ᴛʜᴇ ᴅʀᴀɢᴏɴ

Santiago Jovanovic

Την ζηλεύει

Στην ιδέα αυτή ένα χαμόγελο χαράζεται στο πρόσωπο της

- Santiago Jovanovic.. σηκώνεται εκείνος όρθιος και φιλάει το χέρι της

- Είσαι πανέμορφη. Και χορέψες υπέροχα πάνω στην σκηνή...

- Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Jovanovic..του χαμόγελαει εκείνη

Γλύφει τα χείλη του στην θέα του κορμιού της ,κάτι που δεν περνάει απαρατήρητο από τον γιο του

- Φτάνει. Νομίζω η θέση σου Navarrete δεν είναι εδώ...την μαλώνει ο Ramon

- Με συγχωρείτε κύριε. Θα φύγω. Χάρηκα για την γνωριμία κύριε Jovanovic...τον χαιρετάει και φεύγει

- Κλείσε μου ένα ραντεβού με την μικρή. Είναι καλό κομμάτι.. ψιθυρίζει στον Ramon και εκείνος γυρίζει να τον άγριο κοιτάξει

- Οι πουτανες που πηδάς εσύ δεν έχουν καμία σχέση με τις χορεύτριες μας. Τα χέρια σου μακριά της. Και από αυτήν και από τις υπόλοιπες...του λέει και σηκώνεται από το τραπέζι φεύγοντας

Πλησιάζει γρήγορα τον Damiano και τον πιάνει απότομα από το σβέρκο ενώ τον γυρνάει προς το μέρος του

- Αν σου ζητήσει ο πατέρας μου χορεύτρια για απόψε θα αρνηθείς

- Μα..

- Μίλησα Damiano...του λέει άγρια και εκείνος του γνέφει γρήγορα

Την βλέπει να πίνει το ποτό της και την πλησιάζει

Την πιάνει από την μέση και την γυρνάει προς το μέρος του

Ξαφνιάζεται στο άγγιγμα του και τον κοιτάει στα μάτια του ,τρομαγμένη

Το στήθος της ανεβοκατεβαίνει μπροστά του και δεν μπορεί παρά να μην το θαυμάσει

- Την πέφτεις στον πατέρα μου Navarrete?

- Ήμουν απλά ευγενική.. δικαιολογεί εκείνη

- Δεν ήσουν ευγενική. Ήσουν προκλητική...την διορθώνει

- Γκχχ... ακούγεται η φωνή του πατέρα του και εκείνη βγαίνει από το κράτημα του ,ενώ γυρνάνε να κοιτάξουν προς την σκηνή

- Για όσους δεν με ξέρετε είμαι ο Santiago Jovanovic,ο πατέρας της Leticias και του Ramon. Η μητέρα τους μου χάρισε δύο υπέροχα παιδιά και θα της είμαι πάντα ευγνώμων. Σήμερα όμως θα ήθελα να σας ανακοινώσω πως επιτέλους παντρεύω τον γιο μου... όλοι χειροκροτανε με εκείνη να γυρνάει να τον κοιτάξει με ειρωνικό χαμόγελο