ထယ္သူအေဒၚအိမ္မွာေနေနတာ အခုဆိုတစ္ပတ္ရွိျပီ
အခန္းထဲကအခန္းျပင္လည္းမထြက္ ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ပန္ကန္းယူျပီးအထဲမွာစားသည္။ ထယ္ေဒၚေလးမွာလည္းသူတူကိုျကည့္၍စိတ္ထဲမေကာင္းေပ။အဲ့အေျကာင္းေတြသာသိခဲ့ရင္ သူ႕တူကိုဒါေတြမလုပ္ဖို႕တားခဲ့မိမွာ အခုေတာ့သူေျကာင့္ကေလးေတြခံစားေနရျပီ
သူ႕အပစ္ေတြလည္းပါပါတယ္။*ေဒါက္ ေဒါက္
"ဘယ္သူလည္းမသိဘူးကြယ္"
"က်ြန္ေတာ္တို႕ထယ္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းပါ"
"သား ထယ္ေရသူငယ္ခ်င္းလာတယ္ခဏထြက္လာခဲ့ပါဦး"
"ထိုင္ျကဦးေနာ္""ေအာ္ နမ္ဂၽြန္းတို႕ဘဲဘာကိစၥလည္းမသိဘူး"
"ငါနဲ႕ယြန္ဂ်ီမဂၤလာေဆာင္ေလ အဲ့တာလာဖိတ္တာဆက္ဆက္လာခဲ့ေနာ္ထယ္ေယာင္း" (ကိုနန္းေက်ာ္ကိုနည္းနည္းocခြင့္ျပဳပါ)
"အင္း လာနိုင္ေအာင္ျကိဳးစားပါမယ္"
"ဒါနဲ႕ေလ ထယ္ေယာင္း ေဂ်ာင္ဂုဆီျပန္မသြားေတာ့ဘူးလား သူေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနတာ ေန႕တိုင္းအရက္ေတြေသာက္ျပီးအလုပ္ေတာင္မသြားေတာ့ဘူး"
"...... "
"ဟုတ္တယ္ အကိုထယ္ေယာင္း အကိုေဂ်ာင္ဂုကမူးျပီးအကိုနာမည္ဘဲထိုင္ေခၚေနတာ အကိုအခန္းထဲကအေငြအသက္ေလးေပ်ာက္မွာဆိုးလို႕ဆိုျပီး အိမ္ကလူေတြသန္႕ရွင္းေရးလည္းမလုပ္ခိုင္းဘူး ဟိုတစ္ခါမူးျပီးျပန္လာျပီးအိမ္ေရွ႕ကစေတာ္ဘယ္ရီပင္ေတြနားမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားတာတဲ့ ျပီးေတာ့.... "
"ေတာ္ ေတာ္ပါေတာ့" ဆိုျပီးထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္အရည္ျကည္ေတြနဲ႕ျပည္ေနတဲ့မ်က္လံုးကိုပြတ္ကာအခန္းထဲေျပးဝင္သြားသည္။
"ယြန္ဂ်ီကလည္း ထယ္ေသြးပူေနခ်ိန္ဘာလို႕သြားေျပာလိုက္တာလညိး"
"အကိုေဂ်ာင္ဂုဘယ္လိုခံစားေနရလည္းေျပာျပတာပါ"
"အခ်ိဴေရေလးသံုးေဆာင္ျကပါဦး"
"ေတာ္ပါျပီအန္တီက်ြန္ေတာ္တို႕အခုဘဲျပန္ေတာ့မွာဗ်"
အခန္းထဲေျပးဝင္သြားတဲ့ထယ္ကေတာ့တံခါးကိုမွီကာအသံတိတ္ငိုေနေလသည္။
ESTÁ A LER
"LIE"
Fanfic"မင်းကို့ ကိုချစ်တယ်ဆိုတာကရော မင်းအလိမ်အညာထဲက တစ်ခုဘဲလား" "အင်း,မဟုတ်ဘူး" "မင္းကုိ႔ ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကေရာ မင္းအလိမ္အညာထဲက တစ္ခုဘဲလား" "အင္း,မဟုတ္ဘူး"