UNTIL TOMORROW (SEASON 1) (COMPLETE)

CHAPTER 23

Siguro dahil alam nilang busy ako sa pag-aaral ko?  kaya mas inuuna nila iyon kesa sakin?. Gayong tama naman sila ngunit kadalasan ay nangungulila parin ako sa kanila. 

"Dalawang soondae, isang hobakjum at jjajangmhyeon" dinig ko pang order ni Nathan para maagaw ulit sa kanya ang atensyon ko. Tama ang kanyang pagbibigkas no'n kaya nakakatuwa iyong pakinggan galing sa kanya.

Parang hasa sya sa ganung salita o kaya ay sa gantong korean food ang mga paborito nya. hindi ko alam. 

Inulit naman iyon mg waitress para makumpirmang tama iyong mga inorder ni Nathan, nang tumango ito ay bumaling naman siya sa akin para alamin ang napili ko.

"Gusto ko rin ng jjajangmhyeon"  gaya ko sa order niya, halata naman kasing masarap iyon at sa tingin palang ay nakakabusog na. "kimchi, bossam at gopchang" dagdag ko pa . Medyo hirap ko iyon bigkasin dahil sa hindi ko alam kung tama ba ang pagbigas ng nasa isip ko  o kailangan ko pang lagyan ng accient.

Inulit ng waitress ang order ko at ganun nalang ang hiya ko nang mali mali ang pagbabanggit ko sa mga pagkaing inorder ko. 

Sunod ay binigyan nya kami ng best seller juice nila at umalis na.

"Hmm.  Pagkatapos dito, ayos lang sayo na mag sinehan tayo?" pambabasag katahimikan niya samin dalawa.

"Oo naman! Mukang maraming magagandang palabas ngayon." ang tagal ko na ring hindi nakakapunta doon.

Ang natatandaan kong huling punta ay nung bago umalis si kuya Charles dito. Bago namin sya ihatid ni mommy sa airport ay naglaan sya ng oras sa huling araw nyang pamamalagi.

Biglaan ang alis nya. Maski ako ay nagulat ng pagka gising ko marami nang maleta sa ibaba. Akala ko pa nga ay kami ang mag o-out of town para sa family bonding na matagal ko nang inaasam para saming pamilya. Pero nagkamali ako nu'n, kasi nung araw na yun ay yung huling araw na makakasama ko sya sa bahay.

Si kuya Charles lang minsan kong nakakasama sa bahay kapag wala si mommy. Pero kahit nasa iisang bahay kami ay tulog ako kapag umuuwi sya kaya pakiramdaman ko na mag isa lang ako nung mga oras na 'yon.

"Nakikinig kaba?" himig nyang pagtatanong na ikinagulat ko. Napabaling ang atensyon sa kanya ng dahil do'n.

"Eh?" taka ko. Hindi ko man lang namalayan na kinakausap nya pala ako o may sinasabi na hindi ko lubos na naunawaan.

"Ang sabi ko, pagkatapos natin sa sinehan saan mo gustong pumunta?" pag uulit nya. "Tulala ka na naman, ayos ka lang ba?" nag aalala nyang tanong. Gusto nyang hipuin ang noo ngunit agad ko iyon tinabig para hindi maabot.

Pilit akong gumiti at tumango. "M-may iniisip lang. Pagkatapos nalang natin sa sinehan gusto kong lumangoy ayos lang sayo? Doon tayo sa malapit na tinutuluyan mo"

Nagaalangan syang tumingin sa akin. Sa huli ay nagbuntong hininga sya at tumango. "Sigurado ka ba talagang ayos lang?" ulit pa nya.

"Oo, ano kaba?" pagsigurado ko. Hindi ko na tuloy alam kung ano ang pwedeng pag-usapan. 

"May nakita pala akong post na pwedeng panoorin ngayon sa sineha, far away ang title at  umagaw ng atensyon ko. mukhang maganda iyon. Gusto mo bang iyon nalang?" pinakita nya iyon sa akin dahil meron syang kopya sa cellphone nya. Binasa ko ang description at tumango. 

"Mukhang maganda nga" tango tango ko 'pa habang nakaharap sa cellphone nya. "Let's watch this movie, then. Looks interesting" 

"Ayon din yung naisip ko nung binasa ko ang description, Mukhang maganda ang kwento" tango tango nya pa. 

Hindi nagtagal ay dumating na ang order namin. bigla akong nagutom dahil sa sobrang bango ng amoy nayun. Nakakagutom at nakakatakam. Para bang may sariling desisyon ang tyan kong kaya iyon ubusin lahat. 

"Thank you" rinig kong boses nya, hindi na ako nag abalang lumingon pa sa gawi nila ay agad nang kinuha ang chopstick para tikman iyon. Ngunit ganun na lang ang lito sa walang mapili kung saan ang uunahin. 

Maliban sa chopstick ay meron din doong tablespoon, pork and knife. Nasa gilid iyon naka organize na. 

"Hinay lang" rinig kong pang boses nya at tumawa. Pakiramdam ko tuloy ay gutom na gutom ako dahil sa paglalaro namin. 

Nagsimula na kaming kumain, pakiramdam ko ay nakakatitig sya sa akin kaya lumingin ako sa gawi nya para tignan kasabay ng pagsubo ng itlog ng jjhangmyeon. Ganun nalang ang gulat ko na nakangiti syang nakarap sakin. 

Pinagmamasdan ba nya bawat kilos at kain ko? saisip isip kong tanong.

"What are you doing?" taka kong tanong. He just smile to watching me. I don't know if I will be thrilled or ashamed of he's doing. 

Ngumisi sya ng napaka gwapo "Hindi ko alam na ang cute mo pala kapag nagugutom na" nagulat naman ako do'n sa sinabi nya. 

What!??

Isinubo ko muna ang itlog na 'yon bago sya sagutin. Nang manguya ko iyon at nalunok ay uminom ako ng tubig na kaunti at nagpunas ng tissue sa bibig. "Excuse me? What did you say?" may arte kong tanong. Di ako makapaniwalang masasabi nya 'yon. 

Mas lalong lumaki naman ang ngiti nya "Ang sabi ang cute m-"

"Oh come on! Can you just eat and stop staring at me?" pagtataray ko. Ramdam ko na kasi ang gutom kaya gusto ko nang kumain. Baka mawalan ako ng gana kapag pinatagal ko lang 'to at pinatulan sya. 

"Sige na, kumain kana" utos nya. Sumandal naman sya sa upuan at pinag cross ang dalawang kamay sa dibdib. 

Does he intend to stare at me while eating? Unbelievable. 

Lumingon muna ako sa mga pagkain at binalikan ang titig nya. "Balak mo bang titigan ako?" 

tumitig lang sya sakin " I lost my appetite and I want to look at you with my eyes" mahina nyang sabi, para bang bulong iyon na galing sa puso. 

Napamaang ako sa sinabi nya, biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil do'n. Pakiramdam ko sasabog na yung puso ko sa bilig ng pagkabog nu'n. 

Ngayon ko lang sya narinig mag english!

Gusto kong matuwa, gusto kong maiyak. Bakit pakiramdam ko may gusto na rin sya sakin? Bakit pakiramdam ko pareho na kaming nararamdaman? tama ba ang rinig ko? Gusto akong tignan ng mga mata nya? bakit? 

Para bang isa 'tong pangarap na matagal ko nang inaasam at ngayon andito na kinakailangan kong hawakan at hipitan nang sa gayon hindi na makawala pa. 

Tinititigan nya lang ako. Para bang sinuri nya ang bawat parte ng itsura ko, pakiramdam ko ay kinakabisado nya ang bawat parteng iyon. 

"P-pardon?" 

"Just continue your food, I just want to stare at you" 

Continue..