ကျကွဲစရာ လျှပ်စစ်သုံး ပစ္စည်းတွေတော့ မရှိ။ တော်တော်လေး ထူသည့် စီမံခန့်ခွဲရေးနှင့် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ လမ်းညွှန် စာအုပ်တွေလောက်သာ ရှိသည်။ အတန်းလိုက် ကပ်ထားသည့် စင်ပေါ်ရှိ စာအုပ်ပေါင်း ရာချီကဖြင့် အနည်းငယ် ရှုပ်ပွချင်သလို ရှိ၏။ နောက်မှ အိမ်အကူတွေကို ရှင်းခိုင်းရမည်။

စာကြည့်ခန်းက လှည့်ထွက်ပြီး အနည်းငယ် ဆက်လျှောက်လိုက်သည့်အခါ သူတို့ အိပ်ခန်းနှင့် ထောင့်ချိုး အကွာမှ နန်းယုဝေ၏ အခန်းကို ရောက်သည်။ ဝေယံ တံခါး နှစ်ချက် ဆင့်ခေါက်လိုက်သည်။ ပြန်ထူးသံ မလာ။ တစ်ခဏ စောင့်ပြီးနောက် အိပ်ခန်းထဲသို့ တန်းဝင်လိုက်သည်။
    
စိမ်းနုရောင် သုတ်ထားသည့် ခုတင်ထက်မှ စောင်ဖြူဖြူထဲတွင် နန်းယုဝေကို မြင်ရသည်။ သူမက ပိုးတုံးလုံးလေးအလား လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်နေသည်။

"ယုလေး . . ၊ နိုးရင်လည်း ထတော့နော်၊ နေမြင့်နေပြီ"

Clover သစ်ရွက်များ ပါသည့် ခန်းဆီး လိုက်ကာစကို ဝေယံ ဆွဲတင်လိုက်တာနှင့် တစ်ပြိုက်နက် အိပ်ခန်း တစ်ခုလုံး လင်းထိန်သွားတော့သည်။
    
သမီးဖြစ်သူ၏ အခန်းက အလင်းဓာတ် ဆောင်သည့် အဖြူနှင့် သခွားမွှေး အစိမ်းကို သုတ်ထားတာမို့ ပုံမှန်ထက် ဖွေးဥ ကြည်လင်နေ၏။ ထို့ပြင် စာအုပ်စင်က အဖြူ၊ လိုက်ကာက အဖြူ၊ စာကြည့်စားပွဲက အဖြူ၊ အသုံးအဆောင် ပစ္စည်း အားလုံးနီးပါးက အဖြူရောင်ပဲ ဖြစ်နေသေး၏။
    
နန်းယုဝေ ကိုယ်တိုင် ရေးဆွဲထားသော နံရံပေါ်ရှိ ပန်းချီကားများကမူ သဘာဝတရား၏ အလှကို ဆောင်သည့် ပန်းပွင့်၊ တောင်တန်း၊ ပင်လယ်နှင့် နေမင်း၊ Clover သစ်ရွက်များသာ ဖြစ်၏။ စုစုပေါင်း သုံး ကားလောက်တော့ ရှိသည်။ ပန်းချီကား အားလုံးကို အဖြူရောင် ဘောင်များဖြင့် အနားကွပ်ပြီး စိမ်းနုရောင် နံရံထက် ခမ်းခမ်းနားနား ချိတ်ဆွဲပေးထားသည်။

"ယုလေး မထသေးဘူးလား"

"ဟိုက်"

"အချိန်က မစောတော့ဘူး၊ ဆက်အိပ်ဦးမှာလား"

ဝေယံ ခုတင်ပေါ် ကိုယ်တစ်ခြမ်း စောင်းထိုင်လာသည်။

SUN { Season 1 }Where stories live. Discover now