A badboy with problems

Chapter 10

-pov Meave- 

De volgende morgen ging ik naar het ziekenhuis om Finn op te halen.

Ik kwam aan, parkeerde Finn zijn auto en ging naar binnen.

"Hey." zei ik vrolijk, maar toch een beetje zachtjes toen ik de kamer binnen kwam.
"Hey." zei Finn terug en ik liep naar hem toen en ik gaf hem snel een knuffel. Deze keer was het wel een snelle knuffel.
"Hoe gaat ie?" vroeg ik.
"Wel oke." antwoorde hij en ik ging op een stoel tegen over zijn bed zitten.
"Heeft de dokter al gezegd hoelaat je weg mag?" vroeg ik.
"Nog niet." antwoorde Finn en precies op dat moment werd er op de deur geklopt en de dokter liep naar binnen. 
"Speaking of the devil." zei Finn lachend en ik moest ook lachen. 

"Ik hoop dat ik beter nieuws voor je heb dan de duivel." zegt de dokter een beetje lachend.
"Nou vertel." zegt Finn terug. 
"Ik kwam even vertellen dat je in principe nu wel naar huis zo mogen." vertelt de dokter. 
"Dat is inderdaad beter nieuws." zegt Finn lachend en de dokter loopt de kamer weer uit.

***

Niet heel lang daarna zaten ik en Finn weer in de auto, onderweg naar het internaat. 

"Wist je eigenlijk dat je best wel op mijn moeder  lijkt?" zei Finn. Ik schrok wel een beetje van wat hij zei.
"Hoe bedoel je?" vroeg ik lichtelijk verbaasd. 
"Gewoon, hoe je doet en hoe je eruit ziet." antwoordt hij.
"Maar als ik op je moeder lijk, dan zou ze blond moeten zijn. En je vader is ook blond. Hoe kan jij dan bruin haar hebben?" vroeg ik een beetje nieuwsgierig.

-pov Finn-

F*ck. 
Ik had deze vraag kunnen verwachten.

"Eén van mijn oma's blijkt bruin haar te hebben. Maar ik heb geen idee welke." antwoord ik.
"Heb je je oma's nooit gezien?" vroeg ze voorzichtig.
"Mijn ene oma is overleden toen mijn moeder 15 was en mijn andere oma heeft mijn vader nooit meer gezien sinds hij uit huis is." antwoord ik zonder emoties.
"Oh, sorry dat ik het vroeg." zegt ze schuldig.
"Nee het geeft niet." zeg ik geruststellend.
"Wel, ik had het gewoon niet moeten vragen." zegt ze terug.
"Meave het geeft niet! Al zou ik het verhaal van mijn opa's uit mezelf zou vertellen, zou je ook zeggen dat je het niet zou moeten vragen!" zeg ik bozig terug.
"Vertel het dan!" zegt ze pissig.

Het was heel even stil. 
Daarna liepen de tranen over mijn wangen.

"F*ck." zei ze zachtjes. "Zo bedoelde ik het niet." zegt ze er schuldig achteraan.

Ik wist dat ze het meende, maar ik kon gewoon even niet reageren.

"Ben je boos?" vroeg ze schuldig.
Ik veegde een paar tranen weg.
"Nee, het geeft niet." zei ik geruststellend, maar ik was eigenlijk wel een beetje boos.

Niet echt boos, maar gewoon verdrietig.

-pov Meave-

Toen we terug waren op het internaat, liep ik met Finn naar zijn kamer.

Het was onder de lessen, dus er was gelukkig bijna niemand op de gangen.

Toen we op Finns kamer waren aangekomen, ging hij voorzichtig op zijn bed zitten. Je kon zien dat hij pijn had.

"Gaat het?" vroeg ik een beetje bezorgd.
"Ja het gaat." antwoorde hij, maar ik wist dat hij loog.

"Ik moet zo naar de les, lukt het in je eentje?" vroeg ik.
"Ja het lukt." antwoorde hij.
"Bel me maar als er iets is." zei ik en ik liep de deur uit.

Ik liep naar mijn kamer, friste me snel op en liep daarna naar het lokaal.

Onderweg kwam ik gelukkig Isa en Guus tegen, zodat ik niet alleen hoefde te lopen.

Toen we het lokaal binnen kwamen, stond de leraar bij de deur. 

Natuurlijk zat ik weer in de shy girl modus dus ik durfde niks te zeggen. 

"Jij moet Meave Johnson zijn!" zei de leraar vrolijk toen ik voor hem stond.
"Klopt." zei ik een beetje verlegen. 
"Ga lekker zitten." zei de leraar en ik liep achter Guus en Isa aan naar onze plek. 

"Dames en heren! Mag ik even jullie aandacht." zei de leraar tegen de klas en iedereen ging zitten.
"Zoals jullie zien hebben we nieuwe leerling in ons midden." zei de leraar en iedereen keek naar mij. "Meave, zou je jezelf even voor willen stellen?" vroeg de leraar en hij keek naar mij. 
Ik werd er zo verlegen en ongemakkelijk van.

"Uh ja is goed." zei ik verlegen. "Uhm, ik ben Meave Johnson en ik ben 17 jaar." zei ik verlegen.

Een ander meisje stak haar vinger op.

"Ja?" zei de leraar.
"Ik heb een vraag voor Meave." zei ze een beetje bitchie. 
"Stel je vraag maar." zei de leraar en ze keek naar mij.
"Was jij niet dat meisje die met Finn liep?" vroeg ze bitchie en alle meiden keken letterlijk door mijn ziel heen. 
"Melissa, we hebben hier nu even geen tijd voor." kapte de leraar haar af en draaide zich om terwijl ze met haar ogen rolde. Ik hoorde nog wat andere meiden zuchten.

"Niks van aantrekken joh." fluisterde Isa in mijn oor. 

Authors Note.
Hey Girlies🥵💅🏻

Sorry, het duurde echt immens lang om dit hoofdstuk te schrijven. De laatste tijd heb ik echt geen motivatie om iets te schrijven. Dus ik hoop dat er snel weer een update komt!!