Gece -Düzenlenecek

23. Bölüm(Cadde)

~Bulut'tan~
Eve gelincede konuşmadık. Üst katta çıkınca Gece kendi odasına gitti. Çok fazla düşünceli gözüküyordu. Odasının kapısını kapattıktan bir kaç saniye sonra geri açttı.

"Özür dilerim söylemeyi unuttum. Biraz dinlenicem. Daha yanınıza gelirim. Özür dilerim." Dedi ve odasını girip kapıyı geri kapattı.

Kerem'le bir birimize baktık. Daha sonra ise odalarımıza gittik. Bildiğim tek şey Gece'nin şu an aklında Emre'nin notu olduğuydu. Keşke ona söyleyebilseydim. Ama hayat keşkelerle dolu zaten.
~Gece'den~
Sabahtan beri aklımda o sakladıkları şey vardı. Neydi o? Üstümü rahat bir eşofman takımı giyinip yatağıma uzandım.

Aklımda çok fazla düşünce vardı. Neydi bu şey? Neden saklıyorlardı benden? Ailemin ne ilgisi vardı? Ve en önemlisi Bulut'la ne ilgisi vardı?

O gün Su'yun öğrendiğini öğrendiğimiz gün. Bulut benden zaman istedi çünkü benle ilgili dedi. Sevdiğim çocuğun niye hayatımın mahvolucağı şeyle ilgisi var?

Aklımda ki sorular çoğalmıştı. Eski hayatımı düşününce çok sıkıcı geliyor. Okulda her dakika dalga geçil daha sonra eve gel ve bütün gün resim çizip kitap oku.

Resim çizmek demişken uzun zamandır resim çizmiyordum. Ve resim çizmek her zaman kafamı dağıtmama yardım ediyordu. Hemen doğruldum. Odamda hiç boya,tuval ve fırçalar yoktu.

Bulut hep "Bir şey ihtiyacın olursa çekinmeden söyle. Hâlâ eksiklerin olabilir." Diyordu. Hemen odamdan çıkıp Bulut'tun odasına koştum.

Kapıyı çalıp içeri girdim ve "Buluttt" dedim.
Sesim annesine şeker alması için yalvaran bir kız çocuğundan farksızdı.

Bulut tatlı bir şekilde gülümsedi ve "Ne istiyorsun söyle bakalım prenses. Ne zaman sesin böyle çıksa bir şey istersin." Dedi Bulut.

Güldüm ve Bulut'tun yanına oturdum. "Şey Bulut ben çok fazla resim çizerim. Geldiğimden beri pek çizemiyorum. Demin çizmek istedim. Fakat boyam,tuvalim veya fırçalarım yoktu. Şey-" Dedim.

Bulut sözümü kesti ve "Tamam hadi gel gidelim alalım. Ben Kerem'i çağırmaya gidiyorum belki gelmek ister.Sende hazırlan 10 dakikaya odana gelirim." Dedi Bulut.

Kocaman gülümsedim ve "Tamam" dedim. Odama gittim koşar adımlarla. Üstümü çabucak giyindim. Az sonra kapım çaldı. "Girebilirsiniz!" Dedim heyecanlı bir sesle.

İçeri Bulut ve Kerem girdi. Tam konuşucakken Kerem:"Hayır Gece sizle gelmiyorum. Yani geliyorum ama orda Su ile buluşucam. Biz ayrı siz ayrı yere gidiceksiniz. Daha doğru biz Eyfel kulesine siz ise dükkanlarla dolu bir yere gideceksiniz." Dedi Kerem.

"İyi peki." Dedim gülümserken. Kerem ve Su'yun hep bizle dolaşması zaten biraz saçmaydı. "Hadi gidelim." Dedi Bulut.

"Tamam bir dakika." Dedim elimle bir dakika işareti yapıp omuz çantamı aldım. İçinde cüzdanım falan vardı.

Telefonumu alıp aşağıya indik. Arabaya bindim ve araba gitmeye başladı. Yol boyu sohbet ettik.
~Bulut'tan~
Ne oldu bilmiyorum ama Gece'nin kafası dağılmıştı. En azından Emre'nin notunu düşünmüyordu artık.

Resim çizdiğini aslında az çok tahmin edebiliyordum. Kerem'le Su'yun tek kalmasına sevinmiştim aslında.

Gece ile hiç bir zaman 10 dakikadan fazla yalnız kalmamıştık. Bu sanırım ilk olucaktı. Neden bilmiyorum ama içimden bir ses Kerem'in bilerek bizle gelmediğini bizi yalnız bırakmak istediğini diyordu.

On dakika sonra Su'yun evine gelmiştik. Kerem arabadan indi ve görüşürüz diyip kapıyı kapattı. Arkamızdan gelen Babam'ın ayrı sadece işine gittiği iki arabadan biri vardı.