Papatya Kadın

🕊..3

Bazen insan zaman dursun ister.. O anda hapis kalıp bir ömür tekrar tekrar aynı anı yaşamak ister.. Tam da öyle bir andadır Safiye ve Naci şuan...

Naci dudaklarını öptüğü o güzel kadının beline usulca dolar güçlü kollarını. Safiye ise o an ne yapacağını bilemese de eli ayağı titrer. Kendi tişörtünü kavrar ince ve zarif parmakları. Sıkar orayı avuçlarında.

Naci kollarının arasında yaprak gibi titreyen sevdiğini ürkütmek istemez. Usulca masum bir şekilde öper ve çekilir. Çekildiğinde aynı anda gözlerini açarlar. Safiye kıpkırmızı olmuştur.

S: N.. Naci...

N: Safiye'm... İyi ki burdasın.

Safiye daha da utanarak Naci'nin göğsüne yaslar başını.. Ne garip şeydir... Utansa bile sığındığı liman yine Naci oluyordur her defasında. Huzur bulduğu kollarda rahattır şu an. Gözlerini kapatır.

S: Böyle kalsak olur mu?

N: Sen nasıl istersen...

Bu güzel anı bozan şey çalan telefon olur ne yazık ki...

S: Haydaa.. kim arıyor ya?

Naci telefon ekranına bakar.

N: Han..

S: ver bana.

Safiye alır telefonu. Açar.

S: Han

H: Abla

S: Bir şey olmadı değil mi? Korktum

H: Yok abla da aklım sende kaldı

S: Kalmasın

H: Gelip alıyım istersen

S: Y..yok..

Naci Safiye'den alır telefonu.

N: Han... Bugün gelme.. ama yarın topla herkesi gelin.

H: Herkesi mi?

N: Evet. Düğünümüz var yarın.

Han şaşkınca güler.

H: siz baya baya ciddisiniz.

N: Evet. Gelin yarın siz.

H: Tamam merak etmeyin.

Naci Safiye'ye imalı bakarak konuşur Han ile.

N: Sen mutlaka gel. Sakın gözümüzün önünden ayrılma.

Han derin bir nefes alıp şakaya vurur.

H: Daha nikah şahidin olucam unuttun heralde.

N: Hayır unutmadım. Şahidim sensin.

Safiye ise bu diyaloglara tebessüm eder istemsizce. Yıllardır süren hasretleri nihayet son bulacaktır.

Beklemek... Ucunda böylesine bir aşk varsa değen ama uğruna bir ömrü feda edilen bir şeyken sonunda vuslat yakındır artık.

Telefonu kapatmalarının ardından Naci imalı şekilde sırıtır.

N: Nerde kalmıştık?

Safiye hemen utanır. Kekeler istemeden.

S: H..hiç.. ne saçma soru bu Naci ya?

N: Ne dedim ki Safiye'm?

Safiye gözlerini diker. Konuyu değiştirmeye çalışır.

S: Burası çok güzelmiş.

Naci anlar ve güler.

N: Orman evimize torunlarımızın fotoğraflarını asıcaz demiştin. Bak buraya asabiliriz işte.