Fixing Us [MinSul] (BY #2)

Chapter 7: I'm Sorry

Àuthor's Note: Thank you po sa mga nagtiy-tiyagang maghintay sa UDs ko T-T Pasesnsya na po talaga.

Ang rami kasing family vacation eh ^-^' Sorry po. Enjoy reading!

[Jan's POV]

After ng party, may biglang tumawag saakin. Lumabas ako sa terrace at sinagot iyon.

"Hello?"

"I'm sorry, Jan.. I'm sorry.." pakarinig ko nun, parang biglang pumatak luha ko. Alam kong parang ang bakla pero hindi ko napigilan.

"Who are you?!" Sabi ko sa kabilang linya. At narinig kong umiiyak na siya.

"Please, Jan, I'm really sorry I left you.. Please, please forgive me.." humahagulgol na siya ng iyak.

"No. I don't know what you're talking about! How did you even got my freakin' number?!"

"Please, I love you.."

That line made my anger towards her fade away.

Dahil sa pangyayaring 'yun, ilang araw akong nagkulong sa bahay.

Ilang buwan na rin ang nakalipas pagkatapos nun. First day of school na ngayon. Dumaan ako sa bahay ni Kiera pero mukhang maagang umalis si Kiera. Kaya, dumiretso na ako sa school.

Pakadating ko sa classroom, agad akong sinalubong ni Lowie.

"Hey! Aaron! So, how's Kiera?" Tiningnan ko siya ng masama

"Ako yung nandito, tapos hinahanap mo si Kiera?!" Kung tutuusin, gusto kong malaman kung okay lang sya.

"Woah! Chill, LQ ba kayo?" Tapos iniwan ko doon sa may pinto si Lowie at naghanap ng bakanteng upuan.

"Hey, 'toh naman oh! 'Di mabiro." Sabi ni Lowie. Umupo siya sa katabin upuan.

"Well, you're jokes aren't funny." At sakto naman na pumasok yung professor namin sa room.

"Bonjour! I am your class adviser, Ms. Charity Ward"

I sense another boring day..

***

Maaga akong umuwi ng bahay. Siguro, kailangan ko nang makipag-ayos kay Kiera. Miss ko naman yung isa yun.

Napag-isipan kong pumunta sa bahay niya. Nang makarating ako dito sa porch ng bahay niya, may narinig akong nagkakatuwaan.

Mukhang may bisita siya. Bukas na lang. Kaya tinwagan ko sina Lowie at Ace para tulungan akong.. basta.

*kring kring*

"Hello?" Si Ace ang sumagot

"Can you guys come over. I need your help."

"We'll be on our way." At binaba na niya.

Maya-maya, may nag-doorbell sa pinto. Binuksan ko iyo at bumungad saakin yung dalawang baliw.

"So.. What kind of help?"

Sabi ni Ace habang naglalakad papunta sa sofa.

"Oo nga, bro. Bakit kailangan mo ng tulong namin?" He said while smirking.

At sinabi ko sa kanila yung plano.

***

Kinabukasan, maaga akong nagising at pumunta ng flower shop.

Bumili ako ng tatlong roses at dumiretso na sa school. As usual. Maraming babae ang nag-aabang sa may gate. Gwapo rin kaya ako, 'nuh!

Lahat silang tumili nang makita nila na may hawak akong roses.

Tinawagan ko sila Lowie at tinanong kung okay na lahat. Ayos naman daw. Kaya, inabangan ko si Kiera sa may gate ng school.

Then I saw a very familiar girl na papasok sa may gate. I signaled Lowie and Ace na ibaba yung banner at may nag-play na music sa buong school.

Hanga talaga ako sa dalawang ito.

Nakita kong na-shock si Kiera sa nakita niya at nilapitan siya.

"In the morning.. When you wake up I like to believe you are.. thinking of me"

I handed out the three red roses to her.

"Hey, I'm sorry for being mad at you without you knowing the reason why." Then she smiled.

Tapos inapakan niya ako sa paa.

"Aw! What did you do that for?!" Napasigaw ako sa sakit.

"And when the sun comes.. Through your window I like to believe that you've been dreaming of me.."

Ibang klase talaga itong babaeng 'toh.

"Marami kang ipapaliwanag saakin. Pero, apology accepted." Tapos niyakap niya ako ng napakahigpit.

[KIERA'S POV]

Nandito ako sa parking lot at ni-lock yung bike ko. Nang papasok na ako sa gate, may nakita ako maraming babae na nag-aabang sa may gate.

Nang pumasok ako, may biglang bumaba na banner na may balloons sa gilidㅡHEY, THE GIRL WITH GLASSES THAT JAN AARON PARK IS MAD TO, I'M SORRY..ㅡ Yan yung naka-sulat sa banner. Oo nga.. Naka-glasses na ako ngayon, bigla kasing lumabo paningin ko. Tapos may nag-play na music sa buong school.

"In the morning.. When you wake up I like to believe you are.. thinking of me.."

Tapos may binigay siya saakin na tatlong red roses.

"Hey, I'm sorry for being mad at you without you knowing the reason why." I smiled at him at tinapakan ko yung paa niya.

"Aw! What did you do that for?!"

"And when the sun comes.. Through your window I like to believe that you've been dreaming of me.."

"Marami kang ipapaliwanag saakin. Pero, apology accepted." At niyakap ko siya.

Namiss ko rin ito.

***

Hinatid niya ako sa classroom namin at umalis na. Pakapasok ko, biglang sumalubong saakin si Azu habang nagtatalon-talon na parang ewan.

"Uyy!! Nakita ko yun ah!" Sabi niya saakin habang nakayakap saakin habang tumatalon.

"Uyy.. kinikilig siya.." pang-asar saakin ni Azu habang sinusundot yung tagiliran ko.

"Bakit naman ako kikiligin?"

"Wag na, Kiera. It's obvious. Namumula pa nga pisngi mo eh!! Hahahaha" pinagtripan ba naman ako?

"Hay.. bahala ka nga jan." At iniwan ko siyadun at umupo na.

At saktong paka-upo ni Azu sa tabi ko, pumasok na yung prof. namin.

***

"Class dismissed." At nagsilabasan na yung mga estudyante sa room.

"Azu.. mauna ka na. May dadaan lang ako sa locker ko."

"Sabay na tayo! Naiwan ko yung textbook ko doon eh." At naglakad kami papunta sa locker rooms.

Nang buksan ko locker ko, may nakita akong note.

"Prepare to die?" Tapos napatingin saakin si Azu at tiningnan yung sticky note na hawak ko.

"Ano yan?" Tanong niya saakin.

"Wala rin akong alam eh.."

"Prepare to die? Sino naman gustong pumatay sayo?"

Oo nga. Wala naman akong kaaway sa school ah? Or baka si Ivan?

"Hm. Beats me. Tara na."

***

Ilang araw na rin akong nakakatanggap ng sticky notes na may nakalagay na "Prepare to die."

Ilang na rin akong hindi masyado nakakatulog. It's kinda bothering me.