«Σταμάτα να στριφογυρνάς σαν καρουζελ! Όχι μονάχα με ζάλισες αλλά κινδυνεύεις να τρυπηθείς !» σφύριξε η μητέρα της για πολλοστή φορά και η Εγκλαντίν όρθια πάνω στο σκαμνάκι ξεφύσησε αγανακτισμένη.
«Μα ποιος ο λόγος για νέα φορέματα μητέρα; Τόσα έχω από τις προηγούμενες και την φετινή σεζόν..» γκρίνιαξε η Εγκλαντίν για να εισπράξει το αποδοκιμαστικό βλέμμα της μητέρας της. Για αρχή. Χμ, μάλλον δεν θα έπρεπε να είχε αναφέρει την λέξη "προηγούμενες" .
«Ακριβώς αυτό! Τρεις σεζόν ! Μια κόρη δούκα με τεράστια προίκα και να κινδυνεύει να μείνει στο ράφι!» είπε με το τόνο της φωνής της να παραμένει στο επιτρεπτό όριο για να συνεχίσει: « Μοναχοκόρη!»
Ε, αυτό ήταν μερικές οκτάδες παραπάνω από ένα μέσο τενόρο , σκέφτηκε η Εγκλαντίν προσπαθώντας να παραμείνει ακίνητη σουφρώνοντας τα χείλη της σκεφτική. Είχε ολοκληρώσει την τρίτη σεζόν της. Δυστυχώς για εκείνη αυτό ήταν τετελεσμένο γεγονός. Άλλωστε η μητέρα της δεν έπαυε να της το θυμίζει. Βασικά ούτε και οι θείες , ξαδέρφες και λοιποί συγγενείς.
Την πρώτη της σεζόν μάγεψε με την ομορφιά και τους καλούς τρόπους της ,την κοινωνία της αριστοκρατίας της Αγγλίας και των ευγενών. Είχε 17 υποψήφιους μνηστήρες που την κόρταραν στενά. Και οι 17 πήραν αρνητική απάντηση στην πρόταση γάμου όπου της έκαναν με την μητέρα της να είναι ένα βήμα από τη υστερία και τον πατέρα της να την καθησυχάζει ότι απλά της έπεσαν πολλοί και κάπου μπερδεύτηκε το καημένο το κορίτσι.
Το άβγαλτο. Το αθώο.
Στην δεύτερη σεζόν τα πράγματα ήταν πιο ...ήρεμα . Ναι, θα τα χαρακτήριζε ήρεμα. Με 8 υποψήφιους πλέον να την κορτάρουν. Πιο ήρεμα. Πιο μεθοδικά. Και οι 8 απορρίφθηκαν ήρεμα. Μόνο η μητέρα της δεν το πήρε ήρεμα και για να συνέλθει την επισκεπτόταν γιατρός για τα νεύρα της καθημερινώς. Και ας προσπάθησε να την καθησυχάσει και αυτή την φορά ο πατέρας της Εγκλαντίν. Ο οποίος δέχθηκε κατά την προσπάθεια του ένα κρυστάλλινο βάζο,(ευτυχώς άδειο) ένα γυάλινο τασάκι (ευτυχώς πάλι άδειο) και ένα πίνακα μικρών διαστάσεων( αυτός έγινε άδειος με το που του πέρασε κολάρο ). Ούτε διαμάντια ούτε ρουμπίνια την καθησύχασαν αυτή τη φορά και ο πατέρας της πηγαινοερχόταν σαν λιοντάρι στο κλουβί έξω από την κρεβατοκάμαρα της συζύγου του παρακαλώντας να τον δεχθεί επί βδομάδες.
«Η τρίτη σεζόν έχει ολοκληρωθεί και ήδη θεωρείσαι γεροντοκόρη δεσποινίς μου!» φώναξε η μητέρα της σε τόνο υψίφωνου τενόρου τινάζοντας την από την αναπόληση της και την είδε να πλησιάζει σμίγοντας τα μάτια κάνοντας την Εγκλαντίν να σκυθρωπιάσει στη θέση της.
«Άσε τα πείσματα και κοίταξε στο σημερινό χορό να δεχθείς κάποια πρόταση για χορό από τους προσκεκλημένους της μαρκησίας ! Γίνε γλυκιά και άσε τις εξυπνάδες κατά μέρος! Κοίταξε να θαμπώσεις κάποιον με την ομορφιά σου μπας και σου κάνει πρόταση γάμου! Αν και δεν υπάρχει ελπίδα για σένα με τα καμώματα και τα πείσματα σου» Η Εγκλαντίν κοίταξε το δάχτυλο της μητέρα της που την έδειχνε και το ακολούθησε με το βλέμμα αλλά δεν τόλμησε να της πει το παραμικρό.
«Ο ένας δεν μας αρέσει το μουστάκι του και ο άλλος είναι κοντός! Ο ένας φλύαρος και ο άλλος σιωπηλός! Ο ένας παίζει χαρτιά και ο άλλος ...διατηρεί μαιτρέσα! Αν είναι δυνατόν, όλοι να είναι με κουσουρια!!!» φώναξε για να χαθεί φουρκισμένη έξω από το δωμάτιο αφήνοντας την σιωπηλή μοδίστρα να συνεχίζει να ράβει και χάθηκε στις σκέψεις της.
Η μητέρα της είχε δίκιο. Που να μάθαινε η γλυκιά της μητέρα ότι όποιος δεν είχε ελάττωμα η ίδια του προσέδιδε ένα . Άδικα. Κάποιος από όλους αυτούς θα είχε πάρει θετική απάντηση στην πρότασή γάμου που της είχαν κάνει. Κάποιος αν δεν είχε γνωρίσει εκείνον. Εκείνον που της στοίχειωνε τις νύχτες και ξενυχτούσε στο μαξιλάρι της με υγρά μάτια. Το γιορτινό της αστέρι που είχε χαθεί εκείνη την νύχτα που ξημέρωνε Χριστούγεννα.
Και προσπάθησε να τον βρει. Προσπάθησε κάποια στιγμή απελπισμένη να πείσει τους γονείς της για ένα ταξίδι στην Ευρώπη , συγκεκριμένα στην Γαλλία και με επίκεντρο το Παρίσι. Προσπάθησε ένα απόγευμα που συζητούσαν για ταξίδια στο σαλόνι όσο εκείνη διάβαζε ένα μυθιστόρημα της Τζέην 'Ωστεν για πολλοστή φορά έχοντας καταφέρει να μάθει απέξω τις ατάκες του κυρίου Ντάρσι και της Ελίζαμπεθ Μπένετ. Είχε καταφέρει να πάρει θετική απάντηση έχοντας της υποσχεθεί ότι θα το πραγματοποιούσαν. Κάποια στιγμή στο μέλλον. Και εκείνη αυτό περίμενε και αρνιόταν σε όλους τους υποψήφιους. Εκείνο το ταξίδι. Και αν ήταν γραπτό τους ξανά θα προσγειωνόταν ,αυτή τη φορά, εκείνη μπροστά του! Αν ήταν γραφτό τους...αυτό σκεφτόταν τα βράδια που καθόταν στο μαρμάρινο περβάζι του παραθύρου της κρεβατοκάμαρας της και κοίταζε τον έναστρο ουρανό. Άραγε είχε φτάσει στα αστέρια που τόσο επιθυμούσε ο Έβαν; Είχε καταφέρει να πιάσει ένα ; Της είχε πει ότι όταν το κατάφερνε θα της το έφερνε...Τρία χρόνια είχαν περάσει.
Μα δεν είχε καταλάβει ότι μονάχα αυτός ήταν το αστέρι που εκείνη επιθυμούσε;
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
