Ειχαν περασει 3 μερες μετα απο εκεινο το περιστατικο με τον Χρηστο και τον Γιωργο, απο τοτε κλειστηκα μεσα στο σπιτι και δεν ξαναβγηκα, ουτε ειχα σκοπο να βγω για την υπολοιπη εβδομαδα. Η Κατερινα δεν ειχε καταλαβει τι ακριβως ειχε συμβει και ενω με επερνε καθε μερα τηλεφωνο για να μαθει γιατι δεν εχω εμφανιστει ακομα στο σχολειο εγω την απεφευγα χρησιμοποιουσα ως δικαιολογια πως ειμαι αρρωστη και δεν μπορω ουτε απο το κρεβατι να σηκωθω. Δεν ηθελα να αποφυγω την Κατερινα αλλα την ανακριση της μιας και ειμαι σιγουρη πως μολις με εβλεπε θα καταλαβαινε πως ειμαι μια χαρα και πως κατι αλλο με απασχολει. Δεν λεω ειχε προσπαθησει να ερθει αρκετες φορες σπιτι μου για να με προσεχει αλλα εγω συνεχεια αρνιομουν την προταση της λεγοντας πως δεν θελω να κολλησει εξαιτιας μου και ετσι την επειθα.
Ο Χρηστος παλι δεν μου εχει ξαναμιλησει απο εκεινη τη μερα, καποια στιγμη πρεπει να του εξηγησω αλλα παλι εκεινος δεν ενδιαφερθηκε καν να ρωτησει την Κατερινα για το τι εχω. Η Κατερινα μου ειπε πως αποφευγει την παρεα τους με τον Νικο και πως καθεται μονο με τον Βασιλη.
"Λοιπον πως εισαι τωρα;" με εχει παρει σημερα τουλαχιστον 10 φορες για να βεβαιωθει αν ειμαι καλα.
"Χαλια οπως τις 2 προηγουμενες μερες."
"Τι μπορει να κολλησες και να εισαι ακομα τοσο χαλια;" Το ειπε με τοση καχυποψια που ειμαι σιγουρη πως αμα με εβλεπε αυτη την στιγμη θα με ειχε καταλαβει σιγουρα.
"Τι το ψαχνεις βρε Κατερινα μου καμια γριπη θα ειναι. Για λεγε εσυ τωρα πως παει στο σχολειο;"
"Τα ιδια, οπως ακριβως τα ξερεις. Ο Νικος μου κανει παρεα συνεχεια στα διαλειμματα, ο Βασιλης φλερταρει με τις αλλες δυο τσουλαρες και ο Χρηστος ειναι συνεχεια διπλα στον Βασιλη."
"Και αυτος φλερταρει μαζι με τον Βασιλη εε;" την ρωτησα γεματη περιεργεια.
"Μπα οχι αυτος πιο πολυ στον κοσμο του ειναι, πραγματικα δεν ξερω τι του συμβαινει. Αα δεν σου ειπα αυτες τις δυο μερες και ο Γιωργος καθεται μαζι μου και ολο με ρωταει για σενα αλλα μολις βλεπει τον Νικο εξαφανιζεται.Τι λες να τρεχει με αυτον; " Ωχ αμαν αυτον τον ειχα ξεχασει τελειως.
"Μαλιστα μαλιστα. Τι να σου πω δεν εχω ιδεα εχω να του μιλησω καιρο. Τελος παντων παω να κανω ενα μπανιο θα τα πουμε μετα" της ειπα και το εκλεισα.
Ενω ειχα κλεισει το τηλεφωνο σκεφτομουν αυτα που μου ελεγε η Κατερινα για τον Χρηστο και σκεφτομουν: να του στειλω μηνυμα; ή οχι;
Χωρις δευτερη σκεψη επιασα το κινητο μου και πληκτρολογησα το μηνυμα που θα του εστελνα.
Θελω να μιλησουμε.
Για τουλαχιστον 10' δεν πηρα απαντηση μεχρι που ενιωσα το κινητο μου να δονιζεται.
Δεν εχουμε τιποτα να πουμε.
Και ομως ειχαμε.Ειχαμε να πουμε πολλα. Δεν μου εδωσε καν την ευκαιρια να του εξηγησω. Απλα εφυγε αφηνοντας εμενα πισω λεγοντας μου ισως οτι πιο χειροτερο μου εχουν πει ποτε.
Και ομως εχουμε πολλα να πουμε.
Του εστειλα και παλι μετα απο 10' ηρθε η απαντηση του.
Για ποιο πραγμα Μιχαελα;
Για ολα ισως; Για την εξομολογηση που μου εκανε πριν απο 3 μερες. Την αντιδραση του οταν ειδε τον Γιωργο σπιτι μου. Για ολα αυτα.
Ωω ελα τωρα απλα πες μου ποτε μπορεις.
Εχεις σκεφτει πως ισως δεν θελω καν να σε δω ποσο μαλλον να σου μιλησω και μπραβο σου που εξαφανιστηκες αυτες τις μερες απο το σχολειο διευκολυνες και τους 2.
Μπορει να με πειραξε αυτο που ειπε. Αρκετα. Αλλα δεν θα το σταματουσα εδω.
Το μονο που θελω ειναι να μου δωσεις την ευκαιρια να σου εξηγησω. Απλα πες μου ποτε μπορεις να βρεθουμε και σταματα τις κακιες σου. Ενταξει;
Δεν ημουν σιγουρη πως θα ηθελα να δω την απαντηση του αλλα επρεπε.
Ξερω τι θα μου πεις Μιχαελα και οχι δεν θελω να σ'ακουσω.
Μαλιστα σκεφτηκα.
Ενταξει τοτε. Συγγνωμη για την ενοχληση. Καλη σου νυχτα.
Η απαντηση του δεν ηρθε ποτε. Εκεινο το βραδυ ξαπλωσα και κοιμηθηκα αμεσως μετα την συζητηση μας. Την επομενη μερα σκεφτηκα να παω σχολειο. Δεν θα του εκανα την χαρη. Μπορει να μην ειχα ορεξη ουτε εγω να τον δω μετα απο την χθεσινη μας συζητηση αλλα δεν θα χαλουσα την μερα μου για αυτον. Μολις εφτασα στο σχολειο η Κατερινα με τον Νικο ηρθαν κατευθειαν πανω μου και αρχισαν την ανακριση. Δεν θα τους ελεγα ολα αυτα για τον Χρηστο, οχι ακομα. Επρεπε πρωτα να το ξεπερασω και μετα να βρω το κουραγιο να τους τα πω ολα. Με την σειρα του ηρθε και ο Γιωργος διπλα μου και αρχισε και αυτος να με ρωταει διαφορα. Καθισαμε και οι 4 μαζι και προσπαθουσαν και οι 3 τους να με κανουν να γελασω με τα χαζα τους αστεια σαν να ηξεραν οτι κατι μου ειχε συμβει και πως δεν ημουν μονο αρρωστη. Ενω γελουσα μαζι με τα παιδια. Μεσα απο το τσουρμο των υπολοιπων ξεχωρισα τον Βασιλη μονο του να ερχεται προς το μερος μας.
"Βρε βρε για δες ποια ηρθε στην παρεα μας" οπως παντα μου μιλουσε μες στην ειρωνεια και δεν ηξερα καν τι του ειχα κανει. Ισως να του εχει μιλησει ο Χρηστος αλλα αυτην την ειρωνεια την ειχε απο παντα μαζι μου. Δεν του εδωσα σημασια απλα τον κοιταξα και προσπαθουσα να δω προς τα πισω μηπως και ερθει και ο Χρηστος μαζι του, αλλα τιποτα.
"Πως και απο 'δω;" συνεχισε το καλωσορισμα του.
"Τι θες ρε Βασιλη;" του ειπε ο Νικος ενω ειχε καταλαβει πως αρχισε να με πειραζει και μονο η παρουσια του.
"Ξερει αυτη" του απαντησε ενω δεν ειχε παρει τα ματια του απο πανω μου. Τοτε ηταν που καταλαβα πως ο Χρηστος του ειχε μιλησει.
"Ελα φιλε φευγεις" του ειπε ο Γιωργος ενω σηκωθηκε και τον κοιτουσε επιμονα. Ο Βασιλης τον κοιταξε και ηταν σχεδον ετοιμος για τσακωμο, οπως ακριβως και ο Γιωργος μεχρι που μια φωνη ακουστηκε πισω απο τον Βασιλη. Η φωνη του.
"Ελα Βασιλη παμε, μην ασχοληθεις και αλλο." ειπε και δεν με κοιταξε ουτε για ενα δευτερολεπτο.
"Γιατι οχι κατσε γιατι πολυ μαγκας το εχει δει" Του ειπε ο Βασιλης ενω συνεχισε να κοιταει τον Γιωργο ακομα πιο επιμονα.
"Αστον ρε Χρηστο να δουμε τι θα κανει." πεταχτηκε και ο Γιωργος.
"Παιδια ξεκολλατε" ειπε ο Νικος και ταυτοχρονα σηκωθηκε για να τους χωρησει. Ο Βασιλης και ο Γιωργος αρχισαν να σπρωχνουν ο ενας τον αλλον και κινοντουσαν πιο 'κει. Ο Νικος και η Κατερινα ετρεχαν προς το μερος τους για να τους χωρισουν και ο Χρηστος απλα καθοταν μπροστα μου.
"Πηγαινε και εσυ" του ειπα ενω συνεχισα να τον κοιταω. Εκεινος απλα κοιτουσε προς τη μερια των παιδιων που τσακωνοντουσαν. Εκατσε λιγο πιο διπλα απο μενα και δεν με κοιταξε καν.
"Ασε να φαει λιγο ξυλο ο καινουριος μπας και μαθει να μην ανακατευεται σε θεματα που δεν τον ενδιαφερουν" μου ειπε και με κοιταξε με ενα βλεμμα ολο νοημα. Αυτο δεν το ειπε για τα παιδια αλλα για μενα και τον Γιωργο.
"Ξερεις αν με αφηνες να σου εξηγησω ολα θα ηταν καλυτερα και θα καταλαβαινες τι οντως ειχε γινει εκεινη την μερα, αλλα ξεχασα εσυ δεν θελεις ουτε να με βλεπεις. Τωρα γιατι καθεσαι εδω και μου μιλας πετωντας υπονοουμενα; Πες τα ξεκαθαρα" του ειπα και εκεινος δεν εκανε τιποτα. Μετα απο λιγο σηκωσε το βλεμμα του.
"Οντως ισχυει μπορω να πω πως καταλαβα πολλα εκεινη την μερα βλεποοντας τον σπιτι σου."
"Δεν εχει νοημα να προσπαθω να σου εξηγησω Χρηστο, πιστεψε οτι θες ειλικρινα. Πιστεψε οτι μετα απο ολα αυτα καλεσα τον Γιωργο σπιτι μου. Πιστεψε πως θελω τον Γιωργο, πιστεψε πως κατι εγινε σπιτι μου με τον Γιωργο. Δεν μπορω να σου αλλαξω εγω τις σκεψεις."
"Δηλαδη ειναι αληθεια; Εκανες κατι μαζι του;"
"Οχι Χρηστο ,οχι δεν εγινε τιποτα"
"Ακομα."
"Ξεκολλα γαμωτο." του ειπα και εκεινος σηκωθηκε απο το παγκακι που καθομασταν.
"Σημερα στο σπιτι μου στις 8. Θα περιμενω να μου δωσεις εξηγησεις" μου ειπε και εφυγε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ηευυ:* 12ο κεφαλαιο. Δεν ηταν ικανοποιητικο κεφαλαιο και ισως λιγο βαρετο αλλα στο επομενο υποσχομαι θα εχει περισσοτερο ενδιαφερον.Τι εχετε να πειτε για ολο αυτο που συμβαινει αναμεσα στην Μιχαελα και στον Χρηστο; Πειτε μου τη γνωμη σας στα σχολια. Ευχαριστω οσους διαβαζουν και ψηφιζουν την ιστορια μου. Το επομενο θα μπει την Τεταρτη. Μεχρι τοτε φιλια:***
