Chapter 47

952 20 0
                                    

-pov Finn-

Na een kleine 20 minuutjes waren we bij mij vader thuis aangekomen. Meave hielp me met uitstappen en gaf me mijn krukken aan. Het was maar een klein stukje naar m'n vaders huis dus een rolstoel was niet echt nodig.

Meave belde aan en al snel deed mijn vader open.
Hij begroette Meave met een knuffel en mij ook.
Mijn evenwicht was echt om te huilen dus het ging net goed.

Ik hoorde achter de deur naar de woonkamer als wat hondenpootjes druk op het laminaat heen en weer gaan.
"Wacht even voordat je de deur open doet." zei ik tegen mijn vader en ik ging op de trap zitten zodat Sammy me niet omver zou lopen.
"Doe maar open." zei ik tegen mijn vader en mijn vader deed de tussendeur open.

Sammy, de bruine labrador van mijn vader, kwam druk kwispelend op me afstormd.
Hij liep met zijn voorpootjes een paar treden van de trap omhoog, waardoor hij nog met zijn achterpootjes op de vloer stond. Ik boog naar voren om hen te knuffelen, maar hij likte mijn hele gezicht af.
Ik hoorde Meave en mijn vader lachen en ik schoot ook in de lach. Door het drukke gekwispel, verloor hij heel de tijd zijn evenwicht dus nu hij liep met zijn voorpootjes terug en begroette voorzichtig Meave, maar hij liep haar bijna omver met zijn gekwispel.

Mijn vader liep door naar de woonkamer en Sammy liep er achteraan waardoor ik rustig op kon staan.

Meave volgde me naar de bank waar ik op ging zitten en daarna ging ze zelf op een stoel zitten terwijl mijn vader koffie aan het zetten was voor zichzelf en ook iets te drinken pakte voor ons.

Nadat hij het drinken had neergezet, kwam Sammy bij mij op de bank liggen. Precies zo dat hij niet tegen mijn been aan lag.

"Dus hoe gaat het met je knie?" vroeg mijn vader terwijl ik Sammy aaide.
"Volgens de fysio gaat het best wel snel en goed, wat natuurlijk fijn is, maar ik kan er echt absoluut nog geen gewicht op zetten, maar dat mag eigenlijk ook nog niet dus dat schilt." antwoord ik.
"En je hand?" vroeg hij.
"Die doet al bijna geen pijn meer, maar bijvoorbeeld met krukken lopen is nog niet heel chill, maar het is te doen." antwoord ik.
"Goed om te horen. Hoe is het met jou en de kleine Meave?" vroeg mijn vader aan Meave.
"Ja opzich wel prima, alleen een beetje misselijk enzo." antwoorde Meave.
"Wanneer ga je voor de eerste echo?" vroeg hij.
"Over een week of 2 of 3 denk ik." antwoorde ze.

We praten nog een beetje, nou ja vooral Meave en mijn vader. Ik merkte dat ze goed met elkaar klikte wat echt fijn was om te merken. Ik was vooral bezig met Sammy aaien, want ik had dat beestje wel gemist.
Mijn vader had Sammy gekocht een jaar nadat mijn moeder overleden was, want ik ging naar St. Oliver en anders voelde mijn vader zich alleen dus had hij Sammy gekocht. Sammy was echt een schat van een hond. Altijd vrolijk en speels, maar kom op momenten zoals nu ook heel voorzichtig zijn.

Na een uurtje of 2 gingen ik en Meave weer naar school, want ik begon ook weer hoofdpijn te krijgen en ik viel nog net niet in slaap, zo moe was ik.

Mijn vader zwaaide ons uit en daarna reden we weg.
"Jij kan het wel vinden met mij vader he." zei ik tegen Meave.
"Ja klopt, hij is echt aardig." antwoorde Meave vrolijk. "Was het leuk om Sammy weer te zien?" vroeg ze aan mij.
"Ja. Ik heb hem wel gemist hoor." antwoorde ik.
"Hij jou ook volgensmij." zei Meave lachend en ik moest ook zachtjes lachen.

"Heb jij toevallig nog een paracetemol in je tas zitten?" vroeg ik aan Meave.
"Als het goed is wel." antwoorde en ze gaf haar handtas naar achteren. "Heb je last van je knie?" vroeg ze.
"Ja, en hoofdpijn." antwoorde ik terwijl ik haar tasje doorzocht.
Al snel vond ik een strip met paracetemollen.
"Staat er links van jou nog een flesje water?" vroeg ik en Meave keek links in de deur.
"Ja." antwoorde ze en ze gaf ook het flesje water.
Ik drukte 2 paracetemollen uit de strip en nam ze in. Daarna deed ik even mijn ogen dicht, maar na een kwartiertje waren we alweer op school.

Meave hielp me uit de auto en ik ging in de rolstoel zitten, want mijn knie deed best pijn. Daarna gingen we weer naar mijn kamer.

Authors Note.
haiii

okee ff een kort hoofdstukje, maar het eerste hoofdstuk van de Matthijs de Ligt fanfiction staat online! Ik ga dat boek een beetje hierbij schrijven zodat ik ook wat variatie heb.

doeiii

A badboy with problemsWhere stories live. Discover now