Το βραδυ ηρθε και εμεις βρισκομασταν εξω απο το κλαμπ που μας ειχε πει ο Μαριος σχεδον ετοιμη να μπουμε μεσα. Δεν ηθελα να μπω μεσα και να τον συναντησω. Ηθελα να σταματησει ολη αυτη η ιστορια εδω, ημουν σιγουρη οτι αμα μαθαινε ο Μαριος πως τα εχω με τον Χρηστο θα γινοταν χαμος, και το χειροτερο απο ολα αυτα ειναι οτι ο Χρηστος δεν γνωριζει ακομα πως τα ειχα στο παρελθον με τον Μαριο, επρεπε να του το πω καποια στιγμη.
"Ωραιο μερος ετσι;" μας ειπε ο Χρηστος σε μενα και στην Κατερινα με τον Νικο.
"Εε ενταξει κατι λεει." του απαντησε ο Νικος και εμεις με την Κατερινα συμφωνησαμε μαζι του.
Φταναμε σιγα σιγα στο κλαμπ και ετρεμα στην σκεψη πως καποιος απο τους 2 θα μαθαινε το οτιδηποτε. Μπραβο Μιχαελα, σκατα τα εκανες παλι. Σκεφτηκα και μουτζωνα τον εαυτο μου χωρις βεβαια να με δει κανεις. Πλησιασαμε μετα απο λιγο τον μπαρμαν και ο Χρηστος του εκανε νοημα να φερει σε ολους σφηνακια και μεσα σε αυτους τους ολους ανηκε και ο Μαριος τον οποιο ακομα δεν ειχα δει. Τον εψαξα μεσα σε ολο το κλαμπ και προσπαθουσα να τον βρω. Ευτυχως υστερα απο λιγο τον ειδα να χορευει με μια αλλη αναμεσα στους υπολοιπους και με την σκεψη πως ισως θελει να ριξει την γκομενα και φυγει νωριτερα ανακουφιστηκα λιγο. Ηπιαμε τα σφινακια που παρεγγειλε ο Χρηστος και υστερα ξαναζητησε να τα γεμισουν. Αφου ηπιαμε και το δευτερο γυρο απο σφινακια ο Χρηστος με τραβηξε προς την πιστα. Εγω φυσικα και τον ακολουθησα. Αρχισαμε να κουναμε τα κορμια μας συμφωνα με τον ρυθμο της μουσικης. Με ειχε γυρισει ετσι ωστε η πλατη μου να ειναι κολλημενη πανω στο στερνο του και μου ψιθυριζε διαφορα πραγματα τα οποια με εκαναν να χαμογελαω και να κανω διαφορες φαντασιωσεις. Ενω εμεις καναμε τα δικα μας, γυρισα το βλεμμα μου προς τη μερια του Νικου και της Κατερινας οι οποιοι καθοντουσαν στο μπαρ και φαινοντουσαν να περνανε καλα, μεχρι που αντικρισα και αλλα δυο ατομα λιγο πιο κει απο τα παιδια, ο Μαριος και ο Βασιλης εκαναν "κολλα πεντε" και υστερα αγκαλιαστηκαν. Αυτο ηταν, το τελος μου ειχε ερθει.Ο Χρηστος μου εκανε νοημα να παμε μαζι με τα παιδια να καθισουμε, προσπαθησα να αρνηθω αλλα επεμεινε τοσο πολυ που δεν μπορουσα να κανω κατι αλλο. Ξεφυσηξα ενω απο μεσα μου παρακαλουσα να μην γινει τιποτα κακο.
"Επ Βασιλη που χαθηκες ρε μαλακα; " του ειπε ο Χρηστος ενω τον αγκαλιασε. Ο Βασιλης ειχε τα ματια του πανω μου και ετσι οπως ειχαν αγκαλιαστει με τον Χρηστο μου εκλεισε το ματι χωρις να το καταλαβει κανενας αλλος επιβεβαιονωντας μου πως θα με κατεστρεφε σημερα.
