor. Hij begint als een blij konijn door de woonkamer te springen. Ik moet er zo hard van lachen dat mijn ribben er pijn van beginnen te doen. Ik besluit een bericht terug te sturen naar Samuel.

Ik: Hey Samuel, ik vond het ook heel gezellig met jou. Trouwens nog bedankt voor het af zetten vanmorgen, ik hoop dat ik je er niet mee tot last was.

Hij stuurt gelijk weer een bericht terug

Samuel: Tuurlijk was je me niet tot last, sorry als ik een beetje afstandelijk deed ik had een belangrijke afspraak staan die ik helemaal was vergeten.

Ik: Geeft niet, dat kan iedereen overkomen.

Samuel: Jij verdient het niet om zo behandeld te worden Olivia.

Ik begin er weer van te blozen, hij is gewoon zo lief dat ik niet snap dat hij een maffiabaas kan zijn. Voor ik iets terug kan sturen, stuurt Samuel mij nog een bericht.

Samuel: Vanavond om 20.00 uur moet je klaar staan en ik wil geen tegenspraak.

Ik: Oké

Jackson begint weer als een gek te schreeuwen in mijn oren: "Jullie hebben nu al date nummer twee, deze jongen is een god!!". "Jackson hou je rustig gek" zeg ik weer lachend. Jackson en ik hebben besloten om te gaan lunchen in de stad en dan gelijk een nieuwe outfit te scoren voor mijn tweede date met Samuel. Ik trek snel mijn joggingpak aan en dan vertrekken we naar de stad. Voor ik het weet is de tijd voorbij gevlogen en is het al 17.00 uur. Jackson en ik hebben besloten om pizza te bestellen, zodat ik me daarna gelijk klaar kan maken voor vanavond.

Als ik klaar ben met me klaarmaken hoor ik de deurbel gaan. Ik heb gewoon een zwarte broek aangedaan met een leuke croptop en een blazer er bovenop. Ik loop naar beneden en zie dat Jackson de deur heeft open gemaakt voor Samuel. Hij heeft een spijkerbroek aan met daarboven een normaal zwart t-shirt. "Hey" begroet ik hem. "Hallo schoonheid" zegt hij met een knipoog. Ik begin weer gelijk te blozen. Wat is dit toch, ik bloos normaal nooit zo snel. We zeggen Jackson gedag en stappen in de auto. Ik ben mijn pijnstillers vergeten in te nemen en merk dat ik de pijn in mijn ribben steeds meer begin te voelen. We komen aan bij het park en Samuel maakt mijn deur open. We beginnen met wandelen en praten wat over van alles tot iemand tegen mij oploopt en ik weet dat het met opzet is zodra ik Blake zijn gezicht zie. "Shit Olivia gaat het?" vraagt Blake mij. "Ja het geeft niet Blake" verzeker ik hem. De klap met hem was niet hard maar ik heb nu wel steeds meer pijn. Samuel helpt me met opstaan en ik kerm van de pijnscheuten die ik ineens voel. "Olivia gaat het wel?" vraagt Samuel bezorgt aan mij. "Ja het gaat wel ik ben gewoon dom geweest, ik ben ook nog mijn pijnstillers vergeten" zeg ik met een pijnlijk gezicht. "Wie is deze jongen Olivia" vraagt Blake mij met een vieze grijns. "Dat gaat je niet aan Blake" zeg ik boos terug. Hij weet verdomde goed wie dit is. "Olivia je weet dat je van mij blijft" zegt Blake terwijl hij mij vast probeert te pakken. Nu pas merk ik dat Blake dronken is. Shit dit kan nog verkeerd aflopen. "Blijf van haar af" zegt Samuel tegen Blake als hij voor mij gaat staan. "Dat bepaal ik zelf wel" zegt Blake stoer terug. "Laat het gaan hij is het niet waard" probeer ik Samuel te kalmeren door ook zijn arm vast te pakken. "Nee zo praat je niet tegen een dame" voordat Samuel wat terug kan zeggen haalt Blake uit. Shit denk ik bij mezelf. Samuel en Blake komen in een gevecht terecht. Ik probeer ze uit elkaar te halen maar dat lukt niet echt door de pijn. Als ik eindelijk tussen beide kom krijg ik ineens een stomp in mijn maag. Ik val om en kerm van de pijn. Samuel komt gelijk naar me toe. "Shit Olivia gaat het, hij heeft je goed geraakt" zegt Samuel bezorgt.  Blake komt ook mijn kant op en zegt: "Olivia het was niet mijn bedoeling sorry" zegt hij met spijt in zijn stem. "Blake laat me met rust" zeg ik terug. Blake probeert nog met me te praten maar ik heb er geen behoefte aan ik vraag aan Samuel of we naar mijn huis kunnen gaan. Samuel tilt me op en draagt me naar de auto. Als we bij mijn huis aankomen en we naar mijn deur lopen schrik ik door wie er voor mijn deur staan. "Mam ?!"