When A Syndicate Leader Fall Inlove

Chapter 3

I woke up with my head hurt. Nilibot ko Ang paningin ko kaagad akong napabangon dahil Hindi pamilyar saakin ang kwartong ito. Nang nag sink in saakin ang nangyari agad na dinamba Ng kaba ang puso ko. I was kidnapped! napatingin agad ako sa sarili ko. Hindi na ito ang damit ko I was wearing a tube and highwaist pants kanina. Dumagundong ang dibdib ko sa kaba! Im now wearing a simple white dress. Kinapa ko Naman ang katawan ko. Wala namang masakit saakin. Tumayo rin ako at nag lakad lakad. napahinga ako ng malalim at nabunutan ng tinik sa lalamunan .

I need to get out here as soon as possible. My parents would probably worried at me now I'm sure sister Lina called my parents now to inform them na wala pa ako doon sa kumbento.

When I found the door agad akong pumunta doon. Pero Hindi kopa nabubuksan ay may nag bukas na doon.

Isang lalaki malaki ang katawan may dala itong tray ng pag kain.

"Who are you? At bakit nyo to ginagawa saakin. This is illegal!" I freak out. Naiiyak narin ako sa takot Halo Halo na ang imosyon na nararamdaman ko. Walang imosyon na tumungin ito saakin. He's like a robot.

"Sanay na kaming gumagawa ng illegal miss, kaya kung ako saiyo kumain kana." napaawang ang bibig ko dahil sa tinuran nya.

"No...please let me out of here!" umiiyak na Sabi ko. Pumunta sya s gawi ng bedside table para ilagay doon ang pagkain. kaya walang Sabi Sabi akong tumakbo at lumabas sa kwarto.

Hindi palang ako nakatungtung sa hagdanan may humarang na saakin na mga lalaki at kinalakad ako. Walang akong nagawa nang walang ingat nila akong inilagay sa kama.

"Wag kang suwail miss. Hindi mo magugustuhan ang gagawin sayo ni boss kapag tumakas ka dito." Wala akong magawa kundi ang tahimik na umiyak. May kasalanan ba akong nagawa? Bakit nila ito ginagawa saakin? And who's their boss?

"Kumain kana." anito at umalis. Bagsak ang balikat ko ng inilock nila ang pintuan.

Napatingin ako sa tray na may lamang pagkain. The food is tempting but I don't have the guts to eat. Hindi ko alam kung saan galing ang pagkain nayan kung sa masama ba o hindi. Hindi ko alam kung sino ang may pakana nito. I don't even have an enemy ni Wala akong ka close o maturing na kaibigan. I was very focus on my study back then. Kung may maiituring man akong sobrang close ko ay yun yung mga Bata sa kumbento. So I was really wondering kung may nakaaway ba ako or may galit saakin.

Kahit na kumakalam ang sikmura ko dahil sa gutom Hindi parin ako kumain. Humiga ako sa kama and pray that I hope I will get out of here as soon as possible. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Agad akong napabalikwas ng bangon dahil sa parang may naramdaman akong humawak sa Mukha ko.
Then there I saw a man. Napalayo kaagad ako sa kanya. He's staring at me. He's blue eyes keep staring at me.

"Who? Are you?" nauutal na wika ko. Pero hindi nya ako sinagot. Nakatitig parin ang Mukha nya saakin. He's handsome. Matangos ang ilong nya at maganda pagkahulama ng mukha at Labi nya. And he's a huge man. Malaki ang katawan Niya. Pero kaagad rin akong mapangiwi ng dumapo ang tingin ko sa braso at leeg, ang kaliwang braso napapalibutan Ito Ng tattoo patungog leeg nito. I don't like a man with tattoo. Dahil ang katawan ay isang ehemplo at hindi mo dapat ito dinudumihan dahil bigay ito ng diyos.

"Your not eating." Napakurap Naman ako ng mag salita ito.

He have a very manly voice. But I don't care!

"Sino ka? Ikaw ba yung boss nila? At bakit moko pinakidnap?" naguguluhang Sabi ko. Tumayo Naman Ito. Kailangan ko pa syang tinangalain dahil sa taas nya na hanggang leeg lang ako.

"Don't starve your self, eat now Luna." gulat ang rumehistro sa Mukha ko. He k-know? My name?

"You know my name?" naguguluhang Sabi ko. Imbes na sagutin ako ay lumabas ito.

"Hindi mopa sinasagot ang tanong ko! And please let me out of here! My daddy needs me!" my voice crack I'm in the edge of crying but I'm holding my tears.

Ang malamig nyang mata ay dumapo saakin.

"I don't fucking care to your father now eat Luna. Hind ka aalis sa bahay nato hanggat gusto ko. At ako ang masusunod doon!" Matigas na wika nito saakin umigting ang pangang tinignan ako. Ang kaninang pinipigilan ko na luha ay dahan dahan ng lumabas.

"This is my life and I have the right!"
Ngumiti naman ito ng mapakla at pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

"You don't own your life since your father broke my rule." Ilang sandali akong natulala sa kanyang sinabi. at walang modo ako nitong tinalikuran at umalis.

Anong ibig niyang sabihin sa sinabi niya? Did he knew my father?

Napasobsob nalang ako sa kama.
Naguguluhan ako sa mga nangyayari. All I want is simple life. Bakit nangyayari ito saakin ngayun.

***

Gabi na ngunit hindi parin ako kumain. Kaninag tanghali may pumuntang maid dito at dinalhan ako ng pag kain ngunit wala akong gana kaya nandiyan parin yung pag kain na dinala saakin kanina. Hindi ko narin na kita pang muli yung lalaki. Hindi ko alam kung anong pangalan Niya.

Nandito ako sa terrace sa kwarto kung saan tanaw na tanaw ko Ang ibaba. Hindi ko alam pero maraming mga kotse na nakatambay sa iba iba klase klaseng mamahalin na kotse. Then I'm curious kung anong nasa baba bakit ganon nalang karaming kotse. At may mga anim na lalaking nakaitim at nakahawak ng baril na nag mamasid sa may gate. Hindi ko alam kung saang lupalop ako ng Mundo dinala. Dahil Wala akong nakikitang mga malalaking building sa labas. Kundi ang mga Puno lamang at malaking damo sa pinakadulo.

Pumasok na ako ng nilamig na ako sa terrace. Kaagad na bumaling ang tingin ko sa lalaking nakaupo. Nakatingin sya sa pag kain na nasa mesa. Wala itong sout na pang itaas kaya kitang kita ko Ang magandang pag ka hulma ng katawan nito. Napaiwas nalang ako mg tingin he's features suit for a bad guy I don't want to judge but he look like a handsome serial killer.

"Why don't you eat your foods? Wag kang mag sayang ng pagkain, maraming taong nagugutom." napataas naman ang kilay ko sa sinabi nya.

"You don't have the right to say that. Because in the first place your a  kidnapper!" Napasinghap ako ng umangat ang sulok ng labi nito.

"Your not a kid anymore. I can make you pregnant."  Sumama naman ang Mukha ko dahil sa sinabi niya.

"Bastos! Wala kang modo!" Inis na wika ko dito. Kumukulo ang dugo ko sa lalaking ito. Ayaw komang mag kasala pero yun ang nararamdaman ko. Tumayo naman ito at napamulsa

"May mag hahatid sayong pag kain mamaya, at kumain ka. Hindi mo magugustuhan ang ipaparusa ko kapag Hindi ka kumain." yun lang at umalis ito. Natunganga nalang ako sa sinabi niya. Napapikit ako dahil sa inis at kinalma ang sarili ko.