"ကၽြန္ေတာ္ခဗ်ားနဲ႔ခဏေလာက္စကားေျပာလို႔ရမလား"
"အင္း ရတယ္ဘာေျပာမလို႔လည္း အျကာျကီးေတာ့မရဘူး"
ေဂ်ာင္ဂု ယြန္ဂီနဲ႔ခံုမွာထိုင္လိုက္သည္
"မေန႔ကကိစၥရွင္းျပခ်င္လို႔ မေန႔ကကၽြန္ေတာ့ကေလးကို..."
"ကေလး?"
"ေအာ္ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူကိုေျပာတာ သူကိုလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းဖို႔ လက္ထပ္လက္စြပ္ေရြးတာ ကၽြန္ေတာ္ကမေရြးတတ္ေတာ့ထယ္ကိုအကူအညီေတာင္းျပီေရြးခိုင္းတာ ျပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ္ထယ္ကိုညီေလးတစ္ေယာက္လိုဘဲခင္တာ"
"အာ အဲ့ဆိုမေန႔ကကၽြန္ေတာ္အထင္အျကီးျကီးလြဲသြားတာဘဲ sorryပါဗ်ာ"
"ရပါတယ္ ထယ္ကိုဟိုတစ္ခါကလိုအရမ္းေတြရိုက္လိုက္မွာဆိုးလို႔"
"ဟမ္ ကၽြန္ေတာ္ထယ္ကိုရိုက္တယ္?? "
"ဟုတ္တယ္ေလ ဟိုတစ္ခါကထယ္အလုပ္မွာမူးလဲမလို႔ျဖစ္ေနတာ ေက်ာကုန္းမွာခါးပတ္ရာလို႔အဆင္းေတြအမ်ားျကီးဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေသခ်ာေမးမွခဗ်ားရိုက္တာတဲ့"
"ဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ျပန္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္ ေနာက္မွထပ္ေတြ႔ျကတာေပါ့ဗ်ာ"
"ဟုတ္ bye"
ေဂ်ာင္ဂုလည္းယြန္ဂီေျပာမွတကယ္ေခါင္းစားသြားသည္ သူဘယ္တုန္းကထယ္ကိုရိုက္မိလိုက္တာလည္း သူတကယ္မမွတ္မိခဲ့ဘူးစဥ္စားရင္းဘဲအိမ္ကိုျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့သည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့တိတ္ဆိတ္လ်က္
"ထယ္... ထယ္ ထယ္ေရ" သူေခၚေသာ္လည္းထယ္ကျပန္ေတာင္မထူးအခန္းထဲမွာရွိသည္အထင္နဲ႔သြားျကည့္ေတာ့ အခန္းထဲမွာလည္းမရွိ ေဂ်ာင္ဂုစိတ္ပူသြားသည္ ထယ္သူရွိကမ်ားထြက္သြားျပီလား
ဖုန္းဆက္ေသာ္လည္းဖုန္းကမကိုင္ ေဂ်ာင္ဂုတကယ္ရင္ထိတ္သြားျပီးဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္ ဆိုဖာေပၚစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ထိုင္ခ်လ်က္ ေခါင္းကိုေအာက္ငံုကာ မ်က္ရည္မ်ားက်ေနသည္ ေဂ်ာင္ဂုကေတာ္ရံုဆိုမ်က္ရည္လြယ္တဲ့သူမဟုတ္ ဒါေပမဲ့အခု မ်က္ရည္ေတြထိန္းမနိုင္ေအာင္က်ေနမိသည္ သူေျကာက္တယ္ ထယ္သူ႔နားကထြက္သြားမွာသူေျကာက္တယ္....
YOU ARE READING
"LIE"
Fanfiction"မင်းကို့ ကိုချစ်တယ်ဆိုတာကရော မင်းအလိမ်အညာထဲက တစ်ခုဘဲလား" "အင်း,မဟုတ်ဘူး" "မင္းကုိ႔ ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကေရာ မင္းအလိမ္အညာထဲက တစ္ခုဘဲလား" "အင္း,မဟုတ္ဘူး"
LIE:14
Start from the beginning
