Müptela | Tamamlandı

37.Bölüm

"Abime anlatacak kadar ciddi bir şey mi?" Diye sordu. "Kız ne ara?"

"Hala zaten yorgunum, şimdi değil ne olur."

"İyi dediğin gibi olsun ama en yakın zamanda anlatacaksın."

Başımı sallayarak onu onayladım. Halam yanımdan ayrıldıktan sonra telefonumu açıp gelen bildirimlere baktım.

Çağanın Komutanı : İndiniz mi uçaktan?

Çağanın Komutanı : Haber ver inince.

Çağanın Komutanı : Eminim ailenle vakit geçiriyorsundur ama görünce ara beni sesini duyayım.

Burukça gülümsedim.
Daha sabah yanyanayken şimdi aramızda kilometrelerin olması çok can sıkıcıydı.

Siz : Şimdi evde değilim arayamıyorum. Ama gece arayacağım.

Çağanın Komutanı : Şimdi neredesin?

Siz : Çağanlardayım. Askerden gelen o olduğu için misafirler falan var direkt buraya geldik eve bile gidemedim.

Çağanın Komutanı : Anladım.

Siz : Sen ne yapıyorsun?

Çağanın Komutanı : Görev emri geldi, onun için hazırlanıyorum.

Siz : Gece konuşmayacak mıyız?

Çağanın Komutanı : Yüksek ihtimal konuşmayacağız.

Siz : Offff

Çağanın Komutanı : Şimdi gitmem gerekiyor. İlk fırsatta ararım seni olur mu?

Siz : Olur.

Siz : Dikkat et. Allaha emanet ol.

Çağanın Komutanı : Sende dikkat et.

Telefonun ekranını kilitleyip masada konuşulan sohbete döndüm. Hiç bir şey anlamasam da dinlemeye devam ettim.

Yemek bittikten sonra oturma odasına gelmiştik. Zaten bir şey daha yemeye yerim kalmamıştı. Tam anlamıyla tıka basa doluydum.

"İyiymiş böyle ya." Diyerek yanıma oturdu Çağan. "Vallahi çok değerli hissediyorum kendimi."

Güldüm.

"Zaten değerliydin Çaçam."

"Hissettirmiyorlardı demek ki."

Bir şey söylemedim. "Leyla."

"Efendim?"

Etrafına bakındı. Herkes kendi halindeydi, aralarında bir şeyler konuşuyorlardı. Tekrardan bana dönüp konuştu. "Mutsuz musun sen?"

"Hayır."

"Yalan söyleme bana."

"Gerçekten mutsuz değilim. Çok mutluyum hatta ama işte içimde bir hüzün de yok değil."

"Bak orayı sevdiğim söylenemez ama eğer diyorsan ben giderim sende gel." Dedi ve derin bir nefes alıp devam etti. "Sen benim için, ben istedim diye geldin bende senin için gelirim. Hoş sen gelmesen de ben gelirdim. Sen benim kız kardeşimsin Leyla, eğer mutlu olman için bir şey yapabiliyorsam bir dakika bile düşünmem."

Gözlerim doldu. Bu hayatta ki en büyük şanslarımdan biri Çağan'dı.

"Teşekkür ederim."

"Ciddiyim."

"Biliyorum ama gitmek gibi bir düşüncem olsaydı hiç gelmezdim."

"Doğru söylüyorsun. Ama bak eğer gideceksen, gitmek istersen işte bana söyle olur mu? Gerçekten ben senin üzülmeni istemiyorum."