papa Mettie

26. griep kind

~Sannes pov~

'Ome Milo beloof je me dat je me niet alleen laat? Ook niet als de baby komt?' Ik wil wel janken maar doe het niet. Ome Milo doet een schouder om me heen slaan. 'Ik zou je nooit alleen laten okay? Dat beloof ik! Daarbij komt die baby is niet eens mijn neefje of nichtje jij wel!' Zegt ome Milo. Hij slaat zijn arm over mijn schouder heen en trekt me dichterbij. Hij geeft me een kusje op mijn voorhoofd. 'Kop of munt. Kop Minnie oortjes munt Mickey oortjes! Voor mij.' Zegt die. Hij gooit de munt en kop! 'Ome Milo met Minnie mouse oortjes dat wil ik wel hoor!' Zeg ik. Hij moet lachen en hij doet het zelfde. Ik heb allebij want hij viel.

De dag is over en we gaan naar huis. We hebben daar gegeten. 'Straks moet ik weer heel saai naar school! Maar ik ben lid van de Bankzitters dus minder saai!' Zeg ik. Carolijn is al 8 maanden ofzo zwanger. Ze kan nu ieder moment de baby krijgen maar we weten nog niet wat het is. We gaan er morgen na school achter komen. Ze gaan zo'n ballon prikken ofzo. Ik heb er geen zin in want ik wil mijn papa Mettie niet dele met een kut klein tering griep kind. Die ook nog eens dag en nacht gaat janken om fucking niks. Ik krijg nu al hoofdpijn van het idee.
'School is ook gwn kut maar je kan dit San! School is belangrijk voor het leven!' Zegt ome Milo om wijs te klinken denk ik. 'I know daarom ben ik ook nog niet gestopt.' 'Goed zo!'
We komen thuis aan en het is laat dus ik ga naar boven.

~Milos pov~

'En? Had ze vlees gegeten?' Vraagt Matt meteen. 'Hey Milo wat fijn dat jullie terug zijn! Hoe was het? Ja leuk thnxx voor het vragen maatje!' 'Ja sorry! Fijn dat het leuk was. Ik ben gewoon heel zenuwachtig voor morgen.' 'Snap ik maakt niet uit. Nee ze had geen elke iets van vlees gegeten. Wel kaas enzo.' Zeg ik. Ik ben aardig moe door vandaag dus ik ga ook naar boven.
Het blijft in mijn hoofd dat San zich alleen voelt enzo. Ik snap niet waarom? Ik wil er iets aan doen maar geen idee wat? Wat kan ik doen?
'SHIT!' Hoor ik Carolijn ineens roepen. Ik ren weer naar beneden en d'r water is gebroken. 'We gaan naar het ziekenhuis ja? Milo kan jij op Sanne letten?' Vraagt Matt. Nu snap ik wat San bedoelde ineens. Matt heeft niet eens door dat ze hem mist. Ze stappen al de auto in voordat ik kan antwoorden.

Sanne komt beneden. 'De baby komt of niet?' Vraagt ze boos en verdrietig. 'Ja sorry schatje.' Ze haalt d'r schouders op en doet alsof er niks is. Ik zie aan d'r dat het d'r wel boeit. Ik vind het gwn kut dat ik er nu niks aan kan doen. Ze gaat op de bank zitten en ik ga naast d'r zitten. Dan geef ik d'r een knuffel en ze begint te huilen.