papa Mettie

15. boos

~Sannes pov~

'Ja sorry mevrouw!' Ik zie wat jongens en meiden Nick uitlachen. 'Sorry mevrouw!' Zeg ik.
Niet veel later gaat de bel want 40 minuten rooster en we hebben pauze. 'Eigenlijk doe ik alleen aan face time op de computer als je dat niet erg vind?' Zegt Nick. 'Nee zeker niet gezellig! Ik moet je wel waarschuwen me kamer is een puinhoop! En heel veel posters van Disney en Marvel en harry Potter en het kan zijn dat me vader ineens binnen komt.' Ik moet lachen en hun ook. Er komt een jongen naar ons toe en hij duwt hun hoofden in het eten. 'Wat is dat toch met jongens hier op school?' Vraag ik. 'Sommige jongens zijn gwn een losers en andere zijn cool!' 'Jongens als jij zijn losers ja. Hun zijn okay.'

Hij slaat mij ook op me achterhoofd en loopt weg. 'Homo!' Roep ik hem na en gooi een propje naar hem toe.
'Sanne we moeten rennen nu!' Nick, Sem en Noah pakken me vast en we rennen door de school. 'Fuck San we zijn in grote problemen!'
We rennen uit eindelijk de school uit en wat jongens komen onze kant op. Ze gaan in een kring om ons heen staan. 'Moest je dat nou echt doen Sanne?' 'Sorry ik dacht-' 'meisjes moeten niet denken!' Zegt 1 van de jongens. 1 van de jongens wilt me armen pakken maar ik ontwijk hem. Ik geef hem een trap in knieholte. Hij valt op de grond.

Niet veel later komt een docent. 'Mevrouw ze trapte me uit het niks! Ze is gek!' 'Allemaal naar de directrice nu!'
We gaan allemaal er heen en we zitten te wachten op de ouders.
Ik zie in mijn hoofd me vaders gezicht. De teleurstelling en het is me eigen schuld.
'Gaat die San?' Ik kijk naast me en Nick zit naast. 'Ja. Ik zie alleen die teleurstelling in me vaders blik weer.' 'Heb je een goede band met je vader?' 'Hij is de beste. Maar ik denk niet dat die me komt ophalen. Ik denk dat Carolijn komt.'
Ja hoor niet veel later komt Carolijn aan met Marit?
'Sanne wat heb je gedaan?' Vraagt Marit. Ze kijkt naar de jongens. Ze hebben alle 3 een blauw oog en het komt door die kut 4e jaars.
'Ik heb mezelf verdedigd!' Ik word zo boos. Die gasten komen met hun ouders uit het kamertje. 1 van de jongens heeft een grijns op zijn gezicht.

Carolijn gaat dan naar binnen. 'Waar is je vader?' 'Thuis ik wil zelf niet dat die me komt ophalen. Als in nooit!'
Marit komt naast ons zitten. 'Ze is lastig weet je?' Zegt ze dan. 'Dat had ik door. Ze laat niet over der zelf heen lopen.' 'Nooit gedaan ook. Ik ken der al vanaf dat ze 4 is en ze wilde me schoppen omdat mijn vader niet met haar wilde opnemen. Ze heeft 4 weken lang met geen van ons bijde gepraat.'
'Hallo niet grappig!' Carolijn komt terug. 'Kom we gaan naar huis!' Ze klinkt boos. We gaan naar huis.