A badboy with problems

Chapter 55

-pov Meave-

"Meave, je raad nooit wat ik net vond!". Zegt Isa verbaasd als ze de kamer in komt lopen.
Ik zit op mijn bed huiswerk te maken dus ik kijk haar een beetje verward aan.
"Ik zat dus in de studie ruimte wat op m'n laptop te doen enzo." verteld ze als ze naast me komt zitten. "En ik kwam random op het idee om Lucas te Googelen."
"Sorry, wat?" lach ik haar uit.
"Soms heb je gewoon van die dingen." zegt ze lachend. "Maar mag ik vertellen wat ik gevonden heb?"
"Ja tuurlijk, ga je gang." zeg ik lachend.
"Nou, ik vond dus een artikel van echt jaren geleden waarin Lucas z'n naam werd genoemt. Maar zegmaar niet Lucas, maar zijn vader die ook Lucas heet." begint ze te vertellen.
"Ja, wat was daarmee?" vraag ik een beetje ongeïnteresseerd, want ik was eigenlijk druk bezig met huiswerk inhalen.
"Nou, ik kwam er dus achter dat Lucas z'n vader er voor heeft gezorgd dat Finn zijn vader niet meer kon spelen." legt Isa uit. Ik kijk haar verbaasd aan.
"Wat?" vraag ik haar verbaasd.
"Ja ik was ook echt verbaasd." zegt Isa.
"Weet Finn dit?" vraag ik aan haar.
"Weet ik niet, maar het lijkt me niet zo slim om tegen hem te zeggen omdat ze elkaar toch al niet mogen." antwoordt Isa.

"Ik weet eerlijk gezegd niet of ze überhaupt nog vrienden worden." Geef ik toe.
"Ik hoop het, maar ik weet ook echt niet." zegt Isa terug.

-pov Finn-

***

Een paar weken later was het tijd voor de kampioenswedstrijd.
We stonden gedeeld eerste, maar wij hadden een hoger doelsaldo.
Het werd dus een ontzettend spannende wedstrijd.

Het hele team was gespannen en we speelden echt niet op ons best.
Rond het einde van de wedstrijd stond het 9-9.
We waren echt super gelijk aan elkaar, maar de tegenpartij was elke keer nét iets sneller.

Nadat Lucas ons negende doelpunt had gescoord, ging de bal weer naar de tegenpartij.
Al snel werd de bal door mijn team afgepakt, dus ik zwom naar voren zodat ik vrij kwam te liggen. Hierdoor kwam mijn man dus ook vrij te liggen.
De bal werd al zo snel weer afgepakt door de tegenstander waardoor mijn man kon gaan zwemmen en ik veelste veel op hem achterliep waardoor hij aangepasst werd en kon scoren. En je raad het al: dat deed hij.

Ik voelde me zo stom.
De verleiding om even een nachtje te gaan slapen op de bodem van dit zwembad.

Zonder dat ik het echt door had, liepen er tranen over mijn wangen.
Ik had het verkloot. Voor het hele team.
Ik zwom langzaam naar de kant terwijl de tegenstander uit hun dak ging.

We bedankten de tegenstander en daarna dropen we af naar het hok voor de nabesprekening.
Nadat we allemaal waren gaan zitten en minimaal één keer hadden gezucht, begon Lucas met praten.
"What the f*ck was dit Finn?" Vraagt hij boos aan mij en hij staat op leunt dreigend op de tafel. "Dit was de enige wedstrijd waar je ook maar een beetje je best voor hoefde te doen, en je verpest het alsnog!" schreeuwt hij naar me.
"Lucas genoeg! Ga zitten!" zegt mijn coach boos en Lucas gaat zuchtend weer op zijn stoel zitten.

"Heren. We hebben alles gegeven en helaas hebben we toch verloren." zegt mijn coach een beetje teleurgesteld en hij ziet dat Lucas en Benjamin iets willen gaan zeggen dus hij praat snel verder. "Dit is niet specifiek iemand zijn schuld, maar we speelden vandaag allemaal niet op ons best." zegt hij. "We hebben hier natuurlijk veel van geleerd en ik hoop het met het team van volgend jaar het opnieuw te proberen."
Als we allemaal op willen staan om te gaan omkleden zegt mijn coach: "Finn en Lucas, blijven jullie even zitten?"

"Even serieus heren. Jullie zijn toch geen kleine kinderen meer?!" zegt onze coach boos. "Het gaat al weken zo en heel het team is er de dupe van! Jullie zouden blij met elkaar moeten zijn in plaats van alleen maar de beste willen zijn! Jullie spelen een teamsport, en als je dat blijkbaar niet wilt, ga maar tennissen ofzo."
"Ik ben hier helemaal klaar mee! Denk maar niet dat je me hier terug ziet. Bedankt voor het verpesten van het team, Finn." zegt Lucas boos en wilt opstaan.
"Lucas blijf zitten!" zegt mijn coach en Lucas gaat weer zuchtend zitten.

"Jullie gaan hier niet weg voordat het goed is gemaakt." zegt onze coach en hij slaat zijn armen over elkaar.
"Wat een kinderachtige gezeik ik." zucht ik ik pak mijn telefoon en hoodie uit mijn tas.

Na een kwartier niks gezegd te hebben en een beetje voor me uitgestaart te hebben, zegt mijn coach: "Ik weet het goed gemaakt: als dit gedrag niet verbeterd, liggen jullie allebei uit het team en kunnen jullie beide een kans om bij een goede club te gaan spelen vergeten!"
"Wat?!" zeggen ik en Lucas allebei verbaasd.
"Als jullie hier niet als team kunnen samen spelen, kunnen jullie dat ook niet in een ander team." zegt onze coach terug.
"Ja t*f op." zeg ik zacht in mezelf.
"Jullie mogen gaan hoor." zegt onze coach en we staan beiden op.

"Waarom ga je met Benjamin om?" vraag ik aan random aan Lucas tijdens het omkleden.
"Waarom niet?" vraagt hij terug.
"Omdat hij gewoon een mannelijke bitch is." antwoordt ik droog.
"Klopt."
"Waarom ga je met hem om dan?"
"Ja, ze waren gewoon aardig tegen me bij training enzo dus ja dat." antwoordt Lucas.
"Maar waarom doe je dan zo kut tijdens de wedstrijden?" vraag ik en ik kijk hem aan.
"Fanatisme denk ik." antwoordt hij ongeïnteresseerd.
"Kan niet."
"Oké, iedereen luistert naar je en bewondert je en bij mij deden ze dat bijna totdat jij weer terug kwam en toen was het weg." Geeft hij toe.
"Weet je, ik ken al deze jongens al 3 jaar en sommigen zelfs langer en in die 3 jaar bouwen ze respect voor je op of ze hebben ook een grote bek zoals Benjamin en dan krijgen de anderen ook respect voor hem." leg ik aan hem uit en hij knikt eventjes.

"En als je ook een grote bek wilt hebben, prima, maar doe dat niet op deze manier alsjeblieft." zeg ik tegen hem. "Iedereen maakt fouten of doet dingen nét ietsje beter dan jij, dus doe niet alsof het het einde van de wereld is alsjeblieft.". Ik pak mijn tas en loop de kleedkamer uit zonder op Lucas zijn reactie te wachten

-pov Meave-

***

Twee dagen later was Finn jarig.
Het was weekend, dus ik maakte hem om 11 uur wakker met kusjes.

"Goede morgen jarige job." fluisterde ik in zijn oor.
"Goedemorgen." zei hij met een beetje heese ochtendstem wat echt ontzettend aantrekkelijk was. Hij rekte zich uit en sloeg zijn armen om me heen.
"Lekker geslapen?" vroeg ik.
"Altijd met jou naast me." zegt hij plagend en hij geeft me een kus.

Ik stapte uit bed en liep snel naar mijn eigen kamer heen en weer waar ik het ontbijt op bed maakte voor Finn.
Een klein kwartiertje kwam ik weer zijn slaapkamer in. Hij lag natuurlijk weer te slapen.

"Wakker worden slaapkop." fluisterde ik zijn oor en hij opende voorzichtig zijn ogen.
"Heb je honger?" vroeg ik aan hem.
"Altijd." fluisterd hij en ik lach.
"Kijk eens." zeg ik trots en ik laat zijn ontbijtje zien.
"Ahh wat lekker! Had je echt niet hoeven doen." zegt Finn en hij geeft me nog een kus.
"Je bent maar één keer per jaar jarig." Zeg ik plagend terug.

"Het spijt me verschrikkelijk, maar m'n ouders hadden gevraagd of we vandaag bij hun langs konden komen omdat ze jouw verjaardag wilden vieren." zeg ik tegen Finn nadat hij zijn ontbijt op heeft.
"Oh is prima hoor." antwoordt hij.
"Mooizo." zeg ik terug en ik geef hem een kus op zijn wang.
"Hoelaat moeten we weg?" vraagt hij aan me.
"Om één uur volgens mij daar dus kwart over 12 weg, okay?" vraag ik aan hem.
"Ja prima." antwoordt hij.

Authors Note.

Hey schatjess

effe weer een lekker lang hoofdstuk hutss.

nou vergeet niet het sterretje in te kleuren en de groetjess