အဂွမ်းစိန်လေးနဲ့အမြဲတမ်းလိုက်ကယ်နေရတဲ့နတ်သားလေးအကြောင်းပေါ့🤔❤️

part44(the end)

_အမေ..သမီးနောက်လိုက်ခဲ့မယ်

Jk-အရှင်မ..

(တားချိန်တောင်မရလိုက်ပေ။)

ဒီလိုနဲ့အချိန်တွေတဖြည်းဖြည်းကြာလာခဲ့တယ်

yn-ယောကျာ်း..ဖြည်းဖြည်းလုပ်လေ

Jk-မိန်းမရလား..အဲ့နေရာလား

yn-ဟုတ်တယ်..အ့..
ကောင်းတယ်ဆက်လုပ်..

(10မိနစ်လောက်ကြာတော့)

Jk-အ့ကြောင့်မိန်းမကိုပြောတာပေါ့
ကိုယ်နဲ့မတည့်တာမစားနဲ့လို့
အခုတော့ယားပြီမလား

yn-အခုတော့ငြိုငြင်ပြီပေါ့?

Jk-ငြိုငြင်စရာလား
ကိုယ့်မှာဒီမိန်းမတစ်ယောက်ဘဲ
ရှိတာကို

yn-ရှင်ကဘယ်နယောက်လိုချင်လို့

Jk-မိန်းမကလည်း..မရစ်ပါနဲ့ကွာ
မိန်းမ..ဒါနဲ့လေ..ကိုယ်တို့ခလေးယူကြရင်မကောင်းဘူးလား

yn-လိုချင်သွားယူလေ

Jk-မိန်းမကလည်းအဲ့လိုမဟုတ်ဘူးလေ..ဟိုဟာလုပ်ရမှာလေ

yn_ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်
ရှင့်ကိုကြောက်လွန်းလို့...

(ဒီလိုနဲ့2နှစ်အကြာမှာjkအစွမ်းကြောင့်ကလေးတစ်‌ယောက်ရလာတာပေါ့
ynတို့လည်းထိုကလေးနဲ့အတူ
မိသားစုသုံးယောက်လုံး
ပျော်"ရွှင်နေထိုင်သွားကြတော့လေ
သတည်း။)

        The end
         အဆုံးထိဖတ်ပေးခဲ့တဲ့သူအားလုံးကိုကျေးဇူးတင်လျက်ပါ။
                       fic author by
                      #parkeunjoo