Unicode
အိမ်ပေါ်ထပ်လှေကားတွေပေါ်မှဆင်းလာတဲ့Jeonဟာတစ်နေရာဆီသွားဖို့စိတ်အားထက်သန်နေခဲ့သည်။
"ထပ်ပြီးအဲ့ကိုသွားဦးမလို့လား"
မနက်စောစောစီးစီးမကြားချင်တဲ့အသံကြောင့်Jeon၏ခြေလှမ်းများဟာတုံ့ခနဲ....
ခဏလေးသာရပ်သွားတာပါ
မကြာပါ ရှေ့ဆက်သွားဖို့ပြင်သည်။
"မင်းဒီလိုလျစ်လျူရှူတာတွေတော်တော်များနေပြီထင်တယ်Jeon"
"အဓိကကအဖေ့ကိစ္စတွေဝင်မဖက်စွက်ရင်ပြီးတာပဲမဟုတ်လား"
"မင်းလုပ်နေတဲ့အလုပ်တွေကငါ့ကိုထိခိုက်စေတယ်"
"ကျွန်တော်အဖေ့ရဲ့အတ္တတွေအတွက်နဲ့အကုန်လုံးကိုစွန့်လွှတ်ပြီးပြီ ထပ်ပြီးဘာတွေပေးရဦးမှာလဲ
ကျွန်တော့်မှတ်ဉာဏ်တွေရော အမေ့ကိုရောဆုံးရှုံးရပြီးပြီလေ"
"ငါရိုးရိုးတန်းတန်းစကားပြောနေတာမင်းအမေအကြောင်းတစ်ခွန်းမှပါမလာနဲ့"
"အင်းပေါ့ အပြစ်တွေဆိုတော့လည်းမကြားချင်တာမဆန်းပါဘူး"
"Jeon!!ဒီကိုလာစမ်း အခုချက်ချင်း"
"မလာနိုင်ဘူး"
Jeon၏ခြေလှမ်းတွေသည်ရှေ့ဆက်တိုးခဲ့သည်။
နောက်ကအော်ဟစ်လိုက်သံကိုဂရုမစိုက်ပဲအိမ်ပြင်ကိုထွက်သွားသောJeonဟာသခင်ကြီးအမြင်မှာတော့ကန့်လန့်တိုက်ကောင်းတိုက်နေခဲ့လိမ့်မည်။
"သခင်လေးJeon ဒီနေ့ဘယ်သူမှပေးမထွက်ရဘူးလို့သခင်ကြီးကမှာထားပါတယ်"
ပြဿနာသည်အခုမှစတင်လေပြီ။
ခြံတံခါးကိုတွင်တွင်ပိတ်ထားသောအစောင့်များသည်ရထားလုံးကိုပြန်လှည့်ခိုင်းနေသည်။
ရထားစောင့်လည်းဘာမှမလုပ်တတ် မကိုင်တတ်။
"မင်းတို့တားလည်းငါရအောင်ထွက်မှာ
ငါ့ကိုအမိန့်လာမပေးနဲ့"
"တောင်းပန်ပါတယ် သခင်လေးရယ်
ကျွန်တော်တို့ဘယ်လိုမှမတတ်နိုင်လို့ပါ"
အစောင့်တွေသည်လည်းအမိန့်ဆန်လှသောစကားလုံးတွေနှင့်သခင်ကြီးကိုလည်းကြောက်ရသလိုတဇွတ်ထိုးနိုင်လှသည့်သခင်လေးJeonကိုလည်းကြောက်ရသည်။
ထို့ထက်ဆိုးသည်ကားသားအဖနှစ်ယောက်သည်မတည့်ခြင်းပင်...။
YOU ARE READING
Carmine(Completed)
FanfictionCarmineရောင်တွေရေးခြယ်တဲ့ပန်းချီကားလှလှဟာ မောင့်အနမ်းတစ်ပွင့်ကြောင့်အရောင်တွေလွင့်ပြယ်စပြုခဲ့ပြီ... Carmineေရာင္ေတြေရးျခယ္တဲ့ပန္းခ်ီကားလွလွဟာ ေမာင့္အနမ္းတစ္ပြင့္ေၾကာင့္အေရာင္ေတြလြင့္ျပယ္စျပဳခဲ့ၿပီ... Cover art by @Alexandrine_kim
