Chapter Thirteen

100K 3.9K 3.3K
                                    

"E-Eron! What are you doing here?" bulong ko sa kan'ya. 

Eron didn't respond. Nanatili siyang nakatingin nang masama kay Aivan. Napalunok na lang ako at napakapit nang mahigpit sa kamay ni Eron na nakahawak sa akin... Kinakabahan ako sa tingin ni Eron, tila ba pinapatay na n'ya si Aivan sa isip n'ya. 

"Do you even know this shady man, Cristina?" Aivan asked and looked at me. Tila ba wala siyang balak pagtuunan ng pansin si Eron. 

I forced a smile and nodded. "I-I know him, don't worry," sabi ko na lang. 

"Is he your boyfriend then?" tanong pa nito. 

"N-No, he's not," agad na sagot ko. 

Aivan looked at Eron with equal intensity as his. He clenched his jaw and glared at Eron. "You're not even her boyfriend, why are you acting like that, dude?" 

"It's none of your fucking business, asshole," sabi pa ni Eron. Akmang lalapit pa ito kay Aivan.

Napakagat na lang ako sa ibabang labi ko at hinila si Eron. "E-Eron, umuwi na tayo, please," pakiusap ko sa mahinang boses. 

Halatang natigilan si Eron at napatingin sa akin. He stared at my glistening eyes. I know he can see the tears forming in my eyes even with my glasses. I just avoided his gaze and fixed my glasses. Eron loosened his grip and gently caressed my arm. 

"I'm sorry," he muttered in a soft voice. "Let's go home," sabi pa n'ya at hinila na ako palayo kay Aivan. 

Napalingon ako kay Aivan. Nakatitig lang siya sa amin habang nakapamulsa. Inangat n'ya ang kamay at idinikit sa tainga n'ya saka sumenyas, tila sinasabi n'ya na tumawag ako sa kan'ya. Napangiti na lang ako at tumango bago tuluyang nagpatianod kay Eron. 

Tahimik lang kami ni Eron sa kotse n'ya. I just looked outside and didn't talk to him. Nanatili akong tahimik hanggang sa makarating kami sa bahay ni Eron. 

"Who the hell is he, Cristina?" Eron asked and held my arm. 

I looked at him and removed his hand from me. "Whoever he is, it's none of your business, Eron."

Eron's jaw clenched. "If you don't want me to kill that asshole, you better answer my question, Cristina Miranda," he said in a dangerous voice... It feels like he's really serious about it. 

I bit my lower lip and clenched my fists. "He's my friend, Eron! He's a very good friend. Saka ano naman sa 'yo kung sino man siya sa buhay ko?! Ano naman sa 'yo kung kasama ko siya?! Hindi naman ako nagsasalita kapag iniiwan mo ako para kay Sarah! Wala kang naririnig na reklamo sa akin kapag palagi mo akong iniiwan para sa kan'ya... Kanina lang, 'diba? Nakalimutan mo na ako dahil lang nakita mo siya!" I bit the insides of my cheeks to suppress myseLf from crying. "You're so unfair, Eron... Kapag ako bawal pero kapag ikaw pwede."

Halatang natigilan si Eron sa sinabi ko. I don't know if he was startled because of what I've said or because I raised a voice and become mad like this for the first time. Eron licked his lower lip and brushed his hair with his fingers. 

"W-We were just... talking about something. I didn't forget about you. She just asked me some things, w-we just confirmed some things... I'm not planning to leave you there alone," he muttered in a soft voice that it almost came out as a whisper. 

I raised my eyebrow. "Then what did you talk about with her?"

Eron looked at me. He gulped, I can see his Adam's apple moving up and down. He seems tensed while looking at me. "H-Huh?" he asked. 

"I said... what did you talk about with her?" tanong ko pa. 

Eron cleared his throat and avoided my gaze. "B-Basta, ibang bagay," sabi n'ya, hindi makatingin sa akin. Hindi nakawala sa paningin ko ang bahagyang pamumula ng tainga at pisngi n'ya, pababa sa leeg. 

Kept and Wrecked (SERIE FEROCI 7)Where stories live. Discover now